Zweem
Het licht ijlt verblind
gedachten stillen zich stom
stemmen doven toonladders
leven strompelt zich dood.
De geur walmt verdampt
smaken zinken vallen flauw
zinnen smelten schitterend
tot een verpletterd niets.
Het gevoel slijt ebt weg
de tijd wist momenten uit
de ruimte dijt uit in knallen
het heelal zweeft dol rond.
De herinnering lekt vervaagt
wat eens samen geboren was
voor iets iemand is geweest
zo nabij verloren gegaan.
Zie ook: http://www.depriman.nl
Schrijver: Anton van Amerongen, 26 mei 2008
Geplaatst in de categorie: tijd