Alle inzendingen over Damme

als een stroom die niet in te dammen valt, noch na te bootsen ik schipper tussen jou en mij in het vat van onze liefde opdat ik niet verdrink…

natuur is niet in te dammen is te bevrijden door fietsers, wandelaars met een wijde boog er omheen te leiden zij maken hun ronde waar in oude tijden de Tjamme als rivier tot hier door de Dollard was teruggedrongen hooglandrunderen grazen rondom een plas waar ooit de zee-oever was tussen Beerta en Finsterwolde voorheen rolde de rivier…

hoe gaat de mens ooit snappen dat zijn bestaan meer waarde heeft als hij zich maar de ruimte geeft om over grenzen heen te denken opgeworpen dammen en dijken verschralen het landschap van zijn geest idealen verzompen binnen de perken van doctrinekerkers en -kerken voorbij de dood ligt open terrein waar zijn denken soelaas kan vinden ongehinderd…

onverwacht maar passend in de tijd onaangekondigd en onbegrepen in een alles of niets even is het er, direct weer weg ophalen en dicteren in zinnen spiegelend in inzichten naar een op- en afzien telt alles wel mee op reis is de bagage doordacht en beschreven de last is zwaar te dragen weloverwogen woorden op rijm het tij keert en dammen…

Dat ze daar bij dat Hof nou niet beseffen Dat mij het zweet vaak op het voorhoofd staat Als iemand mij met schaken weer verslaat, Nou willen ze zelfs btw gaan heffen. Vandaar dat heel de denksportwereld baalt: De denksport (en de vis) wordt duur betaald.…

Is gooien met wat pijltjes, net als dammen, een spelletje of toch een echte sport? Nu doe ik iemand vreselijk te kort. Natuurlijk is het sport, ik moet niet zwammen! Na zeven biertjes, baco’s, glaasjes port zal menig voetbalspeler snel verlammen of blind de bal het eigen doel in rammen, terwijl de darter dan juist beter wordt.…

Wij vluchtten weg uit groepsverband Om het gegeven te ontsluiten Dat reuzenbevers niet verlammen Maar bouwen juist burchten en dammen…

Herman Brood, Ilse de Lange, Daniel Lohues, Jiddu Krishnamurti en Jeroen Krabbé, maar ook de naam van Jannes van der Wal, onze wereldkampioen dammen, die bij Mies Bouwman zo olijk reageerde. Door Mies een beetje als een randdebiel werd weggezet.…

Het varken levert voortaan instantvlees. Ik heb zo’n varkenslap eens laten testen Door die Van Dam, dat is de allerbeste. Dit is wat ik in zijn recensie lees: “Na één hap had ik het geconstateerd: Dit vlees is bij het fokken gelardeerd.”…

noem het vormwil waarin ze worden opgeleid met takken die na ter worteling aangeplant door ferme knotters zompig aan de waterkant twee meter hoog van hun kop worden bevrijd zachte bosbeheerders splijtende stammen bijen vlinders zoeken nu hun honingklieren wij in vazen om geurend lente mee te vieren zeg knotwilg zeg Nederland je zegt dammen…

(voor Ellen ten Damme) Ik heb je al eens zien optreden samen met je Arie de Nepkanarie, dat is alweer een tijd geleden, maar vandaag is de blijde reünie. Het belooft een bijna privé-concert te worden, want het is in een winkel van Vrijbuiter, met gratis snert en hapjes van Go-Tan, rinkeldekinkel, Ellen komt anderhalf uur zingen!…

Post me de wereld over sein door dat ik ben geworden wat al was, werp dammen op en pas. Kist me maar, tijd, stop me en koester de stokken waarmee je me murw slaat.…

Bouwende bevers, op hun burcht onder de zon, dammen in de beek. Haar bestaan bedreigd door wateronttrekking en klimaatopwarming. Behoud en herstel, water en bodem sturend, staan daarom voorop. De beekloop verlegd, van naaldbossen naar heide, en vistrap geplaatst.…

wit en wijds strekt het landschap zich uit als een opengeslagen deken van eerste kwaliteit verse sneeuw de felle noordooster blaast modder- kopjes bloot die nieuwsgierig rond kijken in de verblindend lichte ruimte de slootkant is een ultra natuurlijk kunstwerk steil gewand ongerept met overhangende witte waaisels de dammen met roestige…

Kind in korte broek op draaihek bij weiland, kijkt vol ontzag gemengd met bewondering naar vingervlugheid van melkknecht Arie, - loopt tussen koeienvlaaien, druk op zoek naar uitsteekbare madeliefjes, bouwt dammen in sloten, een hol van stropakken in kapschuur, - maakt schrikbeweging aan hengel van badmeester, jankend geluid na val met…

Bevende bloem in een bevroren staat, waarin het tij de kleuren niet wil verlammen, geen dichterlijke nevel haar geur in kan dammen broos in schoonheid bloeit naarmate ze vergaat. Gedreven door de nachtelijke coryfeeën, meer bizar dan de wildste orchideeën, bevruchting van haar eerbaarheid, met honingzoet de bitterheid verleidt.…

