Alle inzendingen over onverstoord

Zouden we ze ooit weer zien bij de hemelpoort zal ze onverstoord daar tijd door gaan brengen, als het de onze zal wezen mettertijd met vlijt ons binnenhalen om te voorkomen dat wij verdwalen. Al-ster een is wacht ze ons vast op in die ene nis.…

We hoeven niet ver te zoeken wat bij ons hoort het verschijnt op een dag vanzelf in ons leven, aan het firmament borduurt ook tijd onverstoord net als bij jou en haar met deze bloei als gegeven. Is het anders gegaan dan jij jou had voorgesteld leven is immers vaak veel meer dan woordfietserij.…

Wat goed, kom kijk maar even’ ja Dan was er leven De bloemen hangen voor de deur De kelken neigen neer De ruggen staan er onverstoord, bordkarton en leer Een rottend bos in schijtgeel licht met krulletjes van teer ‘Condoleren donderdag, Marieke is niet meer’…

de Symfonie van Jacob Slorp na tien volle en vijf halve noten onderbreekt men de geschreven muziek om op te staan met de hele kliek en wordt de alcohol snel ingegoten halverwege het schone andante raken de gemoederen verhit de dirigent heeft zijn kunstgebit tijdens zijn tiende borrel ingeslikt een gejuich stijgt op aan alle kanten onverstoord…

de natuur huilde vrijdag in Antwerpen de druppels liepen als tranen over ons heen kinderen en ouderparen iemand alleen onverstoord druppels liepen over onze huid zwart wit groen blauw roze oranje over onze wangen liep geen traan meer gestold we stapten stap voor stap alsof iedere stap de pijn kon verminderen alsof iedere stap…

Zo wijds, zo groots en onverstoord. Zijn geest biedt hem een wereld badend in een helder licht. Nergens geen gesloten deuren. Zijn gedachten tonen hem die wereld, met zijn ogen dicht. Antje.…

krampen schuren alsmaar door mijn nek voelt zwaar, een boor drilt onverstoord diepe gaten in verloren machteloosheid ik verzuip in verbeten strijd raak mijn gedachten niet kwijt schud mijn hoofd in moedeloze onverdraagzaamheid sla wild om me heen, verhard als steen, dolend in donkerzwart de tijd glijd vooruit en verdwijnt in gepijnigde…

Mij is dit licht gezicht Van licht tot lichter licht Door ondiep donker onverstoord gebleven, Voor al komenden tijd O zoete zekerheid: Daar is geen dood, maar enkel leven.…

Intensiteit straalde uit je ogen Jij keek mij aan, onverstoord en onbewogen. Ik kon alleen maar staren naar jou Mijn hart sloeg over en mijn hoofd zei wow. Liefde zei mij nog helemaal niets Ik had geen enkele ervaring met zoiets. Kippenvel en mijn mond werd droog Niet in staat tot een normaal gesprek of dialoog.…

De rethoricus Verhagen praat en predikt, onverstoord pleegt gevoelsmatig broedermoord op immer herhalende kamervragen Toch is het knap hoe één ChristenDemocratisch man zijn ministers redden kan op basis van debat en een goed getimede grap Geert Wilders is een bloedzuigende langpootmug in de nazomer van ons zwetend kabinet.…

Onder de gele maan schuifelt een trage lange rivier, over het spiegelende water schuift moede de gele maan, onder de gele maan op de trage lange rivier, schuift een kristallen kano met een man, onverstoord naar de horizon langs landen met vluchtig zand, langs lage streken drijft de kano naar zee.…

Loop zoals wij anderen graag zien zonder ketenen laat het verleden van die leden waar het hoort onverstoord mag je vrede en geluk uitdelen aan velen juist door het velen hebben we dit al jaren beleden. Fijn kerstfeest voor alle passanten namens Ron Steenbergen en mij.…

En, zal de tijd dra komen, Dat wolf en schaap gedwee Een toekomst zullen dromen Van onverstoorde vree? Eilaas, veel dient vervangen, Vél moet nog ingekort, En menig bord verhangen Eer alles beter wordt. Wij zullen ’t niet beleven, Dat duizendjarig rijk; Wij maken de achterneven De baan slechts wat gelijk.…

En, zal de tijd dra komen, Dat wolf en schaap gedwee Een toekomst zullen dromen Van onverstoorde vree? Eilaas, veel dient vervangen, Veel moet nog ingekort, En menig bord verhangen Eer alles beter wordt. Wij zullen 't niet beleven, Dat duizendjarig rijk; Wij maken de achterneven De baan slechts wat gelijk.…

Óm gaat het onverstoorde koor, dat zong en aanzwol in het dalen der stemmen en de diepe halen doorklinken liet en niet verloor de voortgang, maar met slanke bocht opnieuw omhoog te komen zocht, totdat het zweeft weer in de kringen van 't onbeperkte jubelzingen, waar klank na klank in dartelingen elkander volgde; sneller gingen voetpas…