Netgedichten

netgedicht (nr. 13.142):

ik en mijn vinger

ik roer mijn vinger
door het schuim
van de cappuccino

dat blijft altijd achter
omdat ik snel de koffie drink
wat ongeduldig,
een onverklaarbare haast

zonde denk ik vaak
dat witte schuim
en lik mijn vingers af
met de cacao nasmaak

wat een genot
eerst slurpen
en dan de rand
van het kopje aftasten

alsof ik
een vrouwenlijf
betast
en gejaagd
verorber

nog een graag
ober