Haast niet
Snel
nog wat spullen
al het bederfelijke
weggegooid
Even douchen
neussnuitend proestend
heb ik angst
te verdrinken
Schone onderbroek
en sokken graaiend
mijn borstel
van het dressoir
Mee die cijnen
niet vergeten half zeven
het toilet
haal ik nog net
Een claxon roept
de tijd om
het gevoel
te verdringen
Staar ik nu wezenloos
door ramen
als voor eeuwig
naar de grijze schim
door mistige adem
mensenschietend
Gemonteerd
als beeldfragmenten
aan elkaar
glijden
Langs mijn ogen voorbij
het leven van de dag
10,9, 8, ze..ëen van tijd
zink ik langzaam
weg
onder water
Geplaatst in de categorie: ziekte