927 resultaten.
WOESTE BAREN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Harde storm op zee schept benauwende vaart,
wil zeemanskunst en veiligheid sterken,
brengt klemmende drukte bij het werken.
Alles klaar? Nieuwe spanning wordt gebaard.
Mensen liggen duizelig en verzwaard,
kunnen niets meer van reisvertier merken,
zien rondom hun rustplaats zwarte zwerken.
Is deze ellende spoedig bedaard?
Gezonde dichters…
Wat zal er komen daar?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 165 Ik ben bang voor wat ik zal tegenkomen in dat verre groene land
Misschien vind ik het er zo erg dat ik meteen terug wil
Misschien vind ik het er zo mooi
dat ik nooit meer terug wil
En misschien
ben ik voor dat laatste
het meeste bang...…
Asfalt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 119 Ik houd van asfalt
het beperkt de opties en verschaft duidelijkheid
hier gaat niets groeien - wel het aantal gebruikers
ze glijden over jouw rug in elke denkbare toestand
als uitgerolde veterdrop zijn hier geëffende paden
ik houd van het contrast tussen het zwart, wit en groen
waar langs jouw flanken onkruid groeit en waar
een roofvogel…
DE ROERGANGER
poëzie
3.0 met 4 stemmen 745 Zal ik zijn als gij mij wenst,
Varend tussen weerzijds banken,
Als een schok de schuit doet wanken
En het schuim de plecht beplenst,
Leer mij dan altijd uw oog
Boven mij te zien en onder,
Als een weerzijds lokkend wonder,
Afgronddiep en hemelhoog.
Want de dreiging om en om
Kan ik dan getroost verduren,
Als door rechts of links te sturen…
eens maar nooit weer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 131 we voeren van Calais
naar Dover
zeilden zeeziek met
flinke tegenwind
later het vertrek
per postkoets
naar Londen:
de hemel beware me
de postiljon rekende
woekerprijzen
16 pond sterling en
vergeet de toltarieven niet
het was een fraaie route
door een aangenaam
landschap dankzij
het groene weideland
Rochester en
Canterburry…
Weet gij de reis nog door de regen,
gedicht
3.0 met 17 stemmen 10.677 Weet gij de reis nog door de regen,
de thuisreis nog, de regenreis?
hoe diep was ons de nacht genegen,
hoe dicht-nabij het paradijs.
Toen vielen wij als snelle vissen
bij waterval en draaikolk neer,
en gleden tot waar gele lissen
zich bogen tot een windstil meer.
En wij die als het water blonken
en geurden als het kruizemunt,
wij dreven…
Afscheid van Japan
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.684 De dag overweldigt de wijd-open ramen
met het morgenlichten der zee;
berglanden, vloten, eilanden zonder namen,
de kersentuinen van Jokohama
stromen en sneeuwen voorbij ...
ik voel mij gesterkt en tot reizen gereed;
vermoeidheid en slaap zijn verwaaid als mist in de wind ...
— waar gaat gij heen ? —
naar het land dat mijn hart heeft bemind…
De binnenkant van de stad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Onervaren reizigers verdwalen
zo gauw in onbekende streken
Ze laten zich verleiden
door stegen en seinen
en gaan trappen af
naar de binnenkant
onwetend waar ze zijn, ergens
echt of maar wat rondtollen
in hun hoofd, dol doller dolst
gedraaid door hun zintuigen
die hen omringen met muren
die ze willen aanraken
om te weten of ze hard zijn…
Onderweg naar Amsturia
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 121 In zijn gescheurde spijkerbroek
twee munten klein geld
een mondkapje en een zakdoek
in een boodschappentas het half uitgelezen boek
twee krentenbollen en een zak chips
onderweg naar Amsturia
de twijfel uit het verleden
voor het avondlicht in stille regen
in gedachten haar schoonheid
gelegen aan het open dromengraf
in zijn gewassen…
Ter herinnering
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.927 [Aan mijn vriend Mr. E. H. S’Jacob
Naar Batavia vertrekkende]
’k Zal niet schreien en niet klagen,
Stille smart is – diepe smart;
’k Wil de last des afscheids dragen,
Moedig als uw manlijk hart.
