Zomers winters
de winter omhelst dit jaar de zomer
de hyacint was de eerste in bloei
dra volgde kleintjes de blije crocus
de sneeuwklok vertraagde zijn groei
de zon verwarmt mijn woning
stookkosten zijn geslonken
mijn gras in groene voortuin
heeft nog nooit zo uitgeblonken
toch reed ik nog een scheve schaats
de elfstedentocht reed ik per fiets
nooit had ik mij zo’n koele zomer
kunnen dromen het doet me meer dan iets
de merels fluiten mij in februari
de oren van het luisterend hoofd
struiken zijn door de warmte opgeblazen
ze ontbotten in een te vroeg lentefeest
en hier recht achter de mooie duinen
begint het voorbarig warme lentefeest
de zin van het Hollandse natuurbestaan
is eventjes een tikkeltje aangedaan
gelukkig echter ben ik er bewogen bij geweest
Geplaatst in de categorie: natuur
Positieve feed-back op mijn gedichten graag.
Negatieve opmerkingen zijn welkom, maar dan wel, volgens goed fatsoen, met klinkende argumenten, bedoeld om mij te helpen mijn dichtkunst te verbeteren. Met **** strooien is slechts goed op boerenland
Mijn kachel is allang uit, het zonneke schijnt en de vogels zingen, weg met de rillingen!
Maar met die rilling bedoel ik, hoe jij als mens weet neer te zetten hoe prachtig de natuur in beroering is zo na deze ´slechte´ winter.
En hoe jij dat heel bewust hebt kunnen aanschouwen en voelen, omdat dat te delen met de lezer.
In een gedicht heb je altijd vrijheid van woordkeuze en is rijm niet noodzakelijk.
Dát maakt dichten zo mooi en bijzonder.
Daarom van mij een welverdiende 10.