inloggen

Alle inzendingen van Jan Jacob Slauerhoff

144 resultaten.

Sorteren op:

Ik had het leven me anders voorgesteld

poëzie
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 3.261
Ik had het leven me anders voorgesteld, Meer als een spel van nauw betoomde krachten, Van grote passies en vermetel trachten, De grote trek, de worstling met geweld. Geen vrouw is Venus en geen man is held, En beiden trachten zij elkaar te pachten, En geen van beide' is ooit een dag bij machte Te leven door klein euvel ongekweld. Men wil…

Mandalika

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.156
Hier is geen ander gehoor dan 't verre gebrul van de branding, Het droge geritsel der hoge pandanen, Geen andre beweging dan 't wuiven der blaren En 't lome deinen der golven. Als 't leven op aarde opnieuw moest beginnen, Zou het niet zuiver blijven, allen op dit eenzame eiland? -------------------------------------- uit: Soleares II Islas…

Woorden in de nacht

poëzie
3.0 met 274 stemmen aantal keer bekeken 30.360
Voel je hoe ik naar je toe kom? Je bent naakt in de nacht. Wacht ik doe eerst een doek om. Nog niet, nog niet. Liefkoos mij, zacht. Zeg dat je mij mooi vindt En alleen door te strelen In 't donker, mij ziet. Zullen wij spelen, Dat wie 't eerste lacht, Moet ondergaan Wat de ander bedacht? O, laat het doorgaan, Totdat wij doodgaan…

De dagen gaan

poëzie
3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 5.026
De dagen gaan langs de aarde, lange horden - Nooit is de zon 't vermeêren moe geworden. Een koning sterft, godslasterend, meinedig - Nooit bleef een onbezette zetel ledig. Volksplantingen geraken in versterf - Reeds bloeien schonere uit hun bederf, Weer ondergaand met zinkende getijen. Nu is de tijd voor oude heerschappijen; Vermolmde staten…

Het einde

poëzie
4.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 3.630
Vroeger toen 'k woonde diep in 't land, Vrat mij onstilbaar wee; Zoals een gier de lever, want Ik wist: geen streek geeft mij bestand, En 'k zocht het ver op zee. Maar nu ik ver gevaren heb En lag op de oceaan alleen, Waar zelfs Da Cunha en Sint-Heleen Niet boren door de kimmen heen, Voel ik het trekken als een eb Naar 't verre, vaste…

Voor de verre prinses

poëzie
4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 4.072
Wij komen nooit meer saam: De wereld drong zich tussenbeide. Soms staan wij beiden 's nachts aan 't raam, Maar andre sterren zien we in andre tijden. Uw land is zo ver van mijn land verwijderd: Van licht tot verste duisternis - dat ik Op vleuglen van verlangen rustloos reizend, U zou begroeten…

RIETPLUKKEN

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.282
Wij moesten riet gaan plukken, Lang riet waar wind in ritselt, Waarvan men manden vlecht, En mochten in een boot ’t Vijfvoudig meer bevaren, Bereikten ’t eiland lang voor noen. Wij lagen ’s avonds nog in ’t gras, En hadden niet één handvol riet Geplukt om mee naar huis te gaan.…

LAO TSE

poëzie
4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 4.126
‘ Die het weten spreken niet, Die spreken weten het niet.’ Deze woorden, werd mij verhaald, Zijn door Lao Tse uit de stilte vertaald, Hoe weten wij dat hij wist? Twaalf boeken schreef de wijze, Heeft hij zich dus vergist, Die ons het pad zou wijzen?…

Nagoya kasteel

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.726
Als een schip in de eeuwigheid verankerd Ligt ver van de oevers het kasteel in 't meer, Der wereld afgewend, hier onveranderd Het rijk van bos en water en weleer. Nu wil de eeuwige zwerver overvaren, Zijn rust bewaren midden in het meer, Welks oppervlak de schichtige winden vlieden, Waarop geen kelken drijven, uit welks diepten…

Drie vlinders fladderen, dicht bij elkaar

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 3.832
Drie vlinders fladderen, dicht bij elkaar, Midden op zee, voorgoed van land verdwaald, Drie teedren op de woesten oceaan. Eén ging nog, twee desnoods: een vluchtend paar - Maar drie! Wat heeft het noodlot uitgehaald? Toch, zijn ook soms opeens niet over mij Drie teedre zaligheden bij elkaar, Terwijl in het gewone nauwlijks één Zich uit…

