Netgedichten

netgedicht (nr. 21.824):

Zonnebloemen

We leven in de éne wereld
waar veel verdriet en onrecht zijn
maar ook de geuren van de zomer
en bloemen vol van zonneschijn;

de wereld van de zonnebloemen:
een hart van goud en geel van licht,
de bladeren vol groen verlangen,
de kroon vol fierheid opgericht

verlangend naar de mooie uren
naar zon en hoop en kinderlied,
maar ach, zovele grote mensen
die zien de zonnebloemen niet,

want ze zijn blind en doof voor tekens,
voor 't vele dat een hart verblijdt,
gelukkig zijn er kinderogen
en zonnebloemen deze tijd.