Maar een korte, vrome bede,
Maar een handdruk zij mijn groet:
Lieve zwerver, ga in vrede,
Met uw God en met uw moed!
Lievling van uw…
Drie van Lesbos
gedicht
2.0 met 49 stemmen 15.497 De zee is Grieks en blauw, de passagiers
turen zwijgend in drie talen:
geen dolfijn te zien.
Hagedis, kleine sauriër,
met jou is het hollen of stilstaan
als een dode tak. Beweegt je oog?
Inslag! Daar spat de cipres omhoog.
De olijfboom schiet vol uitroeptekens.
Alles…
Cruiseship Rotterdam
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 98 De trotse stad met de Erasmusbrug
Kijkt uit over de Wilhelminahaven
Waar zij haar oude moeder aan de Maas
Verwelkomt met de torens in haar rug
De skyline aan de oude wereldhaven
Mag van de MS Rotterdam aan boord
Al is het decadent en ongehoord
Zo'n luxe hotel waar luiaards zich aan laven
"Kom skyline, neem een helikopterview
En wees…
Gate eleven (11)
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 155 Koffer in mijn hand,
Rennend naar de band,
Mensen hand in hand
Opschieten mijn vliegtuig gaat weg
Andere mensen op naar hun vertrek,
Oh en ik die maar tijd rek
Bijna vallend op de vloer,
Mensen die verschelen het geen moer
En ik die naar gate eleven loer
Daar ja eindelijk,
Mensen kijken pijnlijk,
Mijn vliegtuig is weg waarschijnlijk…
Paradox
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 175 Alles wat je loslaat,
of fijn achterlaten kan,
is heel mooi meegenomen.
Liefde.
Geluk.
Moed.
Durf.
Zin.…
terug naar huis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 85 ik rolde mijn rots een
ontheemd leven lang
vergeefs de berg op
de weg terug naar
huis duurt een
benard leven lang
woorden raken zoek
rituelen wiegen noch
sussen me
herhalen niet
wie ik ben ik
werd een kind
van zeven ik
weet wie ik ben
opnieuw geborgen
het duurt een leven…
Lentewind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Wilde bloesem –
binding
van kleur aan geur,
mij aan de wind,
voor de wind,
want ik
reis mee
op de wilde wind,
aan de hand
van de zon,
ik heb het land
onder mijn voeten,
mijn ogen dansen
met de wolken
en ik,
ik reis mee……
Vrouwen in mijn oren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 78 De vrouw in mijn oor geeft mij info
Zij weet wat ik nodig heb
Vrouwen in mijn oren
Wil ik pas horen
Als zij slechts zeggen waar het op staat
Zonder leugens
Probleemloos verder in tijd
In het verleden waren vrouwen in mijn oren dus
Deels onbetrouwbaar of mijn geheugen bedroog mij weer opnieuw
Hopeloos,
maar vol moed leef ik met fier mijn…
Naar Italië
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 123 We kwamen gehuchten tegen
Gelegen tussen zwerfstenen en keien
Op de ruggen van valeien
Reden ons verzuchtend
Onder azuurblauwe luchten
Langs de wijngaarden van Lombardije
Naar het rijke Toscaanse land
Waar we door het leven uitverkoren
In het hemelse Florence
Verliefd tot over onze oren
Ons verloren in een romance…
onbegrijpelijke dingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 ik reisde
alleen met
een roestvrijstaal
vlindermes nooit
hoefde ik het
te gebruiken
onderweg zag
iedereen dat
mijn verenpak
niet bestand
tegen regen en
kwetsuren was
onder een verre
vlinderboom
begroef ik zonder
ophef het wapen
dat in mijn handen
dodelijk kon zijn
een oude graver
zal het gesloten
geërodeerde
artefact…
en route
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 134 2-35-67-64--9
ze fietsen van
knooppunt
naar knooppunt
stappen af en toe
nog even af
en genieten van
't klein geluk
dat zo'n tochtje
ze kan geven
dan weer op weg
naar knooppunt
nummertje negen…
ROME
poëzie
4.0 met 40 stemmen 2.454 De Eeuwige Stad. O, Lied, wat is er eeuwig?