DE ONTDEKKER

poëzie
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 4.076
Hij had het land waarvoor hij scheep ging lief, Lief, als een vrouw 't verborgen komende. Er diep aan denkend stond hij dromende Voor op de plecht en als de boeg zich hief Was 't hem te moede of 't zich reeds bewoog Onder de verten, waarin 't sluimerde, Terwijl 't schip, door de waterscheiding schuimende, Op de aanbrekende geboort' toevloog…

Angústia

poëzie
4.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 3.084
De zee trekt onder de nacht Naar vele verlaten stranden; Als een vloeibare wind is zijn klacht, En zout, zoals tranen branden. Ik voel dat overal waar de Branding in snikken breekt Tegen de kusten der aarde, Mijn leed met zijn golven smeekt Om de verloren genade Jou weer nabij te zijn. Ik wil van mijn schip af waden Naar iedere einderlijn…

BRIEVEN OP ZEE

poëzie
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 4.963
Gelezen worden ze ontelbre malen, Al was de inhoud haast vooruit geweten, Van 't zelfde levensstof in alle talen En op den duur tot op het woord versleten. Toch weer ontvouwd, na 't eenzaam avondeten, Des nachts op wacht, te kooi en na 't verhalen; Voor hen die zoveel eenzaamheid verbeten Is uit die letters leeftocht nog te halen. Tussen…

Ziekentroost

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.921
Pizarro had de vijftig overschreden, En weinig roem behaald uit veel gevaar; Zijn eerste vrouw droeg veren in het haar En op zijn kleine akker werkte een tweede. Hij stond bekend als drieste moordenaar, Geen wet haast die hij niet had overschreden, Maar dat behoorde tot de goede zeden, Op Hispaniola - hij was vijftig jaar.…

Zwanenzang

poëzie
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 3.407
Is ‘t waar dat ik, in langvervlogen dagen, Geloofde in dromen en een dichter was? Dat jonge meisjes met mijn verzen lagen Zich te verzadigen, eenzaam in ’t hoge gras? Waarom wil geen mij, eenzaam nu, hergeven Wat van de liefde, aan hun bloei verloren? Nu ik verminderd ben, na zoveel leven Nog zelfs niet zeggen kan: ik ben geboren. Is de…

Á LA ROSSETTI

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.043
Steeds ben ik met de vijand in mijzelf In bange worstelstrijd op leve' en dood. Hij wint vaak veld met Afschuw van mijzelf, Met ziekten en verraad tot bondgenoot. Totdat mijn Zelfbewustzijn: trots gewelf, Over mij instort; de genadestoot Verbeid ik lang, woel mij dan langzaam bloot En kom met tegenzin weer tot mijzelf. Opnieuw dan strijd…

Zwervenszat

poëzie
3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 3.189
't Meest in nachten als de maan haar stralen Koud en lusteloos door 't ruim laat dalen, Ben ik radeloos, denk: ik zal maar ergens Zwak en zwervens- Moe mij laten vallen in het zand, Plompverloren en mij wat bedekken En dan blijven liggen tot mij een komt wekken, Deernis koestrend op komt rapen En zo niet, dan blijf ik slapen. Maar ik weet…

MARSLIED

poëzie
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.464
Soldaat, je bent mijn bloedverwant, Mijn naaste in ’t gelid; Wij hebben hond noch kraai noch kind, Geen vrouw die ons verwacht, bemint, Een huurling heeft geen vaderland, Wij lopen in ’t gelid. Soldaat, je bent mijn kameraad, De vijand zoekt zijn wit; Heb jij je laatste pijl verspild, Dan zoek je schut onder mijn schild. Soldaat, je bent…

Zeekoorts

poëzie
3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 3.188
Ik moet weer op zee gaan, een goed schip en in 't verschiet Een ster om op aan te sturen, anders verlang ik niet. Het rukken van 't wiel, 't gekraak van het hout, het zeil er tegen, Als de dag aanbreekt over grauwe zee, door een mist van regen. Want de roep van de rollende branding, brekende op de kust, Dreunt diep in het land in mijn oren…

De dode beminde

poëzie
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.857
Ik hoor niets meer van haar, en vroeger Was ’t ruisen van haar gewaad al vreugde; Leeg en stil staat haar zaal, Stof hoopt zich op, ongestoord, Blaren ritselen verlangend langs 't raam – Hoe kan ik haar dan missen? Daar dat gordijn, Gleed haar schim er niet langs? Ruiste haar rok niet? Kom, kom toch terug!…

