slechte gewoonte
’t is weer avond en mijn bed krijst
voor de zoveelste dag op een rij
de trap wordt hoger rond twaalven
en een voetstap wordt een mijl
ik tel mijn doden
- de levenden zijn de deur uit-
sleep en sleur mijn voeten vooruit
want ik heb het mezelf beloofd
morgen ga ik vroeger slapen
morgen tel ik geen dood
Zie ook: http://www.Jandeb.be
Schrijver: Jandeb, 16 september 2008
Geplaatst in de categorie: verdriet