Voorjaarsrief
Gerrit ik schrijf je het wordt lente,
er ligt bros ijs op de tafel - gaan we
dit jaar weer van rotsblokken springen,
vrolijke rookvanen wegblazen, verdwenen
dichters bezingen? Nu, het wordt lente,
het schrijnt waar zij weggescheurd werden,
de onzen, we staan nog te trillen; veel
vocht verloren, pijn onder de kleren.
Het verborgene vlijtig meten in regels,
met timmermansoog, daarover spreken.
Jij woont in je tachtigste lente, we zwijgen.
Ik schrijf je. Het laatste adres is bekend,
onze postnummers staan al gekerfd
in de steen. De woorden steeds dunner,
de rook op z'n ijlst, op z'n best.
Ik schrijf je. Daar gaan we heen.
Voor Gerrit K.
------------------------------------
uit: 'Alle gedichten', 2005.
Inzender: rw, 12 april 2019
Geplaatst in de categorie: jaargetijden