Ochtend
de dag begint met trage tred
een sluimering van slaap en droom
van twijfel in het hoofd
en altijd vindt de spiegel mijn
bedovergrote schim - ik laat
nachtcontouren vrij in één
bewuste ademstoot
de ingehouden tel blaast zich
meteen het donker uit en
hangt daar als verdoofd
Geplaatst in de categorie: tijd