Goed, jullie twee Gladiatoren: Russen tegen Letten, Gewiekste wevers van mentale netten Dan is er ‘t Dammen, dat men speelt met knopen, Je wordt strontziek: waar is de dynamiek? Slechts Sijbrands’ simultaanspel onder d’ open Mokumse hemel boeit vanwege ’t lopen!…

Er is nog tijd om te wandelen op de dammen, nog duizend jaar. Wees niet bang als het krijst in je hoofd : het zijn meeuwen. Achter de hoek wacht niemand.…

Altijd zag hij Als doorsnee burger De minste staan, Groette de straatmuzikant Die nog iets Van zijn leven Probeerde te maken, Gooide een muntje In 's mans simpele sigarenblikje, Was niet te beroerd Het gesprek aan te gaan Met de zwerver, De dakloze, met hem En haar zonder Eigen thuis - Maar door anderen Werd hij…

Passievelingen: komt uit uw fauteuils! Marcheer naar herberg, dranklokaal of kroeg Het kan nog even door, het is nog vroeg Doe rustig aan, verzamel navelpluis Het hele leven spelen wij een spel Ja, deze waarheid geldt dus ook voor ú mens We zijn geen Homo Sapiens maar Lúdens In ieder samenzijn huist een duel De strijd wordt op een tafeltje…

Het kruis brandt op mijn ziel als kindervuistjes rammen, op trommels van verlangen op het netvlies van de wereld van een hunkerende God Dit licht waarvoor ik kniel om schaduw in te dammen en normen op te hangen aan de doornen van de mensheid in haar onomkeerbaar lot verzoent zich met het offer, wat genageld aan het hart de hemel waar moet…

-19 Pandemie 11 maart 2020 Stil buiten Volle huizen Informatie via media buizen Strijd in ziekenhuizen Hectiek in de politiek Hoeveel zijn er vandaag ziek Wie staan er met te veel in een portiek Geen sportschool maar thuis gymnastiek Een onzichtbaar virusje laat ons verlammen Corona is de naam, en proberen het in te dammen…

boem muziek de flipperkast van je-weet-wel de miljonaire alles in de fruitkast tot de laatste cent we gingen naar die zweefteef vier hoog boven ramses steeds aan de neurie hikkend van de lach ééns in de honderd jaar jij dan jij schone blitse scharrel met je pronte borsten billen je gulzige blik ik kwam in vlammen dronk me niet in te dammen…

mijne velo is vannacht gestolen in Damme aan de kreek ik was just een gebakken palingske wezen eten met mijn lief bij de Siphon d'n ketting kapot en nikske meer het was donker aan het water, maar allez, we hadden nog een andere velo zonder buis en met een grote bel wie steelt er nou zo'n velo langs deez mooie kreek, waar de populieren…

ik zag ze, hoe ze zichzelf overschreeuwden, alsof stilte een misdaad was alsof betonnen woorden, zelfs die er nog niet waren, dijken moesten breken, dammen vlak bij voeten ieder moment in een ander, onbereikbaar leven volgestopt met graten, vage vrienden en joints die enkel het vreten van verzen kenden zonder kauwen, omhoog op weg…

Ik raadde mijn weg vreemde spraak in en brak daarmee de dammen door die ik gebouwd had tegen het water dat ik vreesde. Jullie haarden (hoop?) brachtten me warmte grensoverschreidend, vloeiend naar doorgangen die zich openden. Met een nieuw leven ging ik terug naar mijn eigen oever. Ik zal dit niet vergeten.…

Dat Donnergedoe over gvd en godsamme, het gezanik van de Bond tegen Vloeken, het femelen van hen die het hoger zoeken, ik ga liever een potje schaken of dammen… Weet je waarvan ik echt doodziek word?…

die post-its aan me kleven Die ik toch zo graag vermijd Rijzend uit het zand der dagen Tot op het kunstgras van mijn lot Blijft hij aan mijn poten knagen, Zodat m’n vrijheid wordt beknot; Gister mijn wijze uit het oosten, Mijn raadgever; in alles heilig Die me kon redden en kon troosten En in zijn advies leek ik zo veilig Hij legde dammen…

en fabriek daar groeit vreemd gras en kruid tussen de scheefgezakte keien de twee verrotte palen steken nog amper boven maaiveld uit om mij nog net op tijd te zeggen: “er is geen water achter de dijk” alleen een doorgeroeste boot het tij ligt aan de ketting, dood jij had gelijk, de haven is helaas verzand, door mensenhand, met dammen…

Voor een heemling op van groen-blauwe zwaart’ Kwam ze opgelaaid uit een smeulende aard’; Uit ijs-kil gestapelde horden, Van bulten en bonken en borden, Van vormsels, gekanteld als zerken, Als schaliedaken van kerken, Uit stroken, banden en dammen Van muren, bedwingende vlammen.…