Menselijke drang wil zich vertonen, vredig, soms stormachtig, in wijze spraak, zang, verfgefluister of beitelgekraak, wat men steeds zal eren, dan wel honen. Afbeelding en klank mogen blij wonen in vele geesten, die het als schone taak doorgeven aan wetenschap en vermaak. Zal sterke trots bij kunstenaars tronen? De wonderbare, geschonken…

Machthebbers folteren geen paleis- wacht meer om voor hun lusten een tuin te roven uit het buitenland nee, tegenwoordig is geld genoeg het magnetische grote geld dat altijd knechten vindt Kijk goed naar dit schilderij de kleuren zijn donkerder, en oud is de verfhuid, eeuwig meesterlijk zijn de penseelstreken maar toch is deze materie…

Zie haar daar zitten onverzettelijk Zij is een vrouw die ik totaal niet ben Een en al vruchtbaarheid die ik verken Haar kracht is hopelijk besmettelijk Hoe vlezig zijn haar rug en buik en armen Hoe stoicijns berust ze in haar lot Ervaart ze in de zon wat zingenot? Ze heeft voldoende huid om te verwarmen . Bloot lijkt ze wel op haar van…

Baarlijk! Baarlijke Wijsheid! Bazige bassen barsten de krakende graten van broze baarzen. Lakeien laven zich lachend, de bezige koning’s laarzen lakend, aan bossen levende have, van ‘t barre land. Zwaar zand. Brandend zand! Vurige vlammen, zengende zwaarden, briesende paarden, zingende meermin, wichtige woorden, zware waarden.…

De danser onthult verbaasd geheime deuren -- die niemand kan zien.…

voor Elsbeth M. het blauw en wit van het land in de verte beschrijft de eeuwenoude mythes met de kracht van overlevering waarin je wel moet geloven geluk is hier aan boord gaan op weg naar dat betoverende eiland in gindse verte…

De meeste mensen lopen voorbij denken hoogstens: dat kan toch wel mooier, dat kan een kind ook, hokjes inkleuren - een paar keer oefenen om ze egaal te vullen, zonder krassen en binnen de lijntjes te blijven, maar zijn ze er zelf ooit voor gaan zitten? Weten ze nog hoe dat voelt? Dat je er helemaal in opgaat dat de tijd stilstaat en alles…

Als ansicht namen zij en masse een ongekende vlucht By airmail naar het felle licht van verre tropenoorden Zo tastbaar, de ontvanger kreeg een langverwacht bericht Van Theo, Henri Paul Gauguin of Vincent's jonge nicht Een groet of levensteken aan de wand door ijle lucht Liet jou zo nooit met lege handen op hun verre tocht *…

In een tuin vol meerstemmig vogellied groeit het meisje op, dat door deze tonen in het schone rijk der muzen mag wonen, van mensen- en dierenklankenspel geniet. Haar gave rijst bescheiden, doch taant niet, ontvangt de eer op het klavier te tronen: tere vingers maken storm in boomkronen of zacht zingende zucht uit wuivend riet. Ze bereist…

Japanse vondst van lang geleden Wanneer serviezen barsten kregen Beschouwde men dat als een zegen Opdat ze jaren nog voldeden Werd er gelijmd met goud, de reden? Ze werden kunst, massa ontstegen Japanse vondst van lang geleden Wanneer serviezen barsten kregen Een metafoor in huidig heden Hoe platina mijn kronkelwegen Op die manier aaneengeregen…

Op een schier verborgen plein in Antwerpen schouwt het hoge Neptunusbeeld minzaam, waarbij zijn ogen onverstoorbaar waakzaam, heersende, vorsende blikken werpen. De vorstelijke drietand wil zich scherpen om het kunstwerk onder hem, met sterke naam, zelfverzekerd en trots, toch gehoorzaam, aan de zeekoning te onderwerpen. Scheepsboegen steken…

de dichter heeft mijn ziel betast de schilder opende mijn ogen de componist streelde mijn oor en de beeldhouwer nam me bij de hand met de andere zwaaide ik verlegen naar de muze aan de overkant…

Dat het enge gigabeest haar met zijn schaduw al omvat: zij ziet het niet zij leest in haar hoge stoel van riet. Dan slaat ze toe haar boek de bruine ogen op en vreest het Calderesk sculptuur dat haar nu oogloos guur vanuit zijn dode hoek beloert: een hong'rige strandwandelvloek. Nu is het maar te hopen dat ze harder dan het…

Stillevens mogen een tijdsbeeld geven Even stilstaan in je dagelijkse leven Het andere zicht voor ogen De observatie maakt bewogen Stillevens in genietende pracht Het maakt blij en zorgt dat het leven innerlijk lacht Vergezichten met solitaire bomen Beeltenissen laten het overkomen Langzaam vergaat de tijd Een andere wereld waarin je kijkt…

Cranberry's van Terschelling als delicatesse mening die niet iedereen deelt te kust en te keur in het seizoen Zij laten zich echter minder goed zien in lage natte duinvalleien aldaar Tussen heide en gras op kalkarme grond Zure bovendien, met water, heel veel water zeer beslist vereist Niet overal op Terschelling dus te vinden. OERAL…

heb jij jezelf in de hand of bekijk je jouw omgeving van een andere kant laat je jezelf zien of is het toch een ander misschien? je toont een spiegelende bol zoals die hoort of is hij toch gedeeltelijk hol je suggereert dat je het zelf bent maar wie jou kent begrijpt de lol die jij als kunstenaar hebt aan dit werk waarmee je…

Rimini Meer sterrendragende hotels dan Romaanse rudimenten. Een onstuitbare poliep hielp Malatesta** aan de centen. Florence Hoe kalmer de Arno, hoe bruisender haar beelden: Neptunus dampt in 't sop, de stad baadt in het verleden! Ravenna Niets uiterlijks beroert de stad. De dood leeft voort in tomben. Tot bij de intree van het…

Hier wonen kalme creaturen Door zomers bladgroen toegewuifd Een wolk die voor het zonlicht schuift Verdonkert kort de heggenmuren Roestkleurig, brons, de buitenmensen Bewegingloos of sloom op dreef Op plompeblad, zie hoe ik zweef Beweert een meeuw, al zijn er grenzen De paarden van het dorp, zij draven Al komen zij geen stap vooruit…

ogen een paar ogen ogen die kijken ogen die volgen die mij volgen die mij aankijken ik kijk terug kijk ze aan diep in de ziel dring ik door poel van gevoel spiegel van ziel vonk van de geest vensters van persoonlijkheid maar er blijft altijd iets van mysterie meer woorden zijn overbodig missen de essentie kijken, kijken…

lief dansten kleurtjes in ons blikveld naamloos droegen noten de kleine figuurtjes in onze regie waarvan het onderscheid ook voor een kenner niet duidelijk was nooit groepten zij bijeen maar ieder koos een eigen pad zonder confrontatie met de aanstootsteen niet wij maar zij trokken aan de touwtjes kozen kleuren en melodie om…