174 resultaten.
de Graaf van Merode
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.109 de Graaf van Merode
is fijn gebouwd
maar mist de fierheid
zo node
hij gaat te paard
naar Lisse
om een schoonheid te vinden
hij kan het vrouwelijke
geenszins missen
maar geen enkele dame
aan zich binden
hoe hij zich ook
laat coifferen
danwel kleden
volgens de laatste snit
het ontbreekt hem aan pit
de dansvloer te betreden…
de Graaf van Merode
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 500 de Graaf van Merode
is fijn gebouwd
maar mist de fierheid
zo node
hij gaat te paard
naar Lisse
om een schoonheid te vinden
hij kan het vrouwelijke
geenszins missen
maar geen enkele dame
wil zich aan hem binden
hoe hij zich ook
laat coifferen
dan wel kleden
volgens de laatste snit
het ontbreekt hem aan pit
de dansvloer te betreden…
Aan Mevrouw Van Merode
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.483 Zoet vrouwtje, wier gebed gebod is over mij,
Verwacht gij nog in dicht hoe 't afgelopen zij
Met mijn uitheemse reis? Ik zal z' in 't kort vertellen.
Zo heb ik omgezwierd met mijn drie jonggezellen:
Ter Goud' heb ik vernacht en in ons Monnikland,
En op mijn Zuilichem, en aan de overkant
Ten Bosch en t' Eindhoven, te Bree, te Maastricht…
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 Als iets naar blijheid rook was ’t al verboden,
qua vreugde leefden ze zwaar in merode;
het motto in ’t gezin was: ~Bid en werk~.
Maar Lodewijk de één na jongste zoon
(ze hadden er totaal een stuk of negen,
een grote kinderschaar was ’s Heren zegen)
had moeite met dit muffe leefpatroon.…
bloemlezing
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 1.951 Yellema
Willem Kloos en Egmond van Herendael
Martinus Nijhoff en Anneke Brasinga
Gerard Graudiaan en Geert van Istendael
Willem de Merode, Redbad Fokkema
J.J. de Stoppelaar en Henk van der Waal
Esther Jansma, Adama van scheltema
Theodoor van Rijswijck en Albert Verwey
Gerrit Kouwenaar en Anton van der Stok
J.C.…
Terugspoelen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 282 Als homofiel
zal hij nu wel feest vieren met Freddy
Mercury, Kavafis, Couperus, Willem de
Mérode, Oscar Wilde, Gide, Marcel Proust,
Walt Whitman en Jaap Zijlstra, die wel
zijn tweelingbroer kon zijn geweest.…
Zilveren vlucht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 Ze zeggen dat jij
Voornamelijk op prooi
Uit bent, altijd op jacht -
Voor mij ben jij die
Vogel met de zilveren vlucht -
Altijd balancerend, schepping
Van ongekende pracht…
Gekweld door onkundigen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 147 (voor Willem de Mérode)
Ik liep onlangs door Uithuizermeeden,
bij het huis van jou keek ik naar binnen,
gevangen gezet om het schenden van de zeden
wist jij nadien veel poëzie te ontginnen.…
Kloostertuinboom
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 323 'Wij moeten worden als de bomen, die luisteren in de diepe grond, dan zal een ruisen door ons stromen en alle bladeren worden mond' Willem de Mérode
Net als David de dromer zat ik soms uren
in mijn speciale kloostertuinboom
uit te rusten, want ik had wat te verduren,
ik leefde eerder in een nachtmerrie dan in een droom.…
Vaderprojectie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 Van de schrijver Hans Werkman, dé biograaf
van Willen de Mérode, kreeg ik ooit
de bundel 'Lichtgeraakt' van Jaap,
en warempel nog aan toe, Hans leek
eveneens op mijn vader en Jaap.
Ook dat overwegend vrouwelijke en integere.
Ik zag hem eens in de trein naar Amsterdam.
Ik denk dat hij Jaap ging bezoeken.…
De vermoeide tot zijn bibliotheek
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.955 Havens van schoonheid, woonplaatsen der wijzen,
Eenzame baaien, steden dichtbevolkt,
Zonnewoestijnen, poolland zwaar onbewolkt,
Hoogvlakte en diepzee, doel van jeugd en grijzen,
Heelal door mensenhand moeizaam gemaakt,
Chaos, geordend en tezaam gebonden,
Naar wetten, overtreden en geschonden,
Geheel en deel der schepping nooit gestaakt,…
Woorden
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.321 Men weet niet hoe dit is, dat woorden
Toekomen en zij zijn bereid
Om de geruchten die zij hoorden
Daad te doen zijn en werklijkheid.
