Alle inzendingen over haastige wereld

wereld waar ik niet meer zijn moet laat mij in het nachtelijke leven rustig vertoeven met mijn innerlijke dronken zelf…

Niet alleen de plotse hagel bleek zo haastig maar meteen ook wij…

straten dragen geen namen meer tijd staat stil in dorpskommen zonlicht tussen berooide bomen wind in nauwe doorgangen haastig in de tijd voorbijgegaan schaarse overblijfsels in het losgemaakte in een dagdunne spoeling de stad makt een pas op de plaats al mompelend in zichzelf met andere woorden voor haar voorbijganger…

bliksemschitter duizendkleuring gadgets en ballen one of a kind glitterbetoveren unica en alleman roezemoezend door gehaaste straten grijpstuivers en must-haves voorbijflitsend rubber op het grijze asfalt snelle voetstappen over trottoir-tegels van mensen en dingen die voorbij gaan http://www.youtube.com/watch?v=FPmzlQgwYmE…

We maken ons om veel dingen druk, die nodig zijn voor ons vermeend geluk, we stomm'len haastig door de wereld, 't leven, en trappen, wat begon te bloeien, stuk. ------------------------------------------ uit: Wij en Gij (kwatrijnen) (1947)…

Je zou dan zijn zo kalm als grote stromen die door de wereld gaan, maar hebben wij dit toch misschien niet al te goed verstaan? Wij die zo haastig leven, wij gaan onszelf voorbij verliezen ook de vreugde... O, God, ontferm U over mij!…

Waar de haastige vogel de toppen scheert. Het water rimpelt en de wolkenlucht ontspiegelt. Daar wijzen pluimen naar de hemel. Tot een vulling uit mijn kiezen valt en de wereld plots draait om een heel klein gaatje.…

Een haastige spoed is hetzelfde goed Ik kan helaas niet anders Wat mijn geest met me doet Ik denk niet dat ik verander Geduld is een schone zaak Een klus die moet je klaren Wat mijn geest met mij doet Probeer ik tijd te besparen Eerst nadenken en dan doen Zoiets bestaat alleen in het wonder Want alles draait hier om de poen En…

Haastige bloemen bloeien. Kan de tijd niet staan? Ziet uw kindren aan, Hoe ze groeien. Allen, allen, allen, IJlen, wijlen, vallen, Bloeien op en af Als de bloem op 't graf. Aarde, groen en sneeuwig, Voer ons, die vergaan, Waar de sterren staan Als gedachten eeuwig.…

Haastig doorfietsen; toch even een oponthoud: prachtig tikt die specht!…

er niets over en niets te draperen met mijn oor op de buste schrijf ik haastig naaister van woorden ------------------------------------------ uit: 'Het geschonden aangezicht', 1955.…

Want anders krijg je op deze wereld spijt... Nog even genieten, de laatste koele zeespat in mijn gezicht, Voordat ik weer op moet schieten. Als mijn horloge de haastige tijd bericht..…

ademen neemt soms de must van rennen in de tijd die nimmer wacht of even rust en telkens verder glijdt hoe nietig kan een mens zijn die in zichzelf verdwaald en tot de conclusie komt: ik heb mij ingehaald!…

zie hoe regenwolken en snerpende windvlagen de rode vonken van ’t ontwaken wraken als een uitgebroken gril en opgejaagde haastigheid de morgen stikdonker tracht te maken zodat wij blind moeten zoeken naar die glimp in het duister om niet doelloos verder weg te glijden…

Lange druilregen benevelt kil, maar fijntjes de zachte winter, die vroeg wordt opgeluisterd met een veld gele krokus.…

Sluitingstijd, het afscheid bijna voorbij, de stoelen vrij de tafel vol, de glazen leeg Ik moet gaan, ik ga weg Kijk mij niet zo aan, jullie oude zangers in oude lijsten Het is stil op straat, ik ga De maan schijnt, we draaien al terug naar de zon De honden blijven staan De geur van onze liefde is vervlogen De lakens zijn koud Leg…

haastige voeten reppen zich huiswaarts thuiskomen voelt als warme armen om je heen in een welkome omhelzing…

sinds de najaarszon het won van de zomerzon lijkt ze gevleugeld - haastig en naarstig op zoek naar een restantje nectar…

Ik weet slechts, dat hij lachte, Hij lachte, toen hij haastig langs mij ging. Nu door de dagen en de nachten Martelt herinnering.…

Ik weet slechts, dat hij lachte, Hij lachte, toen hij haastig langs mij ging. Nu door de dagen en de nachten Martelt herinnering.…

Er is een haas in Haastrecht Die haastig voor zijn bestaan vecht Totdat zijn hart het begeeft En hij niet meer leeft Helaas, dan onthaast hij pas echt…

De wereld kromp in, het landschap verschrompelde, een druppel regenstof, een watermolecule, deed land en mozaïek haastig vervagen.…

Cruijff vindt de bondscoach veel te snel gekozen Hij pleit hierbij voor meer bedachtzaamheid Dat heeft ie, in zíjn kandidatentijd Gepraktiseerd tot in het oeverloze Maar ja, J.C. is groots in elke orde Zowel van Ooit Geweest als Nooit Geworden…

Steentjes, korreltjes Onder m’n voeten, tussen m’n tenen Aromatische geuren Verstikkend, bevrijdend Haastig ren ik met het schepje naar de kattenbak…

Als je op een vluchtheuvel naar een tram loopt en je hoort achter je haastige voetstappen hoe groot is dan de kans dat je binnen een seconde door een vage kennis op de schouder wordt getikt?…

Het brommen Van de gele horzel Eigen geworden op Het plein der genezing Klinkt bij thuiskomst Al weer even vertrouwd Als hij grommend Langs het lint Van asfalt en Bitumen zoeft Naar het bieden van hulp Bij weer nieuwe ellende In een te haastige Niet zo vertrouwde wereld Afdalend naar de Plek van nieuwe pijn Zweven twee…

Hij had gelijk, de oude baas mijn grootvader Nardus “Coba” zei hij: “Een bus en een tram en een man moet je nooit achterna lopen” die fluister bereikte vanmorgen mijn oren weer toen ik me al haastend voort bewoog maar toch bus honderd dertig voor mijn neus weg zag denderen “soms komt Jantje laat thuis maar soms komt die ook helemaal niet…

Ik maak mij haastig uit de voeten...…

Ze kijkt wolken grijpt naar pluis dat langs drijft haastig bijna verder verder voor de wind het stille vindt waarin de kleine slaapt…

Stil staan de dennen in de nacht, en vóór ik je aan kan spreken, glippen de jaren haastig weg, voorgoed naar het verleden. Ik ben op zoek naar jou, maar ik, ik ben een ander...…