breek ik transparanten
geef mij wat glas
dan breek ik transparanten
vervaag ik licht tot mat
verstrooid naar alle kanten
wil onzichtbaar zijn
in niets gevat
beelden die ik bouw vandaag
verkleuren in het perspectief van morgen
schaduw vouwt zijn lijnen voor de nacht
als de zon in ondergaan zijn rust geniet
en de maan gewassen
in zijn spiegel ziet
ik speel mijn wereld met gebroken delen
splinters rechtop in mijn hart
mijn handen bloeden maar
het kan mij niets meer schelen
ik ben het licht en
al de scherven zat
Geplaatst in de categorie: liefde