Zij hebben zich stil volgezogen
Met geur en kleur, contour en klank
En zijn als vogels opgevlogen
En rusten op het vers als bank
En heffen zich ten langen leste
Met licht geworden vleugelslag
En vliegen naar…
De oude man
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.487 Hij leeft vijandig tussen het ontluiken
Van 't vredig huisgezin; als late sneeuw
Zich handhaaft in de schaduw van de struiken.
En in hun dromen brengt hij angst en schreeuw.
Daar is hij drijfzand voor hun zware voeten,
En onweerdreigen boven 't machtloos hoofd.
Hij is de worm die in een vrucht gaat wroeten;
En zij verderven, want zij zijn…
Dood Kindje
poëzie
3.0 met 160 stemmen 37.499 Men heeft het kindje, wit en recht,
Uit 't wiegje in een kleine kist gelegd,
En wit en zwart, o simpel onderscheid,
Zijn slaap en dood, zijn tijd en eeuwigheid.
Hij is maar even hier geweest.
Men gaf hem op 't geboortefeest
Van hand tot hand, tot, stil en lief,
Een gast hem kussend aan de lippen hief,
En allen keken... later is…
Voorjaar
poëzie
4.0 met 1 stemmen 611 In wildernissen en plantsoenen
Begint het lentelijk geluid
Van nestelen, en de blazoenen
Van alle bomen hangen uit.
’t Is groen met geluwe schakering
In kruinen en vlak langs de grond.
En in de tuin en langs de wering
Pronkt perk en gras met bloemen bont.
De mensen zijn weer jong geworden.
Hun stap, gebaren en gelaat,
Ook van de droeven…
De moordenaar
poëzie
3.0 met 26 stemmen 2.938 Toen hij gedaan had wat hij wou,
Begon er in hem een bedroeven
Of hij moest wenen bij een groeve
En nooit meer vrolijk wezen zou.
Vlak naast hem was de vette vrouw,
Nog naakt, zich wassend, of de schande
Met ’t zeepsop droop van hare handen.
Haar ogen waren hard en grauw.
En plotseling had hij zijn mes
In ’t deinen van die buik…
De voortplanting
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.030 Ik trouwde een vrouw, en kocht mij vele vrouwen.
Voor ik verouder wil ik zonen winnen.
Zaads overvloed geeft overvloedig vrucht.
Doet zo de rijke niet die veld aan akker
schakelt en 't grote goed met goed groot graan
Bezaait, en rijst en goede bomen plant?
Zaad is het kostelijk bezit des mans.
Veel zaad bezitten is veel zonen hebben.
Zaaien…
Begrafenis
poëzie
3.0 met 301 stemmen 43.262 Hij is bepaald heel net gekist:
gekleed kostuum; op mat fluweel
doet dat heel goed, 't is rijk en eêl.
Wat zou hij trots zijn als hij 't wist.
Het glas heeft een geslepen rand.
De schuif is van licht notenhout;
Uit donker is de kist gebouwd,
Als passend voor een man van stand.
Plechtstatig wordt de stoet geschikt.
In de rijtuigen…
Het Groninger Hogeland
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.817 II Het volk
Zij kennen niet de delicate zwier
van de gebaren, en het soepel spreken.
De woorden die zij uit hun harten breken
Zijn luid; hun lachen schuimt als donker bier.
Zij werken machtig, wild is hun plezier;
Brutaal wordt ieder vreugde aangekeken.
Hun feesten razen, en de nachten bleken
Als het dorp nog davert van dans en getier.…
Het Groninger Hogeland
poëzie
3.0 met 34 stemmen 4.813 I Het land
't Is alles eenvoud wat uw stoerheid sierde,
En alledaags bij werelds wufte pronk:
Het zwaatlend koren rond de heilge wierden,
Uw kolken waar kasteel en kerk in zonk;
Temidden graan en bontbebloemde weien,
Waar de gelatenheid zichzelf bedroomt,
De nuchtre pracht der rijke boerderijen
Met brede schuren tussen schraal geboomt'…
De pottenbakker
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.942 Hij vormde een kom, en hij verhoogde
De ronde randen, en een buik
Boog zich naar boven, en hij boogde
Haar buigen in, en zag de kruik
Slankhalzig en met edel welven
Van lippen, en haar schone mond
Was lachende; want hij was zelve
Zo gul als zij, zo diep van grond.
