inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.033):

De kim gepasseerd

loop weer verloren
in eigen land
achterwaarts kijkend
of rotonde lopend
naar voren

of zit ik
achter slot en grendel
waar niemand mij kent
en ook ik
mezelf niet begrijp

raak ik daar ooit aan gewend

het lijkt doelloos vissen
met aas zonder hengel
en een onbekende
mijn gedachten ment

het is dolen in gewelven,
overvol of door
leegte uitgeput
ik word gedwongen
duisternis te delven


*

achter tralies
van overmacht
hoor ik het orakel spreken
"ken je zelve"

och, kon ik maar ademen
onder een loodzware deken

*


Zie ook: http://fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: j.dreyfsandt zu schlamm, 31 augustus 2008


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 1.179

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
Roland Hainje
Datum:
6 september 2008
Email:
r.hainjegmail.com
ach, wat kan nog gezegd worden...
voelbaar? *compliment.
Naam:
Hilly
Datum:
3 september 2008
Bijzonder hoe jij dan die eenzaamheid kunt omschrijven in jouw woorden
Naam:
Hanny
Datum:
31 augustus 2008
Email:
jthm.vanalphenquicknet.nl
Prachtige verwoording van het ronddolen in eenzaamheid.
Naam:
Rudolf
Datum:
31 augustus 2008
Bij dit zeer fraaie (en herkenbaar) gedicht krijg ik tijdens het lezen het gevoel van onderen naar boven te lezen.
Naam:
annabel
Datum:
31 augustus 2008
Email:
justformeplanet.nl
Je bent een inspiratie voor al die dichters die op zoek zijn naar zichzelf.
Voor mij is in ieder geval weer een puzzelstukje op de goede plek gevallen.
Naam:
nonna
Datum:
31 augustus 2008
Als je je voelt, zoals op ´t slagveld van de `krim` waar soldaten onder mensonterende omstandigheden, in het donker van de loopgraven, snakten naar een sprankeltje licht. Dan plotseling was `zij`daar, de lady with the light. Weg trok zij het duister, en de zon kon hun hart, en ziel weer verwarmen.
Jouw woorden verwarmen dagelijks vele harten. Laat mij vandaag een straaltje licht op jou werpen!
Naam:
Ludy
Datum:
31 augustus 2008
Email:
ludy.roumengmail.com
De mens op en neer in isolement; zich niet in de ander herkend. Raak verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)