inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 231):

Vera’s glimlach

Het mutsje is wat scheefgezakt
maar siert haar smalle hoofdje rood
kan slechts gedeeltelijk verhullen
dat er geen haren onder krullen
het onbedekte schemert bloot

De chemo liet de lokken vallen
blond dwarrelden ze op de grond
en in het duister van de nacht
bidt hoopvol kleine Vera zacht
Lieve God, maak me gezond.

Een bont geschminkte ClinicClown
verdrijft met grappen even de pijn
Vera’s ogen glanzen groot en fel
glimlachen hem een dank je wel
voor de warme stralen zonneschijn.

En de ClinicClown pakt zijn gitaar
speelt voor haar alleen een wiegelied
vol zoete strelende akkoorden
die teer liefde voor haar verwoorden
en klagend huilen van verdriet

Ongeschminkt las hij in de krant
zwart omrand en klein geschreven:
“Vera`s glimlach is gebleven
als glans voor elke nieuwe dag
wij vergeten nooit haar lach”

Schrijver: Sacrajewa, 26 april 2003


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.0 met 174 stemmen aantal keer bekeken 49.724

Er zijn 12 reacties op deze inzending:

Naam:
wxndy
Datum:
5 juli 2009
Email:
pacvandijkhome.nl
kippenvel...
Naam:
Frederik
Datum:
7 mei 2006
Tranen branden na zo'n gedicht...
Naam:
C. van Wesep
Datum:
16 april 2004
Email:
Zo mooi... echt waar. Het raakt je gewoon en het lijkt alsof je het zelf hebt meegemaakt. Je voelt de emoties die bij dit verschrikkelijke gebeuren aanwezig waren. Echt heel erg mooi.Ik leef met jullie mee.
Naam:
patricia
Datum:
28 februari 2004
Email:
patniewhotmail.com
Ik vind het een geweldig gedicht. Het is een gedicht dat mensen raakt.
Naam:
ilse
Datum:
11 februari 2004
Email:
ilseschoemaker1991hotmail.com
Ik vind dit een heel ontroerend gedicht en het spreekt mij heel erg aan. Dit gedicht verdient een dikke 10, want hierin staat wat kanker kapot kan maken maar ook wat cliniclowns beter kunnen maken...
Naam:
Joyce
Datum:
20 mei 2003
Email:
joyce6janssenhotmail.com
Hallo,
Heel ontroerend t gedicht, ik ken deze 2 kliniclowns maar al te goed, vanwege het verblijf van mijn zoontje in AZM. Leef met jullie mee.

Naam:
Annemieke Steenbergen
Datum:
12 mei 2003
Email:
steenbergenlammerts.tv
Ik zie haar voor mij op bekend terrein en voel de pijn .Prachtig verwoord.Een gedicht waar je veel ervaringsmensen,herkenning in biedt en anderen een beeld van realiteit,hopenlijk ver van hun stoep.
Naam:
Hans
Datum:
9 mei 2003
Email:
kijojozeelandnet.nl
Ik had het al in een mailtje tegen je gezegd.....
Een van de meest mooie, aangrijpende, gedichten die ik ooit heb mogen lezen. Tranen in mijn ogen.
Naam:
jannie H
Datum:
8 mei 2003
Email:
hoogendamjanniehotmail.com
Diep ontroerd ben ik na het lezen van dit lieve gedicht.
Dat Vera's glimlach nog steeds in je hart voortleeft, is mijn wens voor u.
Vers's glimlach krijgt van mij een 10
Naam:
Manita Overweg
Datum:
26 april 2003
Email:
moutime.nl
Dit gedicht raakt me tot in het diepst van mijn ziel: zonder overbodige franje leg je taalkundig sterk de meedogenloosheid van het leven bloot!
Naam:
Victor
Datum:
26 april 2003
Email:
vanderdaelennetscape.net
Dit is pas een mooi gedicht!
Hoop dat ze het bij de gedichten plaatsen,
dit is het waard!

Naam:
Lisa Delonge
Datum:
26 april 2003
Email:
liessie_hotmail.com
Dit is echt een mooi gedicht!
Het heeft iets.. iets ontroerends!
Ik heb net ook zelf een gedicht ingezonden,
voor de eerste keer, het heet Zonder Woorden,
en staat in de categorie Afscheid,
maar dit is echt een heeel mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)