25138 resultaten.
Diagnose
snelsonnet
3.0 met 34 stemmen 1.688 Al is de man die Pim heeft omgebracht
Natuurlijk psychisch allerminst in orde,
Zijn ziekte moet nog uitgevonden worden
En ook moet daarvoor nog een naam bedacht.
Misschien deelt dus uw arts u ooit nog mee
Dat u de ziekte hebt van Van der G.…
Verliefd Rondeel
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 692 in mijn hoofd heb jij jouw huis gebouwd
in mijn hoofd leid jij jouw leven
jij bent mij zo door en door vertrouwd
in mijn hoofd heb jij jouw huis gebouwd
toch ben ik niet met jou getrouwd
als jij weg bent is het maar voor even
in mijn hoofd heb jij jouw huis gebouwd
in mijn hoofd leid jij jouw leven…
Open einde, het leven van een appel
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.647 Helemaal alleen hang ik hier in het bos
Ik weet wat er gaat gebeuren, morgen ben ik de klos
Gisteren zijn al mijn vriendjes gehaald
En nu waarschijnlijk al tot moes gemaald
De verhalen die ik hoor zijn heel erg
Ze gaan tot in mijn botten en mijn merg
Al die gillende stemmen zitten in mijn hoofd
Hoe kom ik hier weg, jij had het beloofd…
Uit hun dak
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.625 Ik denk dat wij dat daklozen-WK
Wanneer we het de spelers vragen zouden
Ook best een keer in Holland mogen houden
Althans: op Amsterdam en Arnhem na
Daar voelen ze zich niet op hun gemak
Want daar hebben de stadions een dak…
Een ver zwiepen
gedicht
2.0 met 13 stemmen 14.466 Uit de keel van de droom een tjilpen in duizendvoud.
De zwerm spreeuwen verzamelt voor de wintertrek.
Over geploegde aarde wervelen wolken van letters.
De zon gloort en walmt in de brand van het onkruid.
Waar de winter toeslaat, vliegt de zwaan zich kalm.
Traag kolkend verplaatst zich door de lucht.
Hier dringt een ver zwiepen door, als geselt…
leven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 768 water als kristal
klatert en kabbelt en stroomt
de zee is nog ver…
nachtschade
netgedicht
4.0 met 84 stemmen 1.206 De schemering schuift de dag opzij
Duisternis druipt langs het vensterdak
Kaarsen flikkeren de nacht tegemoet
Visioenen fladderen door mijn hoofd
Dromen openbaren zich weer niet
De klok tikt donker
urenlange slapeloosheid tot
De ochtendzon struikelt over haar stralen
De dageraad dringt zich op
De donkerte voorbij
Een dag lang wacht de schemer…
Nachtvaart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.127 En langs de lichten
Zijwaarts loopt
Een lijn de einder langs
Van onder ’t schip
En golven door
Een glanzende gloed
Van lichtend wit
Beweegt, beweegt, beweegt
Ik zoek het eind
En vind slechts
Uit het donker niet
Maar door het schip bewogen
Licht
Dichtbij het wufte
Nacht’lijk strand
En pier
Van verre glorie
Geluid
Van scheepsmotoren…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 885 ik letter de dagen
zo gaan ze
voorbij
tussen de regels
met pen
rij voor rij
dragen mijn woorden
verdriet en
plezier
schrijven
is leven
op papier…
Iemand
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 2.067 Al een tijdje spook jij door mijn hoofd
Ik heb het gemeden, gewoon niet geloofd
Maar nu je weg bent, is die plek leeg
En begreep ik steeds niet wat ik toen van je kreeg
Nu ben je terug en voel ik een afstand
Zie het in je ogen, wat is er aan de hand
Nu ik er klaar voor ben en me wil overgeven
Laat je me los en zeg je dat je zo niet kan leven…
Olijfbomen
gedicht
3.0 met 58 stemmen 10.024 Met een ragfijne sluier van tule
opgegroeid in vertrouwen met de smaak
van geschiedenis lijken ze het landschap
te tillen naar een eigen wereld.
