Alle inzendingen over sterren stralen hemelbed

Ik wou dat ik jou kon vertellen Waarom sterren konden stralen Waarom mensen konden blozen Onder wolken, uit het zicht Wij vliegen hoog aan hen voorbij hier Op dit hemelbed van rozen Over wolken die voorbij gaan Over huizen zonder licht Jij hebt jouw wereld opgetild Op wolken die jou zullen dragen En zo zul jij in voorbij gaan Dragen wat…

duizend sterren in de hemel, glinsterend in de nacht maar het mooiste zijn jouw ogen, want die stralen als je lacht. duizend sterren aan de hemel die stralen voor jou, duizend meiden op de wereld en slechts een waar ik van hou!!!!…

de sterren zijn mijn gidsen door een donker zwart heelal, zij zullen eeuwig voor jou stralen omdat ik als eeuwig licht voor jou diezelfde sterren plukken zal dus wees niet bevreesd het licht van de zon blijft je verwarmen, de sterren blijven stralen zodat ik met veel liefde de zon eens naar beneden zal halen…

De zon schijnt De maan straalt Sterren vallen... Maar de liefde die jij naar mij toeschijnt waardoor ik zo straal zal nooit vallen als een ster die z'n beste tijd heeft gehad Ik zie je graag!…

Ik heb al veel sterren geteld. En ik lach met ze mee.…

Want de sterren die stralen zijn tevreden met hun eigen plek. Zij laten zich pas halen, wanneer het daglicht hen verdrijft van hun nachtelijke plek.…

de sterren stralen astronomisch vergezicht van lichtjaren her…

duizenden lichtjes sterren stralen in ogen een hemels geluk…

In het hemelbed van haar kasteel versmolt ik met haar blote ziel...…

als de mens zo open zou zijn als de blote hemel zouden wij als sterren stralen…

Twee bruine ogen stralen als kleine sterren onze kleindochter…

Mijn hemelbed ontvouwde ik getouwd tussen twee bomen waarvan ene droeg mijn dromen en de andere mijn vlucht Soms wist ik niet in diepe slaap hoe hoog ik was gekomen en of ik met de vogels vloog of stil hing in de lucht De bomen klommen hoger en ik klauterde bewogen met ze mee zo naar de hemel die ik zo lang had verzucht Ik plukte hemelrozen…

roept er dan een muze of zuigt een bevrijdende leegte, zo maagdelijk uitgespreid, waarin oplichtende beelden vibreren in mijn hemelbed met pauwenveren…

Zeg nacht, is er iets misgegaan want vele jaren heb ik diepe rust bij jou gevonden je bed gevuld met wol en donzen veren, warmte wiegde mij in slaap. Ik droomde vele dromen daar die ik mij graag liet overkomen het was je toegift om de dag weer aan te gaan en 's avonds weer te komen. Vannacht geschrokken opgestaan een klamme onrust had…

Dwalend loop ik langs de winkels die het pikkedonker minder eng maken al weet je nooit wie er opduikt en dat zou geen droomprins zijn die met mijn liefde zijn betovering kan doorbreken, zodat op slag de etalage een huwelijksbed met hemelsblauwe doeken is en we wegens het versmaden van de kauwtabletten een klysma krijgen om het verleden…

het zwerk vertoont lichtjes de breekbaarheid sterren stralen sterren falen, schieten soms te kort een ster duikt de kroeg in omdat het hem teveel wordt en daar neem ik er 1 op u, proost…

Ik wil een foto van je maken zodat vaststaat hoe de sterren uit je ogen stralen En dan wil ik nog een tweede foto: je ogen stralend tussen sterren- stelsels, melkwegen ondoorgrondelijk universa onbegrijpelijk en zonder grens (maar wel van mij)…

vallend zoals alleen jij sterren stralen kan laten ben ik ooit een engel vallend in nooit…

dag om te zingen een dag om te dansen In onze ogen bleven de sterren stralen Deze nacht was met geen geld te betalen…

als alles dat blijft uiteindelijk gaat zijn wij voorbij de hemel stralen vergeten sterren zoals het is in alles dat voor altijd blijft zoals het was…

dans vlinders in mijn buik en sterren in mijn oog fluister blossen op mijn wangen die de regenboog gaan vangen en geniet dan van de kleuren die ik reflecteer klaroengeschal zal klinken in je hart de vlinders vliegen uit de sterren zullen stralen in de nacht…

de zon weerschijnt de maan en kaatst de aarde naar sterren die stralen in een onmetelijk zwerk en wij dragen ons gelijk in mierenhopen…

Ik heb wolken en sterren voor je uitgeknipt, gekleurde sneeuw, engelensnoep, mijn beer naast je hemelbed getekend. -------------------------------- uit: 'Naastenparade', 2002.…

Als je ogen minder stralen dan de sterren minder schitteren dat de zon meer warmte zal geven dan je hart zal ik gaan maar je ogen zeggen mij genoeg…

Zonder jou ben ik verloren, Verloren als de sterren. Sterren die voor altijd stralen, Net als mijn gevoelens die dwalen. Ik weet niet wat ik moet doen Ik zie het zwart.. een zwarte wereld, die ik moet delen delen met de mensen waar ik om geef.. Wat moet ik zonder jou? Als je maar weet dat ik nog altijd van je hou!!!…

Er staat aan de heldere hemel, een hele felle ster elke avond kijk ik, en met mij anderen evenwel ik denk dat bij mezelf, da's het lichtje van jou maar tegelijk denk ik: hoe kan dat nou? Want het hondje van de buren, wat ingeslapen is wordt door de buurtjes vreselijk gemist als ik 't mensje hoor, daar op 't balkon kijken we naar dezelfde ster…

hoog boven in de lucht, waar duizenden sterren stralen, daar straalt een ster speciaal voor jou dat ben IK. je grote zus ik hou van jou…

God ging slapen in zijn hemelbed engelen brachten met zachte tred zijn sterrenkussen - om hem te sussen zongen ze zacht het avondgebed!…

Sterren in de donkere lucht…zo ver maar zo mooi Uit de diepte van mijn ogen Stralen de sterren als een schaduw Zo ver maar zo mooi.. Denkend aan die mooie dagen Glanst alles o mijn heen Alles waar ik naar kijk Zo ver maar zo mooi…. Dromend over elk moment Zo ver maar zo mooi……

Maantje Je schijnt zo mooi Daar aan die donkere hemel Met allemaal sterren om je heen Sterren van mensenzielen Die daar zijn heen gegaan Zoals daar ook mijn vader en moeder staan Aan die donkere hemel Eigenlijk is het daar helemaal niet donker De zielen daar boven staan ook in het licht Al die lichtpuntjes Stralen naar ons…