Alle inzendingen over Stroom door je longe

Stroom door je longen, naar de kamers van het hart, wees toegankelijk.…

Kan ik voor kerst, Klaas en verjaardag een emmertje stroom vragen?…

de smaak van je lippen nog op mijn mond voel ik de avond door m'n haren fluisteren als ik 't grindpad verlaat en achter mij de deur dicht valt So long, Marianne…

Als je denkt: "ik ben verslagen", is de nederlaag een feit. Als je denkt:ik zal niet versagen", win je op den duur de strijd. Als je denkt: "ik kan het niet halen", is de tegenslag op til, want het overslaan der schalen, hangt voornamelijk af van wil. Moedelozen gaan ten onder, door hun twijfel, door hun vrees. Vechters winnen, door…

Prille kilte wekt vroeg Evenwicht weggeslagen Het onderste uit de kan De ochtend voorgoed verlaten Meegevoerd vanuit de diepte Door spleten en spelonken Slok dreigende stroom op Aan de kust van massa’s Zintuigen en longen Gevuld met L’eau Mortalité Laat vrijheid varen Neem broodjes en koffie mee…

De dageraad voel ik door mijn longen stromen. Dankbaar voel ik me, omdat ik middenin de herfst, met open ogen leven mag.…

Adem voel ik door mijn longen stromen. God is een idee, betwijfel ik nu. Goddelijk is het hart van ons bestaan, dat als bloed door onze aderen vloeit. Wanneer we lucht opzuigen, en naar buiten horen gaan.…

Nog houdt de omheining, als weleer – een hoge muur – de hoven dicht. De middag groent in schemer neer: een loof-getemperd bovenlicht. Dezelfde mooi-gebogen dreef koel, zwijgend, als een kerkenbeuk. Mijn tuinbank – of ze wachten bleef verscholen onder rode beuk. De merel, in de koepelkroon, fluit bij deze avond als van oud? Weer schakelt…

Gelijk Gij niet gezegd hebt, toen Ge zocht mijn ziel, verloren schaap, in bitter lijden - een lijden met U groeiend door de tijden, en dat zich, slinger-rank van doornen, vlocht rondom uw huivre leden, tot het mocht als dolken-kroon u door de slapen snijden: ‘genoeg! ik deed genoeg u te bevrijden!’ - maar lijdend gaaft uw laatsten ademtocht…

Ik wil u iets vertellen Over de weduwe van Nelle Ruim 60 jaar ben ik haar trouw gebleven Maar nu heb ik het roken opgegeven Lang was roken een genot Maar helaas mijn longen gingen er aan kapot Het niet meer roken valt mij zwaar Ik ben nog niet helemaal mee klaar Zo nu en dan steek ik er toch een op En sla mij na het doven voor de kop Ik ben…

Alle cd's had ze van Robert Long Zijn teksten gaven haar rust Want als hij zijn liedjes zong Werd haar pijn daardoor gesust Ze zong de teksten zachtjes mee Herkenning in haar moede ogen Ze genoot van iedere nieuwe cd En toen ze achteruiging zienderogen Was steeds zijn muziek bij haar Brachten zijn teksten nog een lach Haar vroege dood…

Droge huiden naast elkaar. Gebrekkige talen in de monden. Proberen houden, maar eerder scheuren met de tanden van verdriet. U vervelt, gaat u afdwalen in mijn verschijnen? Of eerder gaan springen in mijn schaduw. Jammer dat ik de schaduw niet meer heb. Het is gaan huilen ver van mijn bezwaren. U herkent deze uitspraken hé? Snapt u mij?…

en binnen naar buiten stromen Open ben ik ontvang ik en zorg ik…

De wereld is dezelfde; overal De blauwe hemel en de grauwe steden, Drijvende wolken en, daar vér beneden De velden en de mensen; morgen zal Deze aarde mij niet anders zijn dan heden En dan zij gisteren was; en zonder tal, Trekken bij zonneschijn, bij regenval De dagen verder, als zij altijd deden. Alleen, lief, waar wij vluchtige uren…