Van Rome naar Jeruzalem reisde ik
Langs zee'n diep en bergen bar en sneeuwig:
Ik vond niets eeuwig dan het ogenblik.…
Anekdote
gedicht
2.0 met 29 stemmen 13.355 'We weten wie je bent.'
Huh?
Zwarte krul als monocle
omringt rond oog.
Trein valt langzaam
stil.
Vrouw - vrouw? -
stapt op, verdwijnt. Weg.
Twee rode stippen -twee!-
zweven duister van ruimte in.
Trein aarzelt
- wat nu te doen?
Zet zich
naar vreemd signaal
weer in beweging.
Ze weten wie ik ben.
--------------------…
onderweg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 als ik dan toch
onderweg ben
naar zachte zanden
woeste wateren
blauwe bergen
en dan toch beland
per ongeluk misschien
op een lome landweg
een donker dak of
een brakke boot
en als ik dan toch
weer op weg ben
naar sacrale stilte
verdronken verlangens
en vergeten verhalen
weet ik dan dat
ik in eindigheid
landen zal in bed…
OUDE SCHICHT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Het kleine autootje met twee stoelen
en hoge, open kap toont trots zijn fel rood,
houdt zich ondanks ouderdom stoer en groot,
rijdt over bergen, door modderpoelen.
Menigmaal heeft het wagentje doelen
vol loerend gevaar of geheim, botst en stoot,
staat soms gedeukt, brandend aan verwoesting bloot,
om toch steeds verwinning en herstel te voelen…
[ Ik wil graag reizen ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 Ik wil graag reizen,
maar bijna niemand kan mee --
om het te delen.…
DE ACHTERKANT VAN HUIZEN
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 76 'vergeet uw bagage niet'
maar ik reis licht
als een zwerver zonder bagage
van het fysieke soort
ik kijk naar de achterkant van huizen
waar mensen die je niet kent
ongeveer jouw leven leiden
met andere variabelen
in parallelle uren en dagen
zij weten precies bij welke halte
uit te stappen
het midden van nergens
is voor hen vertrouwde…
Vliegmachine
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 Je kunt het mij
op allerlei manieren
proberen uit te leggen
maar ik blijf het verbazingwekkend
vinden dat een vliegtuig kan vliegen
dat zo'n log passagiersvliegtuig
überhaupt weet op te stijgen
is mij een groot raadsel
en wanneer ik zo'n dik monster
in de hoge lucht zie vliegen
staat mijn mond wijdopen
volg ik roerloos zijn baan
en…
De ochtendzon
poëzie
4.0 met 11 stemmen 4.115 De flamboyants ontluiken groen en rood;
Onder hun lommer zal de markt beginnen.
Wijdbeens gaand, balanceren negerinnen
De vruchten op haar hoofd en van haar schoot.
In het goedkoop hotel van Boabdil
Blijven de blinden dicht, de gangen stil;
Alleen een boy gluurt door de gescheurde deuren,…
Ik moet nu spoedig naar de Balearen
gedicht
2.0 met 27 stemmen 12.355 Ik moet nu spoedig naar de Balearen
De eilanden doorkruisen op een ezel
De kleine baaien zoeken
En de meisjes paaien
De harde korrels voelen
Aan mijn voeten
Ik moet nu spoedig naar de Balearen
Alles vergeten wat mij heeft verlaten
De warme zon zal mij van al mijn pijn genezen
Nog eenmaal kan ik dan gelukkig wezen
Van mens en dier heb ik…
DUITSLAND MIJN LIEVELINGSLAND
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 110 Wat rij ik graag Duitsland binnen
o.a. het land van mijn dromen
er zijn er dus meer
maar mijn Duitsland
met mijn lievelingstaal
met mijn Bach
zijn cantates, zijn passionen
met mijn Berlijn
haar ‘Unter den Linden’
en wat zien ze me graag
mij en mijn mede Nederlanders
Duitsers zijn dol op Hollanders
En dan verbeter ik ze natuurlijk:
“We…