Alle inzendingen over verbrande schepen

Tenslotte is de teerling geworpen en is hij er overheen gesprongen om uiteindelijk te kiezen voor zichzelf de schepen nu echt te verbranden te wentelen in de resten puin en as de restanten van zijn wereld ziet hij in de spiegel achter zich geen kleur dan zwart en wit en grijs een keuze voor jezelf is nog maar het begin jezelf terug te…

zoals korrels van zand worden geschud maar steeds duin blijven of woestijn of wat aanspoelt strand, druppels: regen of nevel of net nog wolk of waterval, stenen: berg of pad of huis en hoe kinderen graaien met open handen als scheppende kracht graag alles dooreenschudden en dat ze nog ontdekken zullen: er is alleen de wind…

Maar soms, al ben ik bitter en gehard Door 't leven, overstroomt een niet te stuiten Vloed van verlangens mijn onwillig hart Als in de nacht de verre schepen fluiten.…

waar waren we gebleven o ja,dit leven nemen geven leven even alles willen zien proeven ruiken tussen kannen en alle kruiken lachen huil´n zweven o ja leven de tijd tikt door voor iedereen met ze allen of toch alleen waren we gebleven o ja,dit leven verbrand alle schepen achter mij omwille van de vrijheid haec libertatis ergo omdat…

rijken op het doek vereeuwigd ook heksen nog verbrand Als verliefden over straat gaan hand in hand in deze stad de tijd vliegt en stilgestaan weer samen…

Schepen bevaren me varen de stroom op en neer beladen en onbeladen Schepen bevaren me kennen mijn nukken onvoorspelbaar toch mijn daden Schepen bevaren me wind en ontij mijn handlangers mijn trawanten Schepen bevaren me ik doe ze schutten en sluizen van ondiep naar dieper en omgekeerd kennen mijn ruwe oevers botte kanten…

vormeloze drift blind graaiend op de geur je verbrand gezicht al deels in as verhult slecht het besef dat dit je laatste masker was…

Eer 't vrouwmens het door had was ze verbrand, Liet 'r heetgebakerdheid varen. Ze smeekte om meelij, verkoeling, iets kouds ! Keek hoopvol naar Zephyr en Regen. "Jij wou toch nooit Wolken, geen Wind en geen Vorst, Dan krijg je van ons echt geen Zegen." Zo trokken collega's partij voor de Zon. De verbrande vrouw stond alleen.…

Ik heb vandaag als drieste demonstrant de zaterdagse Telegraaf verbrand.…

alles verdwijnt als overbodige luxe een versleten laken veertjes kussen schep na schep hoop op hoop…

Boterbloem op de polderdijk Hoe geel ben je in gedachten als ik rollende naar beneden duizelig van groen en blauw jouw geel zag en het plukken wou? Zo geel, zo mooi, als botergoud thuis gekomen in het zwarte vaasje je zetten zou Nooit gedacht dat je bloemenpracht zo zou blijven in gedachten Nu ik terugkijk en je slechts in bermen…

verbrand Nu staan de wrakken nutteloos aan de kant Ik zou zo graag enkel jouw woorden kennen Samen met jou door de weiden rennen Ik wil liever verdrinken dan naar de kant te zwemmen En nooit iemand anders die mijn gevoelens probeert te temmen…

Schepen liggen er; waarom zo... het lieve water leed het zo. Vele zeilen zijn uitgehangen brede, slepende. Huizengangen stonden; zacht gestreden nu schromelijk, want het was alles luw vervuld; in de heldere streken van de witte hemel geleden wensen te wezen, mijn zinnen dreven er in, in een zachte trek opgeheven.…

schepen glijden op het water voorbij het lijkt net of ze wachten op mij tot ze aan de horizon verdwijnen toch blijven de lichtjes in mijn ogen schijnen ze leiden mij naar een ander land tot ik bij jou ben gestrand…

Door de boog van de schepping aan te spannen sluist het beeld van gisteren door het innerlijke oog. Raakt z’n pijl de roos van het licht waar de schaduw van de tijd de rug recht in zijn afgesloten kooi. We zijn een theater van het geluid, souffleurs van een glorierijk verleden meningen en stemmingen uit het heden. Publiek, de dichters…

Veel schepen die de Wadden rondden hebben hier hun graf gevonden wanneer de Noordwester raast en de Noordzee tot een kolkende massa blaast. Als dan de wind weer is geluwd is er de jutter die zijn kar het strand op duwt want wat de zee ooit heeft genomen kan de jutter vaak op het strand bekomen.…

Verbrand autootje altijd zo je best gedaan wat werd je toch heet…

Hoor hoe de wind aan de touwen van de schepen trekt en ze woedend maakt en de golven breekt en ze schuimend maakt en ze woedend maakt en aan de touwen van de schepen trekt Hoor hoe de wind de zeilen slaat en de golven slaat en ze schuimend maakt en de matrozen op de kade slaat Hoor hoe de wind aan de touwen van de schepen trekt en ze…

Bruingeel verbrande vingers Wroetend in mijn verbrande geest Zoekend naar het recent verleden Opiaten verslaafd onbewust beleefd Vervorming van het ondergane Vertroebeling van wat was Weg uit die poel der verdwazing Trek ik mijzelf uit het moeras Vechtend word ik opnieuw geboren…

Twee schepen in de nacht, ze weten van elkaars bestaan en varen zij aan zij. Zij raken elkaar bijna, maar zwijgen over God, de leegte van het zwijgen, de liefde en hun vracht. Twee kleine schepen in de donkerblauwe nacht.…

Schepen gaan voorbij aan je voorbij in de stroom Als in een droom nooit bewaarheid in de te korte tijd van leven Soms zijn de schepen geladen met klein geluk en blaast wind het lint op in je haar ik zie het ben gelukkig.…

Een hagedisje rent door de verbrande hei, verwint vuurgeweld.…

Verbrand in zijn pak, verstrooid over de golven – maar hij waait terug.…

op mijn pistolet - rist verbrande maanzaadjes, door wrijving dampkring…

Hoofdstad Teheran Hoofddoekjes worden verbrand Hoofdbreker minder…

In brons ben jij altijd en koud ik had je liever warm en oud maar eeuwig aan mijn bed gekluisterd zal ik stout mijn resten lijf aan jou verdromen.…

slechts schijnbaar bestaand lijkt het vuur op de maan door schaduw geblakerde bomen zwarter de nacht in verzengend verstand zwarter de dag die moet komen zwarter dan vuur in haar schijnbaar bestaan zwarter dan vuur op de maan…

Ik verbrandde de brug tussen verleden en toekomst en ik sta onstabiel aan de overkant… Ik kijk nog één keer om naar de puinhoop die overblijft van een verscheurd verleden vergiftigd met tranen die er niet hoefden te zijn… Ik draai me weer om en angstig en onzeker stap ik de duistere toekomst in zoekend naar dat ene lichtje dat de juiste…

geweest is, is voorbij Maar het blijft me achtervolgen Het houdt zich vast aan mij Ik zet elke dag de stap Mijn verleden te laten gaan Maar het verleden biedt mij veiligheid Want waar zal ik in de toekomst staan Ik moet nu verder gaan met leven Heb de waarheid lang genoeg vermeden Het enige dat nu nog over is Is een voorgoed verbrand…

Hij werkt waar het water laag staat Een dagelijkse inloop van honger en dorst In zijn boot, staat het water hoog Al zijn paarden heb ik bereden: De vurige, de snelle, de krachtige Er staat water in de boot En terwijl híj zorgt voor water en brood Stap ik in de jol met overtollig nat Schep schep voor schep Een bodem in het vaartuig Het…