het laatste gedicht
waarom zou ik nog
naar woorden zoeken in
deze kapotte woning
mijn letters dragen
anonieme gezichten, liefst
ver weg
analfabete minnaars
die uit mijn mond vluchten
en het glazen trapportaal
vermijden
bewegingsloze
decoratie, mijn spiegelbeeld
waarnaar honden blaffen
waarom zou ik nog
wind is wind en bomen
praten niet
de zee is slechts een illusie
van schelpen, door het
ruisen verwend
en de dood
openbaart zich nooit
in schoonheid
in mijn zwijgen, alleen
Zie ook: http://www.fixpoetry.com/index.php?id=2121&aid=2365
Schrijver: kerima ellouise, 21 juli 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie