weerom de blues...
bij een geur van natte lappen
vallen weerom de bladeren
in een landschap van melancholie
is heimwee het steekwoord
ergens tussen mijn oren
blaast iemand weemoedig
op de mondharmonica
en op het prikbord van het gemis
hangt nog een ansicht
van een voorbije vakantie...
als allerlaatste zin van dit zó
zwaarmoedige gedicht
schrijf ik ter illustratie;
'berusting is overleven geworden'
Geplaatst in de categorie: jaargetijden