Alle inzendingen over pas als jij gaat

Koortsdromen, die duizend vragen hebben, ijlen over onze onrustwekkende tijd, jarenlange rouwervaring is dus niet vereist, ...pas als jij gaat.…

Zij zingt de sterren van de hemel sopraan van 'Down-Under' en absolute wereldklasse Haar stem schittert echt ten allen tijde afgelopen 30 april opnieuw Van abdicatie naar mooie kroning Misschien een traan bij ondergaande zon naar beneden, op Zij zingt zuiver als een nachtegaal klinkt bovendien helder als een klok Zij liet Kroningsavond…

Eens toen de dagen over de riviertong lagen lang en wazig onder de macht van leed kwam stralend de boot onder de herfstbrug gevaren en ik zat bang voor het licht in mijn schaduw jij hebt zorgend de boot aan de kade gemeerd bekommerd mijn twijfel mijn angst genegeerd en je hand hielp me mee op de loopbrug en het licht waarin duizenden…

Uw lach van vroeger stil vervaagd sinds vader u alleen in ‘t leven liet. Uw stem van zoveel liedjes van weleer, van lieverlede ook wat brozer. Een zorg, maar ook een troost voor u: moemoe te zijn van zoveel telgen Een troost die gij ons hebt gegeven: ons schoonste have, kostbaarste bezit, ons leven.…

Je mist iets pas als het er niet meer is Van een schroef tot een moer Van je vrouw tot je kind Het denken neemt een vlucht Je stelt het je beter voor dan het was Wat is fictie en wat werkelijkheid Toen je het had Was je er niet zuinig op Want; Het was; Gewoon, Normaal Nu, mis je het Een ongevulde gat in het denken en doen Dat niet meer…

Want een computer kan veel maar niet al wat ik zou willen, dus komt er ooit een tijd dat jij om aandacht gaat gillen.…

pas wanneer de zee enkel de glans van de maan lijkt te dragen en jij in je slapen rustig gaat ademhalen heb ik de loopplank ingehaald touwen losgemaakt om in het verstilde mijn hunkerend hopen als dromen in je oor te fluisteren…

Loop door eindeloos denk door doordenk het gaat door eindeloos ondoordacht zinloos fysiek en mentaal gebonden.…

Voor mij op de grond een krant lege fles papier zwart gat ondekt, Te gek gek gekras in de nacht tast in het duister, Krachtige katachtige ogen prachtig, Kijk in de zwarte gaten er in willen bijten er door heen vliegen met verf besmeurde vleugels, Vallen op de grond een krant lege fles tekst op papier, Start een revolutie…

wat dat klap voor je gat dan heb je wat…

Een zwart-wit gehuppel dat zich telkens weer weergaloos een gat boort in de lucht eigenhandig…

Leeg voelde jij je Van binnen, zeg Je tegen mij En dat was al Heel wat jaren zo, Zo'n leegte waar Niemand meer in Wonen kan, gat dat Voortdurend met Een ander gat Gedicht werd - Vandaar dat je Aan de pillen ging, Aan de pep, Aan de coke, Was dat voldoende?…

nog een laatste blaadje dan zijn we verlost vaak gegaan tot aan 't gaatje dat heeft wat heel respekt gekost maar ja als dichter moet je diep buigen richting het klein zijn want de mooiste inspiratie doet pijn tijgers van het woud bij nacht er is nog tijd en reden en houd wacht voor velen een zwak voor ieder gedicht…

Hoe gaat het?…

'Verdien jij doodgewoon je brood?' Fraaie begrippen om te doorgronden. Voorlopig vertaald: ieder z'n aard! Kijk waar de meesten onder ons op azen: hun specifieke schattebout... En wat er verder volgt.…

Zou 'k je herkennen wanneer ik dementeer, zou 'k je accepteren wanneer ik " vergeet" zou 'k je nog zoenen, als ik je niet meer " ken" of zou alles blijven als voorheen? Zou 'k je nog omarmen wanneer we elkaar zien, of zou ik je voorbij kijken, misschien? Het lijkt me NU toch vreselijk om te dementeren, of maakt…

Wanneer het levenspad ten einde loopt, er geen licht meer is dat begeleid, zelfs de stilte in duisternis verdwijnt, dan is het leven bijna uitgedoofd. Dan blijven er hooguit herinneringen, die al naar gelang het leven, en met een paar uitzonderingen, een last zijn om te dragen en diep met je zijn verweven. Onherroepelijk komt de vraag, wat…

Je eet iets met pompoen en ananassen En gaat eens naar de eetcafé-wc Dan sta je daar naast Volkert van der G. Die net als jij z’n handen staat te wassen Da’s alles wat je die dag binnenkreeg Je had je bord pas voor twee derde leeg…

Het gaat altijd razendsnel, van dag tot dag; dat onvervulde gevoel, immer herkenbaar aanwezig. Als jij een geheimtaal spreekt, zal ik mij laten inspireren door jou; neerstrijken, in de pas lopen: een koerswijziging, als het wisselen van de kleuren van een kameleon; je weet nooit precies wat er gaat komen: jij hebt me van mezelf gered.…

wat stenen een dak een ruimte een huis je bewaarde mijn boeken deelde m’n muziek gedachten stille geheimen je was mijn kluis nu ik je ga verlaten heb ik pas in de gaten hoe belangrijk je voor me was hier kon ik in stilte huilen en schaamteloos lachen in jouw kon ik mij verschuilen jij bood geborgenheid en warmte jij die…

tekeer Slechts rust kan mij nog redden Rust van lichaam en geest Die rust gaat er pas komen Als jij weer bent geweest Pas dan vindt er herstel plaats En is alles weer in balans Als jij mij nu zou vragen Dan pakte ik mijn kans Nooit zou ik jou meer laten Écht nooit meer zonder jou Omdat ik nú, meer dan ooit, weet Liefste, ik hou van…

je bent een glimlach in de nacht tanden die zacht glanzen laat slanke vingers dansen op ons ogenwit dat vrijt hijgt als ik je raak laat remmen los en gaat je hemelde me op in komen pas in de zevende liet jij je kronen…

Iedereen komt zichzelf tegen iedere dag, ieder uur maar het komt veelal niet tot een ontmoeting soms zelfs niet tot een begroeting en dat blijft, lijkt mij een gemiste kans…

houvast je eigen pad gaat…

Een knuffel van jou, een zoen van jou, mijn hartje gaat tekeer, een brede glimlach om mijn mond, van yesss daar is hij weer! Als uit het niets, in het iets, als hokus pokus pas, was jij opeens daar, zo onverwacht en krachtig, jij bent....een tovenaar....…

Geen tijd! In deze snelheidscultuur wijst elke klok uur na uur op cijfers van winst en verlies Vicieuze cirkel rond ‘hebzucht als devies’ In ‘t leven onder strenge heerschappij van economische dwingelandij wordt stille tijd ons ontzegd en het meetbare opgelegd We laten ons sturen en jagen ook al willen we onthaasten, of vertragen We vragen…

regen gaat vaak langs je heen zij stoort je niet je leeft alleen voelt enkel nattigheid die droogt in tijd maar druppels vinden water in een plas die jij pas zag door natte voeten nu is de regen straf en moet je daarvoor boeten waarom laat water in de plas jou regen voelen merkte je het pas toen je de nattigheid erkende de druppels…

Ik zag je komen, lopend uit mijn dromen ik zag en wist dat ik je dichtbij me wenste want jij bracht me leven en liefde jij zag en wist dat ik daar al geruime tijd aan dacht.…

dan ben jij die hier naast me staat die me nooit alleen achter laat op momenten, als het even niet meer gaat…

jij bent vlijmscherp op de snede toch dartel je in de karteltjes van het uiteinde fileert flinterdun langs ongeschreven lijnen waar pijnen intens voelbaar zijn jouw lemmet schittert in het speels hanteren een stuk trancheren gaat je gemakkelijk af jij ligt als gegoten in mijn warme hand opent pas in snijden als lijden uitgesloten…