Mijn brein leest boeken Mijn lichaam eet koeken Twee gescheiden werelden Komen zich niet bij elkaar melden Deze Windows kraakt mijn hersenpan Literatuur is iets wat ik niet aan kan Deze lerares is des duivels over mij Met mijn cijfer zijn wij beiden niet blij Engels is een geweldige taal Maar literatuur is echt een kwaal Deze toets kan…

Verslaafd aan de zee in al haar facetten wenkt en roept zij lachend met haar golven Wateraders zuigen wreed tijgen aan gevoel verzuipen verstand aanzwellend denken verdrinkt Misselijkmakend metershoge golven maken zwemmen onmogelijk hogere levensstromen verliezen deze ongelijke strijd Het vechten moe geef ik mij over aan de stroom…

je leven werd een kabbelende stroom die kalm meandert tussen zomerkaden de schepen ogen traag en zwaar beladen doch voeren slechts een achterhaalde droom wat futen drijven slaperig en loom een rietkraag lispelt treurig een ballade de avondzon belicht met veel genade de knekels van een jonggestorven boom je houdt de bedding keurig in bedwang…

Een elektrische schok vanaf het moment dat ik in jouw ogen keek als een spagaat uit de coulissen gesprongen pulseert een wisselstroom door mijn lijf ik wist het meteen deze lading raak ik nooit meer kwijt onder hoogspanning loop ik met jou in mijn hoofd deze maalstroom laat sterren stralen aan het firmament…

Als we de stroom van het leven hebben aanvaard laten we de behoefte los om controle te houden…

ik de bron jij de monding en tussen ons de stroom…

als ik doorstroom uit mijn geldstroom kom ik als ik instroom of uitstroom in een maalstroom van wisselstroom want geloof het of niet maar nachtstroom is nu duurder dan dagstroom…

je glipt me door de vingers zoals een sterke stroom ontsnappen wil bij elke bocht of waterkant en nergens is een dam het laatste beeld van jou verdwijnt vloeit uit de palmen van mijn handen drijft weg naar onbereikbaarheid de richting keert zich van me af nog even kijk ik om en zoek de bron waaruit de onderstroom geboren is ik volg het…

Afhankelijkheid is een naar gebeuren, hoe je het ook bekijkt, nou hebben ze in Nieuwegein geen stroom, wat een malligheid, nou rijden er wel treinen, daar is geen malheur maar de Gein mensen, kunnen niet buiten de deur, want de bliksem heeft huisgehouden en niet zo’n beetje ook, een weekend zonder stroom, heel Nieuwegein is van…

Het water stroomt Ook al lijkt het Af en toe stil Te staan, ingeklemd Tussen modderhopen Die de stroom Zo op het oog, Tot dood, rottend Water lijken Te reduceren, Maar elke seconde Die je verliest Aan het stilstaan Bij de stroom Die zo op het oog In haar leven Geblokkeerd wordt Zie je niet dat bijna Onzichtbaar de…

Alles stroomt altijd omlaag water, mest en modder. Alleen de laatste wel wat traag. Ook dan eindigt elke klodder, meanderend en gestaag komend van de hoogste top, in de sedimentaire laag uiteindelijk ergens onderop.…

plukken in de stroom van onze adem die tevens andermans adem is terwijl we volledig opgaan in onze aanwezigheid…

Bezongen zijn ze ooit door Robert Long, De van een bult voorziene homofielen, Alsook de Joden, negers en debielen, Waarbij een minderheid die dans ontsprong. De zanger heeft transgenders genegeerd, Heeft Robert Long toen gediscrimineerd ?…

Dan kun je lurkend aan je pijpje pils En geurend als een god in je Van Gils Je tafelpartner eindelijk 'ns zien Die wet zal er betekenis aan geven Dat 'long' in 'longen' staat voor langer leven…

De stroom is drooggevallen te krachtig en te snel…

Licht steekt af tegen de schaduw van de aarde ergens slaat al middernacht in flarden in een wind waarop reeds druppels drijven ergens huilt een kind waar ouders kijven om het huilen straks verwacht men huilt de wind…