Het ware
Jeruzalem
uit jouw schoot schuift een zoon
waarna een land vol kinderen
ik zuip me zat aan je zog
je borsten barsten van vertroosting
beken vrede vloeien mij aan
de rijke vloed van vele volken
zou ik niet buigen
vol ontzag voor jouw tempel
waar mijn vader woont
Geplaatst in de categorie: religie