Op weg
Zelfs de zon komt niet tevoorschijn
door de dikke zwarte lucht.
Telkens weer om water vragen,
iedereen is op de vlucht.
ik heb blaren op mijn voeten,
want we lopen al zo lang.
als ik jou maar stevig vasthoud
ben ik helemaal niet bang!
Hoever gaan we nog vanavond –
ik zie hier alleen maar puin.
Zal ons huis er thuis nog staan –
en de bloemen in de tuin?
Bloemen voor bevrijders
zullen er niet zijn, mijn kind.
In dit land van stammenstrijders
overleeft alleen de wind.
Pas als vlinders zijn als sterren,
vogels overwinteren in de woestijn
vuren gedoofd en schaduwen verdwenen,
dan pas zullen er weer bloemen zijn.
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Ik kan niet wachten tot uw volgende gedicht, u hebt talent!!!