als het uur slaat
zo zal het zijn
en nooit anders dat
men van een dichter niet wil horen
hoe het verlangen
zichzelf neerschrijft in wisselwoorden
vreemd aan rust
zijn handen liggen stil, nog wachtend
op vlagen doodslag, met de vuist omhoog
averechts, alsof het in iets geloven
het duister zou oproepen
zo zal het zijn
dat het raam steeds gesloten blijft
smal begraven in de woning
van de nacht
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 18 januari 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie