Alle inzendingen over samen-zijn

Dat we nooit zeker weten kunnen. Dat we volop mogen twijfelen. Dat we rustig mogen aarzelen. Dat we mogen weten dat. Dat we afhankelijk zijn van alles. Dat we kwetsbare mensen zijn. Dat fouten maken mag. Dat falen groeien is. Dat we vrienschap mogen sluiten. Dat vriendschap ook liefde is. Vertrouwen in elkaar. Dat is alles wat ik weten…

Eén van mijn rare gewoontes des nachts de sterrenhemel te consulteren Net die prachtige volle maan mogen aanschouwen, was me dat feest! Normaal gezien vraag ik dan om papa's wijze raad, onderonsje Enorme verbazing tevens zulk een feest, pa liep hand in hand. Met de knapste liefste dame ooit, mijn zo geliefde mama Koningin van hemel en aarde…

je moet door, je moet verder, ze achter je laten vertragingen, oponthoud en ongelukken je kijkt achterom naar de brokken en stukken nu na heel veel jaren samen op reis kijken we om, was vermoeiend, soms glad ijs veel hebben we gekregen, veel raakten we kwijt samen tevreden, samen gegroeid en géén spijt…

Samen de dagen met elkander zo te leven de regen en stormen te willen doorstaan nee, niemand zal me ooit meer kunnen geven zoals jij zal er niemand op aarde bestaan.…

we varen op een zee van tijd het strenge vaderland ligt achter ons we zijn ervan bevrijd de kinderen met goede wind verzeild gekoesterd en geklonken en waar de diepte is gepeild de bittere herinneringen in zee gezonken ik heb je in de bloei gekend jij zag mijn wilde streken en gaandeweg werd onze horizon vanaf dezelfde plaats bekeken…

Gelukkig heb je matrozen die de zeilen strijken jouw helpen met het leven zo samen aan boord al zal niet alles even makkelijk voor je lijken niemand die zich dan aan je foutjes stoort.…

Weken samen naar toegeleefd en veel aan gedacht Jij vlijt jouw hoofd op mijn schouder en ik zie dit wordt een lange nacht.…

ik zie wat ik wilde zien de eeuwige flonkerende diamant die zich vormde in ruwe eeuwen ieder facet de geslepen glans geen verkrampende duisternis meer alleen lichtdruppels op mijn stenen bloesemwoorden waaien in najaarswind oneindige zonneschijn op lijnen geen vogel vlucht meer niet de geijkte paden de schaduw leeft niet in de nacht…

Grote knoken vouwen om de stok met afgesleten knop krakende knieën knielen op het bankje vooraan in de kerk streng maar rechtvaardig, stil gesloten, alleen niet voor mij. Mij neem je mee op avontuur door ouderwets verhalenland met scheepsjongen op kruistocht naar een walvis ver in eeuwig ijs. Je schrijft mijn naam zo mooi als niemand, schuin…

zacht zegt ze haar naam - de rest mag hij vermoeden deze winternacht…

Er is niet echt een samen meer want samen dat ben je kwijt je berust erin uit liefde maar levert onbewust een zware strijd.…

Als we samen onze gedeelde cellen vernietigen, Als het ware een gedeelde vijand, Komt het dan goed? Ben jij dan terug jij en wij terug jij? wij, die niets delen behalve wat we 'liefde' noemen.…

Wie mij maakt tot tegenwicht Steelt de ziel van zichzelf. Wie mij maakt tot overwicht Spreekt en zwijgt zich ten onder. Wie mij maakt tot evenwicht Voelt zich gelijk en bijzonder.…

Samen begin je Samen ga je uit Samen bemin je Samen neem je een besluit Samen kies je dan voor kinderen Samen heb je een goede baan Niets, denk je, kan het verhinderen Je geluk nog in de weg te staan. Samen maak je iets van 't leven Samen weet je er het fijne van Dat is een vast gegeven totdat samen niet meer kan.…

zwijgend lief naast elkaar zwijgend diep voor elkaar zwijgend stil met elkaar te lang te kil zonder haar…

Zonder jou ben ik gebleven waar de leegte een droom wordt van woorden die lijken op geluk en gelukkige gedachten die elke herinnering laten terugkeren als jij weer fluistert waarom we nooit meer eenzaam ontwaken…

Een morbide fantasie in een kasteeltoren Sereen huilende ogen als spiegels gebroken Een dans met messen om ons gevoel te bekoren Bloedend, we hebben ons op onszelf gewroken De satijnen lakens met bloed doordrenkt Wonden branden, vlees dat schroeit Onze jeugdige schoonheid bruut gekrenkt Onze bizarre geesten door dat schouwspel geboeid Een…

Samen de tijd wurgen en dan nog voor de laatste tik elkaar verlaten. Samen kiezen voor verlaten. Alleen tot de dageraad met de geur van hout dat smeult. En dan steeds waziger denken: Wij, eeuwig samen.…

samen staan we stil aan het strand, de wind grijpt mijn haar, jij mijn hand, Mijn haren gaan stil, achter de wind aan, toch blijven ze bij me, net als ik bij jou, Je drukt me tegen jou aan, De wind, laat het water bulderen, over het strand, nog steeds voel ik jouw warme hand, Zo zou ik eeuwig kunnen staan, Altijd, zonder weg te gaan…

Bloem en schoonheid samen één tijdloos in een oneindig leven Atomen en neutronen explosieve woorden in een eindige wereld Jij en ik samen één tijdloos in een oneindige liefde…

Niets gebeurt in het wachten dat de kou mij laat vergeten als ik niet meer weet waarom ik in druppels steeds mezelf zie verdwijnen.…

Wil je heel je leven Lopen in het warme licht Samen met je vriendje Als in een mooi gedicht Je nooit meer echt vervelen Verliefd zijn ieder jaar Grijs met mij gaan worden Haar na haar…

aan je mag niet op een wonder blijven hopen met vriendschap en met liefde kun je de wereld aan als we samen gaan breekt de hemel open…

Je zult voor altijd mijn ziel bemannen wat we samen hebben, is mij zo lief.…

Samen is niet alleen Samen is één plus één Samen is alles delen Samen is met velen Samen is 'n warm gevoel Samen, JIJ weet wat ik bedoel…

ik leg mijn hand zonder aarzelen in jouw hand ik volg zonder twijfelen jouw voetstappen samen beklimmen we de bergen die zich in onze harten verbergen ik vertrouw je het land toe dat we samen hebben geschapen laat ons daarom zoeken naar een ruiker hemel laat ons daarom vinden een droom schuilend in onze handen samen…

loop in je tempo je komt er wel je loopt voorbij of ze zijn te snel trek ze mee of laat je steunen erger je niet dat blijft zo lang dreunen…

bruine ogen warrig haar een lieve lach waren we maar bij elkaar jij in mijn dromen samen hand in hand verliefd en heel gelukkig op het verlaten strand vluchtige blikken een rood hoofd jij en ik samen wie had dat ooit geloofd een traan in mijn ogen een traan om jou een traan vol liefde omdat ik van je hou!…

Ze zitten maar, en spreken niet. Zo tegenover elkaar. De een die ziet de ander niet. Ze spreken ieder hun eigen taal. En toch, begrijpen ze, als de een een oog opslaat, waar het precies om gaat.…

waar de vruchten van de aarde samen worden gedeeld wordt de warmte van het leven dubbel ervaren…