Zegen de groene blaadjes die
het leven verrijken met de
magische geur van karakter
en een filosofisch vloeibaar goud.…
Ouder zijn
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 668 Woensdagmiddag schoolvrij
de wereld was even volmaakt
tussen toen en versnipperd
heeft alles anders gemaakt
in het midden voelde veilig
links van mij innemend sterk
rechts zijn liefhebben geprezen
beiden ook te lezen op één zerk
ouder zijn is in veel opzichten
de verklaring van herinneringen
mijn eigen volgorde daarbij past
al lang…
Godzoeker
snelsonnet
3.0 met 21 stemmen 1.414 Het aanstaande tv-seizoenaanbod
Kost de EO waarschijnlijk heel wat leden
Omdat dan Henny Huisman op zal treden
Die op de buis op zoek zal gaan naar God.
Toen God het hoorde, sprak hij: "O wat erg!
Ik denk dat Ik mij straks maar goed verberg."…
Geen Italië
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 1.486 Boos om de Italiaanse arrogantie
Waarmee het Duitse volk is geschoffeerd
Is Schröder op zijn schreden teruggekeerd
En wil daar in dat land niet op vakantie.
Wellicht is Nederland een goede ruil.
Dan krijgt hij aan ons strand zijn eigen kuil.…
Onze verborgen extase
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 558 Onder elke steen hier ligt begraven
een schaduw van extase
omgetrapte zerken deze tegels
waarover horden gedachteloos slenteren
zonder te weten dat jij ooit hier liep
de stenen ze zwijgen erover als ik.
Ze hebben zich gehaast doordrenkt
met jouw vluchtige aanwezigheid
en onder het plaveisel woeker je voort
en betover je nog ongezien
de horden…
Wederkeer
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 385 Groter is mijn heimwee
dan de angst voor pijn en rouw,
naar het land dat mij beloofd werd,
waar beloften nu verwaaid zijn,
in het zand van 't graf geschreven.
Meer nog dan mijn woede
heb ik heimwee naar dat zand,
over 't graf van mijn geliefde,
waar de liefde nu vergaan is,
die die pijn en rouw verteerden.
Laat mij dus maar teruggaan…
Het stoffelijk verlangen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 496 Ja stellig zal ik ooit verrijzen
uit het stof van grijs verdriet
op een Berg van Overgave
door het Dal van Angsten omringd
Mededogen zal de wolken vullen
die de laagten vervlakken zal
en uit het stof mijn driest herscheppen
aan de wanhoop heeft ontrukt
Als de Overgave wordt geslecht
en zomerzon het stof verzengt
resten van het nieuwe leven…
Oblivion
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 959 Op een verlaten station
waar geen trein meer stopt
denk ik je telkens te zien dolen.
'Wanneer komt de laatste trein?'
vraag jij
bedeesd maar met overtuiging
dat hij komen zal; desnoods
om slechts je vale karkas op te laden.
's Avonds in een najaarsstorm
hoor je het fluiten in aantocht
en, terwijl je naar de rand loopt,
het dampende stampen…
Mijn vederlichte benauwdheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 292 Sla deze muur om mij weg
deze muur van vertrouwdheid
waar angst en haat
samen op woekeren
mijn wurgklimop zonder wortels
Neem nu het mes in de hand
en een moker van hartstocht
verlaat me niet
als je moet uitroeien
mijn angstgezaaid kruid van verlaten
Weet hoe ik ooit heb getracht
om de liefde te planten
die mij beklom
tegen die gruwelmuur…
Dichtersdroom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 635 Stiekem kwam de maan op
de dichter had hem niet gezien
en huilde tot de wolken
het firmament prijsgaven
De dichter had geen aandacht
voor het kleinste hemellicht
zijn ogen had hij gesloten
en hij huilde om de maan
Hij dacht dat hij zich inbeeldde
hoe de maan hem flets bescheen
de dichter heeft nooit geweten
hoezeer droom en werkelijkheid…
Vlucht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 345 Misschien zag ik in
het raam van de trein
jouw gezicht wel stralen
en hoe je sprak over mij
kon ik niet horen
Misschien sprak je wel
helemaal niet over mij
en heb ik je stralende gezicht
als een hond de angst
enkel maar geroken
Misschien was het fout
om jou te gaan zoeken
en tijdens een aardse reis
te menen dat
je me wilde ontmoeten…
De stroom
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 349 Zie, mijn lief, de aarde brandt
en waar wij gaan is vuur.
