inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 20.510):

vrijheid

hoe kan ik zeggen
dat vrijheid bestaat
als de nacht nog vaak
mij in zweet doet leggen

en de vroege angst
mij in het donker
geenszins verlaat

ik zie kinderen
spelen op het puin
van mijn jeugd

immers een deel
van de zwarte aarde
vind ik nog steeds in mijn tuin
ook al herhaalt de lente
zich telkenmale

ja,
hoe lang al in jaren geleden,
het lijfelijk slijten
heeft het vergeten amper
doen verminderen

wie gelooft mij nog
als ik jou vertel
dat de verleden gruwelen
mij ook morgen nog
zullen hinderen

ik moet het blijven
verhalen

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 5 mei 2008


Geplaatst in de categorie: vrijheid

4.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 1.305

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Sanne L
Datum:
5 mei 2008
Email:
sannesanne175hotmail.com
Heel erg mooi gedicht.
Naam:
annabel
Datum:
5 mei 2008
Email:
justformeplanet.nl
Je verwoordt en maakt voor mij duidelijker hoe het komt, dat ik ieder jaar nog zo huiver. Dank je!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)