Maskers en baarden
het was geen offerblok
waar ik voor stond
hoorde de gezangen van
mannen in een witte pij
maar zag mijn hoofd
er niet meer bij
wel het blinken
van de zwaarden
zwarte maskers
en de baarden
op het geschuurde hout
het bloed van mij
bloot op het schavot
wilde graag de guillotine
in het vallen van de bijl
voelde ik me vrij
maar zij hakten onbehouwen
gunden mij niet eens de strop
heb mijn lichaam
daar gelaten in een lijf
vol doorgestoken gaten
hoofd was op een staak gespietst
maar mijn ogen bleven kijken
naar die doodbrengende lijken
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 28 februari 2007
Geplaatst in de categorie: liefde