't is de wind die ieverans klinkt
mijn polderland waar
duinen wassen, patatten
bloeien en bieten rijpen
dorpen verbannen
stilte met vlas vrijt
zonder buiging
later gekwetst, geslagen
in vezels wordt gevlochten
ik speel mijn handen vrij
proef jouw hand
in dit zoute land
waar wind verhuist
tussen de dijken,
klokken luiden over riet
het is dit schone land
dit vlakke land
waar tranen ogen wassen
in 't verschiet, mensen
leven, sterven, vergaan,
in de klei, op d'n westenwind
Zie ook: http://htttp//riegpoezie.blogspot.com
Schrijver: Rieg, 11 november 2007
Geplaatst in de categorie: landschap
Groetjes,
N.C.