Gebroken
jouw stem kon mij strelen
in jouw ogen zag ik
zuiver wie ik was
wat nu van die spiegel rest is glas
in scherven op de grond
als ik die laat liggen
draait mijn wereld nooit meer rond
dus rapen maar en lijmen
tot een kleurig mozaïek
waarin de stukjes weder schijnen
barstens vol geluk
verdriet
al hetgeen ons samenbond
ik kus ze als kuste ik
de liefde uit jouw mond
Geplaatst in de categorie: liefde