Pieterszpad
Als je niet meer terug loopt, te voet blijft gaan
het sintelpad meer kust dan: als je voortaan
blijft gaan, blijft gaan, blijft gaan. Niet meer: wacht, wacht, wacht
op de zwarte moerassluiers van de nacht.
Gespreide tenen, kromme benen, mufheid
onder vette oliejas. Geen licht boven nijd.
Ogen op handen gedragen door natte
schoenen. Geen droge krant of witte katten.
Dan: pas dan, kun je rustig wandelen voortaan.
Kom, we nemen onze benen. Te voet gaan.
Geplaatst in de categorie: moraal
Ik ga ze in overweging nemen.