Alle inzendingen van J.B.Noordh.Versloot (ps)

Woorden snoeren mij de mond lichten me beentje vallen over mij heen als sneeuwvlokken als herfstbladeren als woestijnzandkorrels woorden bezorgen mij kippenvel doen mijn haren recht overeind staan slaan waarschuwingen in de wind raken kant noch wal noch gemoed de doolhof die woordenschat heet sluit zijn ingang hermetisch af verbergt…

Vlinders zijn in vele opzichten knapper dan mensen. Niet alleen zijn ze kleurrijk, fladderen ze in uiteenlopende buikholten, ook hangen ze schijnbaar moeiteloos aan de bloemkegels van de Buddleya. Kijk, de Atalanta eet, mediteert stiller dan het dreigende onweer dat onontkoombaar als een grijze deken over de zomerse kleuren schuift. Twee…

het maïsveld waarin de planten hoorbaar groeien verbergt steeds meer zijn geheimen als ik nader voegen zonnebadende hazen zich daarbij een enkele kievit alarmeert twee keer voor hij door soortgenoten tot zwijgen wordt gemaand kraaien vergeten zelfs gebruikelijk te krassen het vroege ochtendland verwacht een warme zomerdag de reigers vluchten…

zilvermeeuwen zeilen imposant door de avondstilte die geen raad weet met krassende kraaien en buren in tuinen door barbecues en GSM’s vervuild winterkoninkjes wantrouwen luidruchtig doezelende katten zwaluwen geven op hoog niveau een voorstelling grijsblauwe lucht als décor merels hamsteren rijpe krenten houtduiven ploffen lomp in…

met afgrijzen kijkt de voor paal staande reiger in de hoek van het weiland naar gemotoriseerd verkeer op de Rijksstraatweg zo ziet (on)gelimiteerde haast op twee vier of meer wielen er dus uit denkt de slanke vogel onbeweeglijk het voortdurende geraas gadeslaand kom ik zoek de slaapwijkrust op er is vast nog wel een vijver met veelsoortige…

het betonpad snijdt door het groen naar Spanjaardsdijk oase van rust en ruimte ondanks schapengeblaat scholekstergekrijs spreeuwgekwetter vanuit een sloot sist mannetje zwaan beschermend kroost (zeven in getal) en gade een tractor haalt me driftig in chauffeur in overall maakt verderop kabel vast aan personenauto in sloot trekt vehikel…

schöne Liesl zingt door mijn hoofd de wandelclub komt voorbij zelfs de paden op de lanen in van stal gehaald intussen stevig stappend zet ik de afstand naar mijn hand zie om mij heen rijk geschakeerd de zomer naderen de spreeuwen bevestigen mijn gevoel luidkeels mij wordt aangeraden mijn zorgen te verpakken in een plunjezak verzekerd dat…

het achtergrondkoor van grutto’s en bonte pieten vult continu de weidse ruimte van weilanden akkers verrassend kromme wegen kieviten soleren nabij bedreigd bedreigend op hun beurt indringers in mensengedaante of zwart veren- pak tureluurs schieten door het beeld huiszwaluwen zwenken kwetterend voorbij onnavolgbaar acrobatisch insecten…

het voorjaarsfeest is in volle gang uitbundig schermt het fluitenkruid de boterbloemen contrasteren geel de zuring houdt minder opvallend het midden in de rijk begroeide berm langs de idyllisch bochtige Zuiderweg hokt een kolonie witte dovenetels samen laag wit van lipbloemigen ik waan me decennia terug pluk een bloempje zuig eraan onderga…

De lucht is vervuld van scholekstergeschreeuw mijn moede hoofd van sombere gedachten kon de belastingdienst niet één weekje wachten als antwoord van de ambtenaar een geeuw… De blauwe hemel staat vol uitdijende strepen vliegtuigen lawaaien ongezien mijlen per uur past die verspilling eigenlijk wel in de natuur of moet deze als uitzondering worden…

hagelstenendans op het betonpad doffe klanken op de hoog geheven paraplu voeten elkaar in eindeloos ritme volgend neuzen natter dan nat eenden vliegen op uit de slootwal kieviten buitelen tussen de spatten door kikkers zwijgen in alle talen bozige koeien verlangen naar de stal de hofhond blaft aan de erfrand grommend houdt hij mij op afstand…

mijn beide benen dragen niet zo ver halverwege de eindeloze tocht staken zij hun moeizame bezigheid trekken terug in de schoot van moeder aarde stuiterend vervolg ik mijn straffe route na korte tijd verlies ik abrupt mijn hoofd laat beide armen zowel de sterke als de lange slap hangen rol de steile helling af…

inderdaad majesteit u hebt het gelijk aan uw zijde zelfzucht en ontevredenheid beide zijn debet aan deze harde tijd wis en waarachtig majesteit u weet het treffend te verwoorden sociaal kwetsend-valse akkoorden verharden de anti-solidariteit vanzelfsprekend majesteit hebt u moeite met deze keer ten kwade die immer meer in ons land tot…

niet de zachtroze volheid zich dartel verspreidend in de aanwakkerende wind de prunus pruilt verblekend tijdens het seizoengebonden verlies van de bloesemdracht het enkele bloemblaadje dat zonder aanwijsbare oorzaak later (of eerder) het luchtruim kiest stuurloos niet weet waar te gaan besluiteloos avonturiert in de versomberende avondlucht…

heb vandaag boodschappen gedaan is het met mijn rust zacht lieve je moet niet happen vooral niet zappen als hij je kust en te keur is niet voor te stellen dat je wacht tot je een ons weegt ons zegt zoveel pinda’s pellen is letter voor letter gezegd heeft het ware karakter van een sonnet is de kracht van de Post……volte die onherroepelijk…

