Alles op een rij
Het lieve naïeve verging in de tijd
ik ben ouder en ruwer geworden
groeide met tafels en stapels met borden
en met een soort verantwoordelijkheid
denken aan morgen, kommer en zorgen
en dikwijls gedonder binnen de muren
er kwam hier geen druppel melk tot verzuren
we hadden niet veel maar we waren geborgen
Hoe dikwijls heb ik mezelf niet gemeden
in spiegels en winkels en in dat wat ik zei
maar ik heb altijd de waarheid geschreven
ze onverbloemd gevloekt en gebeden
ik heb ze nog allemaal op een rij
en klad mijn langdradig lastig leven
Geplaatst in de categorie: algemeen