Baden tussen bergen
die morgen toen
U me meevoerde naar besneeuwde rotskolossen
-krachtig kolkte het water neer-
was U een bergmeer
ik zwom ruggelings
door ondoorgrondelijk donker diep
gedragen
-overdonderende hoogte boven
viel over me heen-
ik dreef in U
en zong
toen U later
een handvat, een drinkpul was
zei U : hou vast
aan Mij
ik vond U
en dronk
nu
zijn mijn woorden stuifmeel
verpoederd op wiebelende draden
als wriemelende voetjes ze dragen
naar open kelken
worden ze zaad
en vrucht.
Geplaatst in de categorie: religie