opnieuw na meer dan zestig jaar verdriet en tragiek op ooghoogte in beeld gebracht een heimelijk teder gebaar verdrinkt zichtbaar in nog steeds niet voor te stellen wreed gedrag Polanski’s kijk op eeuwig menselijk tekort en toch zo tijdgebonden onverdraaglijk wee in Warschau gesymboliseerd door het leven van pianist Wladek Szpilman overlevend…

de meeste woorden zijn mijn maatjes als bondgenoten in een ongelijke strijd sommige horen niet tot de kameraadjes keren mij nors de rug toe geven bij tijd en wijle steken onder water kruipen onverhoeds onder mijn huid en nagels zijn onbetrouwbaar jagen mij de stuipen op het lijf tonen inborst van Jan Hagel neem nou een woord zoals klopgeest…

het onderschatte fenomeen wrok schiet lukraak zijn pijlen af raakt mijn hoofd het venijnige gif dringt door tot in de kleinste hersencellen doordrenkt de positieve impulsen verlamt goede bedoelingen sterkt kwade gedachten werpt begrip en invoelingsvermogen verre van mij de erosie van de toekomst start als de geblakerde resten van het gemankeerde…

in de wachtkamer van het praktijkcentrum is het een komen en gaan van diverse mensen jong oud man vrouw zorgelijk kijkend opgewekt de verscheidenheid voldoet aan de wensen van de huisarts die afwisseling wil in lenigen van nood bestrijden van pijn en leedpreventie de dokter is geknipt voor ontstoken amandelen gepokt en gemazeld ten aanzien…

zo graag wil ik onbegrijpelijk mooi kunnen schrijven dat ik onwillekeurig tijdens het niets doen tussen twee activiteiten (luisterend naar Les Funérailles van Liszt) op een kladblaadje met fraaie krullen neerpen: onbegrijpelijk mooi…

de strepen uit de rode pen alarmkreten die gedoemd zijn te verdwijnen in het land van On boze blikken raken verdwaald verklikkers zijn hot complicaties verschijnen in het land van On krachtdadige slagen in de lucht beïnvloeden de positieve gedachten die kwijnen in het land van On planken voor hoofden pasklaar gemaakt maten gestandaardiseerd…

Pasen is voor mij het enge verhaal van doornenkroon op bloedend hoofd, spijkers door handen op houten kruis, scheldende massa, Verlosser beloofd, afgescheept met strompelende zielenpoot. Verloochend en bedrogen, alleen geliefd bij Maria M., voor immer in mijn ogen een vrouw om van te houden. Als een dief in de nacht stond Hij enkele dagen…

Licht bekijkt zich vlammend uitgedost voor de grote goudomrande spiegel kritisch keurt hij kleur en contrast zich pijnlijk bewust van wat het kost Lichts goede bekenden van jaren her Duister en Schemering zien aanleiding voor een feest waarvoor gul invitaties zijn verstuurd per post SMS computer Licht draait nog eens rond hoofd fier geheven…

teer wit het weer het vertakte uiterlijk van diverse struiken trotsgrijs torenen de populieren hoog boven de verzilverde elzen en meidoorns uit oprit met wilgen doet een boerderij vermoeden waar mist triomfantelijk hangt onzichtbaarheid bevroren stuiptrekking is van verlate winter voorjaar aflossing van de wacht…

besturen is georganiseerd dienst verlenen effectief door degelijke kennis van zaken communicatieve vaardigheden en sociale instelling gespierde handen die het stuur hanteren worden vanuit het zenuwstelsel voorzien van positieve prikkels intuïtief neigend tot het kiezen van juiste directies voor het zelfstandig opererend orgaan door gebrek…

wit en wijds strekt het landschap zich uit als een opengeslagen deken van eerste kwaliteit verse sneeuw de felle noordooster blaast modder- kopjes bloot die nieuwsgierig rond kijken in de verblindend lichte ruimte de slootkant is een ultra natuurlijk kunstwerk steil gewand ongerept met overhangende witte waaisels de dammen met roestige…

Week 8: Het is de week van het WK snert koken en pot stampen, hoera voor alle kookcoryfeeën en juryleden die slurpend aardig tegen elkaar deden! Quote kampioen: Ik damp, dus ik besta! Het is de week van de trieste nederlagen, beschamend voetbalgepruts en dito blagen die de trots van Rotterdam besmeurden, Gullits konen van schaamte deden kleuren…

Het gemeentekantoor, schepping van Gunnar Daan, verwelkomt mij gesloten. De draaideur staat vijandig vast, hand naar deurbel gestoord door schuivend geluid. Sesam opent zich, slokt me op. In de grote muil sta ik steels, onwennig, naar werkenden te kijken, druk lijkend, mechanisch handelend, met vingers trommelend op tafel, telefoon voor…

’t Is Valentijnsdag, voldoende reden om vrienden en vooral vriendinnen te eren, bij deze! Helaas schoot ik in de loop der jaren wat het beminnen betreft tekort, al is de huwelijkse staat mij niet alleen ten deel ge-, maar ook ten dele goed bevallen. Toch zou ik uit het rijke herinneren een eregalerij willen maken voor allen die het begrip…

De dode kat ligt onder in de wal van de sloot, roerloos, kop half in het water, voorafgegaan door gierende remmen. De chauffeur stapt uit, dropt de dode kat vlot aan de slootkant, gaat er vandoor in zijn terreinwagen. Een late fietser vertraagt dichterbij zijn snelheid, ziet een dode kat, kop half in het water, voorafgegaan door baasjes…