Léon
ik kon het niet weerstaan
hoe ik ook probeerde
de lokkende smoelentrekkers
wenkten mij als een magneet
naar binnen
dan begon de kwelling
die grijns waarmee hij groette
vroeg hoe hij me helpen kon
de engerd wist het best
terwijl ik de frankskes telde
uit mijn knijpportemonnee
had hij al een zakje klaar
en zei geen groene geloof ik
neen, de gele zijn mijn favoriet
-maar dat wist hij ook-
tergend traag
woog hij de snoepjes af
en na minstens drie minuten
voor een leven legde hij
het zakje voor mij neer
toelichting: smoelentrekkers zijn langwerpige zuurtjes.
Zie ook: http://www.Jandeb.be
Schrijver: Jandeb, 11 december 2006
Geplaatst in de categorie: algemeen