Maar zonder aarzlen of bedenken
Beproefde hij haar in het vuur
En smolt, die…
Bewaar mij voor de waanzin van het recht
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.885 Bewaar mij voor de waanzin van het recht,
De sluwe waarheid van de letterknecht.
Hij is de wilde haver op de akker,
Van buiten glanzend en van binnen slecht.…
Berouw
poëzie
3.0 met 16 stemmen 1.868 In de schemer het angstige luistren
Naar de wind, die waait om de huizen.
Van de wilgen stuiven de pluizen,
Wit in de regen van 't duister.
Ver weg het bedwelmend bruisen
Van de zee: haar vage geluiden
Eentonig, versmelt met het ruisen
Van het bloed, zo warm en duister.
In het duistren en het ruisen
Een buigend mens, arm en donker...…
Oude jaar
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.258 Hoe vaak zijt Gij dit jaar
niet tot ons hart gekomen
met leed en met geluk
met ziekten en met pijn,
maar ook: hoe vaak hebt Gij
verdriet en kwaal genomen
en deed uw stil bezoek
ons stil en zalig zijn!
En nu 't is middernacht!
O, mocht de wereld wijken
met de omzwaai van de tijd.
Daal, hemel, tot ons neer,
wij laten de aarde los,
om zelf…
Ik vrees zijn spelen in de drukke straat
poëzie
4.0 met 14 stemmen 1.483 Ik vrees zijn spelen in de drukke straat,
En zijn aanbidlijke onvoorzichtigheden.
Ik ren hem na, en ben niet eer tevreden,
Voor, wild en willig, hij zich vangen laat.
Hij groeit, en alles wat zijn stem verzwijgt,
Zie ik in schaduw om zijn ogen trekken,
Wanneer zijn leden krachtiger zich rekken,
En haar en huid zijn gaafste glansen krijgt.…
Triestig
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.567 Ik denk: zo zal het later misschien zijn:
Jij hebt een huisgezin, een vrouw en zonen,
En ik zal nog als nu heel eenzaam wonen,
En deze eenzaamheid is als een wijn
Die men aan zieken schenkt om te versterken.
En nu en dan zul jij mij troosten komen
En mild je kracht in mij doen overstromen
En dagenlang zal ik de krachtstroom merken.
En als…
Verlangen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.750 Ik heb zo lang op u gewacht
En nergens heil of heul gevonden.
Ergens lachte het zoet en zacht….
Ach, zonder u is alles zonde.
Ergens lachte het zoet en zacht…
Ik weet wel, dat ik blij zijn konde,
Als ik niet stadig u gedacht,
Ach, zonder u is alles zonde.
Had mijn verlangen maar de kracht
Dat ik u tot mij trekken konde.
Lichten…
Toen strekte gij Uw handen uit
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.001 Toen strekte Gij Uw handen uit
En nam mij, als een vrouw een luit,
Die zij met met zachte hand betokkelt.
Mijn ziel brak open in geluid.…
TERUG
poëzie
2.0 met 3 stemmen 2.130 Het was al avond, toen hij 't huis genaakte,
Een lauwe geur van vee dreef uit de stal,
En heerste over 't parfum van zijn verval;
En was de essence van wat hij verzaakte,
Dit: wat het leven klaar en helder maakte,
De grote knuisten van zijn vader, al
Moeders gedrentel, en het driest geschal
Van lach en grap, als 't volk de arbeid…
Introïtus (Ps. 4:7)
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.858 De knoppen der kastanjes kleven,
De struiken schieten kreuklig uit,
En ’t glimmend rijs, dat nog niet spruit,
Staat met gespannen bast te beven.
De sappen stijgen in elk leven
Dat zich voor Uwe drang ontsluit.
Heer! Zie uw dienaar! Zie Uw bruid!
Bereid, hun volle bloei te geven.
Bloeien wij, Heer, alleen gelaten
Met schaduw en met spiegelbeeld…