ik schrei zachtjes
onaanvaard blijf ik vreemd,
blind hunkerend naar geloven
om een enkel mens
soms wacht ik, zoals dag op nacht
en sla wekkers stuk tegen het hoorspel
van mijn dromen
ik veeg ogen op het vroege raam,
de wereld zo vreemd in het vergeten licht
jij kijkt naar mij
in andere handen
en ik schrei bij iedere stap
glazen bloemen op je naam
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 29 juni 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie
'jij kijkt naar mij
in andere handen'...veelzeggend!