om te dichten
ik herkende het niet, het had geen naam
het was licht en windstil
vol van zang en dagen
en het bleef liggen
op mijn wang
er viel geen regen
ook geen schaduw, het was zoiets als
eeuwigheid in een gedicht
ik kon het niet optillen
niet in woorden of met handen
ademwarm en zo dichtbij
jij gaf het me, net voor het afscheid
liefde, zei je
ogenblauw
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 21 januari 2008
Geplaatst in de categorie: liefde