Alle inzendingen over Horloge

Dit gedicht even duidelijk als de dood een open boek, een afgesloten hoofdstuk, woorden weggevloeid in aarde, als water Voor jou werd het nooit meer later op je horloge dat ik nu verder draag de tijd door die voor jou noch mij bestaat. -------------------------------------------- uit: 'Aambeeld', 1998.…

The swatch the watch de trots van Zwitserland messcherp the best! Deze hartenkreet draag ik op aan Bertina van B. en Kristel D., prettige verkoopsters van Swatch Store Rotterdam en aan het merk, aan Zwitserland!…

Jij bent voor mij als een horloge, altijd bij de tijd van slechts puur goud; geen blad-, geen nep-, maar voldoende karaats jouw goede hart, innerlijk, uit 100% puur goud gegoten laat het niet misbruiken, zoals weer gebeurt Jij verdient echt beter een oprecht hart met ware liefde, overstromend van gevoelens van intense intimiteit met jou…

Jij bent voor mij als een horloge Altijd bij de tijd van slechts puur goud Geen blad-, geen nep-, maar voldoende karaats Jouw goede hart, uit 100% puur goud gegoten Immer bij de tijd Gezien het klopt >< Titel: Horloge II Vooralsnog ben ik in deze tijd Ziekte echter versnelt mijn leven Op weg naar een tijd die voor eeuwig is…

Met veel opwinding Herleefde het horloge De oude tijden…

mijn horloge sprong van me af als een vis en dook in het water.…

Je horloge!' 'Nee. Het gat waardoor ik het verloren moet hebben.' --------------------------------- uit: 'Op de deurknop na', 1972.…

De rechte lijn die leidt van nul tot eeuwigheid rondgebogen in een doosje wordt cirkel, wijzerplaat van het horloge, wordt rekeneenheid: tijd.…

Zolders als parkjes, en aanrecht als matras met horloge en sokkenloos op koude tegelvloer. Vaarwel.…

Zomaar zet het mijn horloge stil.…

Dus geen horloge hebben is gewoon, maar voor de uurwerkhandel wel een schok. Zulk nieuws is toch beslist geen kattepis, want iedereen weet nu hoe laat het is.…

ik legde het horloge onder mijn brede bed nu geurt zij naar stof en slaap in versteende vastgelopen tijd ik heb mezelf in het bed gelegd nu giet de nacht in gips gegoten uren in beelden van de tijd…

Wie heel goed luistert aan een stilstaand horloge hoort een zacht tikken. Waar blijft de tijd? Om daar over na te denken hebben wij het zwerk. --------------------------------------------- uit: Alles op de fiets (1979)…

Het zijn de bladeren in de wind en de geur van bloemen Het is het eerste ochtendlicht en een zachte regen in het gras Het zijn de wolken, een langzame schaduw en het tikken van leeg horloge Het is de glimlach als ‘s avond weer de zon gaat dalen…

Zonder hoop is hopeloos zonder reden redeloos geen horloge, tijdloos zonder liefde liefdeloos geen emotie emotieloos zonder belang, belangeloos, maar er is nog nooit een mens geboren die emotieloos, zonder reden belangeloos in een tijdloos omhulsel, als hopeloos te boek stond.…

Toen deed ik mijn horloge af hij kijkt me aan of het wel mag. Ik heb het hem gegeven. Hij zet het op een draf en ik denk mijn God waar is de tijd gebleven.…

Waar pracht en praal Daag'lijks hoogtij vieren En zelfs het duurste Horloge met Kerst geen Voldoening meer geeft Daar is het held're Kaarslicht vanavond Getuige in de tijd - De stille nacht Die warmte geeft In kille eenzaamheid…

Waar pracht en praal Daag'lijks hoogtij vieren En zelfs het duurste Horloge met Kerst geen Voldoening meer geeft Daar is het heldere Kaarslicht vanavond Stille getuige in de tijd - De stille nacht Die warmte geeft In kille eenzaamheid…