Ons doel drijft verder op de stroom
van die verschroeide dromen
die jouw hart en mijn lichaam
verbonden als twee oevers
zo innig en waar
Zie, mijn lief, de hemel huilt
maar nergens zie ik graven.
Is wat ons rest niet lang vergaan
verwaait met winterregen
die al het dode vruchtbaar…
Mijn doorstoken hart
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 910 Hoe kon ik je ook houden
met mijn verschrompeld hart
dat enkel voor zichzelf
kon kloppen
Teveel was ik bezig
met het dorp in mijn hoofd
dat jouw metropool
liet stikken
Ik meende dat ik schaamteloos
van jou mocht profiteren
en dat ik jouw emoties
kon lenen
Hoe kan ik het je zeggen
met mijn doorstoken hart
dat enkel voor jou
mag sterven…
Beterweter
hartenkreet
4.0 met 48 stemmen 1.572 Twintig dagen al opgenomen
Vier op een zaal
Bezoek mag altijd langskomen
Ondanks zusters, po en urinaal
Gaat het al weer?
Een vraag in de lucht van ether
Alle onderzoeken al meegemaakt
Voel ik me nu een betweter
Doktoren twijfelden aan mijn lijf
Waarom ik, snik ik bij elke thermometer
Hoeveel jaar nog, drie, vier of vijf?
Elke arts is…
Lente
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 819 Een gouden gloed verrijst in 't ochtendgloren
Verfrist met felle kleuren doffe nacht
Isis bestijgt haar troon als nieuw herboren
Bezie haar zwoele lippen als ze lacht
Haar vlammend hart lucht op in lichte stralen
Met ted're hand streelt zij de knopjes zacht
De bloempjes weten bij dit warm onthalen
Een nieuwe tijd van bloei staat voor de…
Windstilte
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 612 In doodse Stilte
Raast de Wind
Het wijde Landschap door
En onontdekt
Door Boom noch Blad
Blijft zij de Onrust voor
Die dra haar Zijn doet voelen
De Schaduwen van Wolkomtrekken
Raken ‘t platgeblazen Gras
Maken Kleur en Vorm en Plekken
Waar de Stilte eerst nog was
Tot ook ‘t gladde Spiegel water
Door onzicht’bre Hand beroert
En een blijvend…
Heugenis aan een landverblijf
gedicht
2.0 met 16 stemmen 5.644 Wij zagen op het smalle wandelpad
Hoe 's morgens rond uw huis de bomen waren
Aaneengeschaard als wilden zij bewaren
In stilte's koelte een heimelijke schat,
Tot op het eerste kraaien van de hanen
De wind zacht heensloop uit zijn nacht-asyl:
Een zwerver langs de weg, en wie 't beviel
Zich over 't land een eigen weg te banen.
't…
Eén allesverzengend moment
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 518 Geef mij nog één dag
één allesverzengend moment
om jou teder te schroeien
met de vlammen van mijn passie
niet als hebzuchtig brandmerk, maar
een vingerafdruk in het zand
Weet dat als ik ga
mijn brandende hartstocht verkoolt
om lang gloeiend te blijven
en geliefden te verwarmen
niet door een laaiend steekvuur, maar
een smeulende gloed in…
Onmacht der liefde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.230 Geef je maar over,
laat je maar meevoeren,
zeiden we, maar we bedoelden
vecht, kom terug, breek
die klauwende kreeft uit je lijf
laat ons niet achter
in die machteloze wereld
Je wist heel goed
wat we bedoelden
en keek ons enkel aan
met ogen die vertrouwen
moesten uitstralen
maar wij wendden onze blik af
en lieten je alleen
Eenzaam…
De prijs van de overgave
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.249 Ik kan je zo niet aanzien
omdat ik in de erfenis
van mijn eigen sterven kijk
beroer mijn pupillen niet
deze overgave is duur genoeg
Een pendule heb ik niet
maar had ik hem
ik sloeg hem stuk
om de raderen van de tijd
over je rotte lichaam uit te spreiden
Stiekem toch
in je ogen gekeken
en aan gene zijde beland
hoor ik je lachen en zingen…