Alle inzendingen over vijanden

tolerantie lijkt ver te zoeken want de met de paplepel ingegoten haat smaakt bitter 'de vijand stinkt' zegt 't kind (dat ooit rein geboren werd) 'verjaag de vijand' zegt de man ('ze hoeven niet dood') hebben zij dan niets begrepen over liefde en broederschap daar samen (delen) onuitvoerbaar lijkt…

Jij bent een vijand!…

die doet wat woorden niet meer kunnen: Iemand die deze vijand blust…

Sampson is gevat, omdat zijn machtig haar Werd, door een ontrouw wijf, zijn vijand openbaar. Wil iemand in der haast zijn vijand overwinnen, Die lere zijne grond en aangeboren zinnen. Want zo hij dat geheim ten volle weten kan, Daar is geen twijfel aan, hij is er meester van.…

Met mijzelf als vriend Heb ik geen vijand nodig Vechtend tegen de molens van tijd Vrezend voor mijn eigen angst…

Kleiner was ik groter geweest verstopt onvindbaar voor de vijand in gedrag dat denkend wint uiterlijk faalt…

hoeveel vijanden heb je nodig op de dag dat de wereld in enkele rake minuten onbenoembaar eenvoudig zou zijn?…

Hoe mooi het ook is, de witte sneeuwpracht, hoe schitterend het is, hoe prachtig de foto's die je maken kunt van die wonderschone witte wereld, ze is ook een vijand.…

ik heb m`n vijanden lief vergeef hen zij zijn blind dragen het kind naar het kruis vergeef mij voor al mijn kwalen ik leef van mijn verhalen verhalen waarin ik leef ik leef mens! één wens de toekomst komt tot nu onder het stront m`n lief wablief? ook jouw vijand leer er is hoop…

in het voorbijgaan zag hij lippen zwijgen ogen veelzeggend lichaamstaal overduidelijk vijandig hij glimlacht in het voorbijgaan men negeert hem alles wat niet is gezegd zal nog worden besproken uiteindelijk zullen woorden roemloos sterven in de nacht geen zorgen want men heeft hem niet van binnen geraakt deze vijandige…

een vijand draagt men doorgaans niet op handen zei vriend Harm en hij vergat de tijd weer eens die droeg hij op zijn arm…

o ik wens je toe wat ik mijn ergste vijand nooit zou toewensen ga het huis uit verdomme en breng de nacht door bij mij…

Je "vijanden" stonden van verbazing genageld aan de grond. Pas zoveel jaren later toen je wegen andere paden kruisten begon je te beseffen dat de geest altijd sterker is dan de vuisten.…

Hij roept vol vuur: 'Ik lust de vijand rauw: kanonnenvlees verslinden doe ik gauw!' Hij brengt 't na een poos tot generaal. Hij dist nu met een eerste luitenant, die zegt: 'Ik wil geen bordje vijand eten.' Hij kan z'n officiersrang wel vergeten en wordt gedegradeerd tot adjudant. Vernederd heeft-ie niet gesalueerd.…

Wij zijn gedaald, het licht af, naar beneden, Onder de gronden; tot het klein geboeft' - Dat, om te leven, vijanden behoeft; Van hen te leren - zijn wij afgegleden. Wij hebben onze broeders tot vijanden En onze moeder tot slavin gemaakt; Het kostbaar zoete leven aan te randen, Gedijde onze ziel en heeft gesmaakt.…

De stem van het geluk wordt niet gehoord, wel het marcheren van de vijand, de soldaten. Een vlieger danst hoog in de zonovergoten lucht, zonder zorgen over gister, vandaag of morgen. Een meisje leest in de Prive het laatste gerucht: 'John Lennon houdt zich in Noordwijk verborgen'.…

Liefde is alleen elkander droef verdragen Als vrouw en man: Twee vijanden die toch elkander schragen Zo nu en dan, En, daar God voor hun wanhoop en hun vragen Geen heul, geen antwoord heeft, Soms naar de eeuwigheid de zweefvlucht wagen Die een omhelzing geeft.…

Want hij mag zeggen ('t welk wij ook bekennen moeten) Dat hij zijn vijanden heeft onder zijne voeten. ------------------------------------------------------- uit: Over-Ysselsche Sangen en Dichten (1630)…

er is geen tegenstander het leven is geen spel.…

Zijn leven afgehaakt maar er is iets gebleven dat hij bestrijdt uit alle macht misschien het zien zonder gevoel ellende om hem heen geen onderscheid vriend of vijand geplet, vernederd uiteengerukt verminkt, vermist details verwateren eindeloos gebons verwrongen gedachten eenzame nachten herstel onmogelijk een wrak zonder toekomst…

liefste vijand het is tijd om los te laten vergeven en vergeef mee meet de lengtes in gelijke zeemijlen wee glimlach dan zacht langs getijden die weemoedig zijn krijt de rots met een schreeuw tot een witte muur een meeuw droomt het uur ruim boven het duin drift op rivieren langs ondergelopen stranden de tranen zijn niet minder en zie…

pakt de telefoon, wel honderd zegt hij of nog meer de vuurmonden zijn aan de rookpluimpjes te zien midden voor ons zeker drie van rechts schieten de mortieren we trekken terug, verschansen ons het hergroeperen valt niet mee onze training geeft zekerheid de projectielen komen dichterbij we schieten door en doelgericht de onzichtbare vijand…

De vijand zal ons altijd overwinnen! Wij kruisen de armen op onze enge borst, zwelgend het duister met de dikke dorst van wie om water kreunde eer hij verstomde. En deze vracht, dit groot benauwen wordt voorsmaak van het gebeente dat verdort onder het marmer, in de rèchte tombe.…

Al vreet de vijand ons aan 't hart, ons hart, ons hart, ons Belgisch hart, al zit hij aan ons bloed te slikken en geeft dat pijn en geeft dat smart, hij zal op 't eind er in verstikken!…

zijn ze nodig als schoonheid zich vlak onder je neus aandient in kleine meeslepende rondingen en vloeiende lijnen?…

de woorden hangen als scheermessen in de lucht kijk maar niet omhoog ze hangen daar gewoon zeven scheermeswoorden aan een scherpe draad vervaarlijk te schitteren in de zon we raapten ze op langs de kustlijn aan de Noordzee toen zij schelpen en wij vrienden waren…

toen kwam de vrijheid, met de Canadezen zij die de vijand hadden verslagen, wat een helden de mensen herdenken dit elk jaar weer want oorlog, dat willen we nooit meer…

piepklein egeltje kruiste parmantig mijn pad snuitje spits vooruit fier rechtop zijn stekeltjes alsof hij geen vijand had…

Toen de haas op het gras Zijn vijand de schildpad voorbij ging, Ging de haas even rusten op de hei, Maar was zo bezig dat hij verloor…

Gravend in gevoel, woelend in geweten: word ik nou, als het er op aankomt, liever door mijn beste vijand of door mijn ergste vriend gebeten?…