mijn lage land
nog verder dan de dijk
voorbij de lage drassige velden
schuurt de stroom
tegen overvloeiende lijnen
soms op mateloze wijze
maar ook in haast
aaibaar deinen
onderhavig aan
een onduidelijke macht
beheerst door het land
doch vaak evenzeer
wanneer het water
zijn kracht doet gelden
terwijl het weder
soms onberekenbaar
het strijden
duchtig overmant
en als de raakvlakken
eigenlijk in elkander overgaan
is de bodem zacht van aard
ontdaan van vastigheid
uit kwellend slib gebaard
bij voortduring
komend dan wel gaand
stoeien zij om de zwaarste dracht
die de weg
al was het maar even
naar meer bezitten baant
zo is mijn lage land
onvoorspelbaar beweeglijk
aldoor zoekend
naar een veilige overkant
Zie ook: http://www.fixpoetry.com
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 16 mei 2008
Geplaatst in de categorie: landschap
Dit van jou, Hans, is en leest net zo mooi, een prachtige heuvel in Hollands vlakke land. Overbodig te zeggen maar zèèr van genoten!