Langzaam drijvend naar de eeuwigheid kijk ik op mijn horloge of ik de tijd nog heb om te schrijven ik kan immers hier niet blijven maar als ik wat van betekenis heb gedaan dan eerst wil ik gaan ik zet mijn handtekening op deze aarde het liefst met een gedicht pas dan krijgt mijn bestaan een gezicht en enig waarde.…

slaperig schuif ik mijn horloge -een analoog geval- onder het bed het zal mijn tijd wel duren in mijn droom geuren vastgeroeste stoffige uren tot Nox verschijnt godin van de nacht zwijgzaam giet zij de wijzers in lood terwijl ik zweef in stilgevallen tijd…

jouw namen zullen zwijgen in kleine letters geschreven waar wijzers van ‘t horloge draaien naast het ritme en niets vasthouden kunnen hang jij aan kraterranden van de maan kijkt naar ooggekleurde verten grenzeloosheid verblindt dood is mijn iris wanneer jouw oog zich sluit.…

de stijfgesteven zakdoek even tegen je neus en oog houden het hoofd buigen stram knikje tijdens de rondgang een cent offeren getroffen naar het prentje kijken diep zuchten de verwanten toeknikken kuchen kijken wie er achter je zit en op je horloge in rij naar buiten schuifelen en dan de koffie als après-vie…

Het lag aan de oevers van de lawaaierige rivier in dat onbeschermde land dat land van mensen en dieren waar hij zijn spiegelbeeld verloor in de wildernis van het denken hij gaf zijn bezit aan de armen zijn fiets ging naar een dokter zijn horloge voor een astronoom en hij had geen woorden nodig al zijn gebaren waren op het gras hij…

Het was maar goed, zei hij dat men hem snel reanimeren kon en ondertussen draaide hij voortdurend een klein en rond horloge in zijn handen om en om. Toen ons gesprek daarna over het familiepooltje ging dat hij gewonnen had legde hij plotseling het uurwerk naast zich neer. Het was zijn tijd nog niet.…

Al honderd jaar geldt in West-Europa als voorwaarde dat je tijd bij eerste oogopslag moet kunnen meten zoals velen ongetwijfeld ook in Amerika weten voor het behoud van vast contact met de aarde Gaat montre à Paris nu door voor klokje aan de hand na de slinger kwam eerst een veer met Gruet's snek die krachten gelijk in maten spreidde over een…

Een spin holt in de lente angst is de veer van het horloge het is bijna tijd. Dan, dan: o kinderen van de overspelige moeder, je gescheiden papa leeft in het huis naar links. maak je nagels schoon de omroeper zegt: het is lente. angst voor wat? De wolken zijn een gerafelde sok van God.…

De moed der wanhoop hoor een verlept horloge dat zelf - ten einde raad - zijn raderen op gang tracht te brengen zie een drenkeling die paart met een kaaiman een levenslange dwangarbeider uit Cayenne die voor zijn oude dag spaart De moed der wanhoop hoor de moeilijke lach naar de gezichten van Mars zie het uitwissen van de vlekken op de…

Een horlogemaker kan geen horloge maken zonder de eerdere uitvinding van het wiel, het idee van tijd en duizend andere zaken. Wanneer het natuurlijk moment daar is, wordt het onmogelijke mogelijk. Komen vroegere wonderen samen. Dit gedicht schrijft mijn smartphone, omdat ik zelf zo slim niet ben.…

Maar zijn horloge is gebroken en daarmee ook de tijd. Zou hij zich herinneren dan zou hij zo traag als meeuwen in ramen passeren. Maar voortbewogen in vergetelheid ging alle traagheid verloren en gaat de oude grijze man met snelle pas de koelkast in.…

Wat je niet allemaal bestaan hebt, onteigend omhelsd hebt, geweest bent, nu zit je op wacht aan je bed je bladert het boek door, bevingert de woorden wantrouwt je gereedschap, stofgoud cicaden het brood is verlegen, wil niet verstenen het horloge maalt meel en weet het nooit zeker diep in de tuin dooft het buitenste binnen altijd die vogels…