Florence
Bij de cipressen van een lustwarande
stond je te lachen om het bronzen zwijn
toen je uit de lucht in mijn blikveld landde
aangeschoten, door een teveel aan wijn
snel zouden we in dat hotel belanden
het oud palazzo van een Florentijn
die ooit als monnik tot de vuurdood brandde
we gloeiden er na, omringd door jasmijn.
In door Toscaanse maan beschenen nachten
zwierden we rond een Dom in boetekleed
we zagen schatten van vergane machten
en elke vezel in ons zwoer een eed
met deze stad van Venus in gedachten
om te verbloeden aan haar liefdesbeet.
Geplaatst in de categorie: liefde