WACHTEN

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 4.236
Mijn bootje is van dun riet, Gebonden door vezels van lis. Toch bevaar ik de stroom. Geen wachtlicht op de andere oever, Alleen bewaakt door de poolster. Kom je niet? Jouw boot is van sterk hout. Deze stroom is nog lang niet De woeste Yang Tse*, en toch ben je bang. Kom je niet? ------------------------------------------------ Yang Tse…

Op zijn kale kop

poëzie
2.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 3.116
Bij 't opstaan zuchtte ik dat mijn haar grijs werd, En dat het uitviel bij het slapen gaan. Mijn laatste lokken koesterde ik als kostbaarheden, Nu zijn ze weg en ik ben opgelucht. Ik hoef nu nimmermeer mijn haar te wassen, Ik leg mijn kam weg, een verouderd wapen, En, zucht elkeen bij zwoel en drukkend weer, Dan is mijn kale kop zo heerlijk…

De Vluchtelinge

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.364
Soms weent zij uit: dat zij niet meer kan blijven Onbevlekte in verblijven, waar bedreigen Haar offerpijn en floers, waaronder lijven Den Dienst der wrede liefkozing bedrijven. 'k Geloof haar niet, maar neem haar lijfsgewaden. Nog naakt vernederd, smeekt zij de genade Te mogen gaan. Ik spot: ‘Ga zo, mijn gade!’ En sliep in zekerheid…

Huivering

poëzie
3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 3.070
Het leven verlangt steeds naar de dood. Bemin je? Weet jij waar vandaan Wij kwamen en waarheen wij gaan? Neen? Nu, wat heeft dan blijven nood? Ik breng je geen geluk, ik kom Alleen vergeten in je schoot, Moe van het reizen naar de dood Die nader komt als ik niet kom. Het vuur krimpt onder dunne korst, Nauw sluit de kou van het heelal Rondom…

II. Avond

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.863
Het zwerk wordt wit en rood, het landschap groen en geel, Onder een wolk aarzelt de morgenster, Achter een raam waakt de ster van mijn nacht. Over de stroom, die mijn boot voorbijsleurt, Begroeten elkaar de beide sterren, Over mij heen ziend.…

de eenzamen I

poëzie
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 3.170
Hoe snel gaat de vrouw voorbij, Op straat, in de trein, op de sponde, Vlakbij en oneindig ver. Soms ziet men alleen oog, mond en haar (Nog iets van haar boezem misschien) En kent haar tot in ’t tederst. Soms was men met haar vereend Duizend nachten en meer En is haar toch zo vergeten, Alles, haar geur, mond, haar, Als was het zeven jaar…

De ochtendzon

poëzie
4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 4.108
De flamboyants ontluiken groen en rood; Onder hun lommer zal de markt beginnen. Wijdbeens gaand, balanceren negerinnen De vruchten op haar hoofd en van haar schoot. In het goedkoop hotel van Boabdil Blijven de blinden dicht, de gangen stil; Alleen een boy gluurt door de gescheurde deuren,…

Ballade

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.783
Villon, Rimbaud, Verlaine, Du Plessys, Verstooten, rein van roem, alleen behorend In 't heilloos gilde der Poètes Maudits, Sinds uitgeroeid, verstrooid, welhaast verloren - Vergeef dat een, door rampspoed achterhaald, Om hulp roept, radeloos uw naam doet horen, Terwijl zijn leven zinkt, zijn zingen faalt, Tot troost uw groter lijden heeft bezworen…

Festijn

poëzie
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.373
De zalen waren voor 't feest getooid, De kelders open, de waaiers ontplooid; lets fraaiers werd nooit vertoond. Maar nu 't einde nadert van 't gelag, Roep ik wee en ach, Wee en ach, Dat het niet is voortgegaan, Niet voor eeuwig kon bestaan. Het is bijna dag. Waar ik braste stonden vier bokalen, Zaten nog drie drinkers, Denkend aan…

Voor de meestbiedende

poëzie
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 2.254
Voor de meestbiedende mijn dame is veil: Zij geeft om bloed noch moed, alleen om geld, Geen eer heb ik meer in haar gunst gesteld, Toch lag nog lang in haar mijn heil. Ik dacht: ‘ De hartstocht voert het hoogst geweld Over de zinnen.’ Zij is enkel geil Bij de meestbiedende. Ik spilde haar alles; onderwijl Slonken haar gunsten met mijn geld…
Meer laden...