Kerstkoorconcertorkest
op het podium van het gebouw
waar het concert was voorgezet
zat ik achter kaarsrechte sopranen
met stemvorken van divaformaat
die te laat achter glimmende ballen
en bassen zich coloratuur zongen
de alten sprongen lager dan gewenst
en grepen van onderen mis
tussen kermende tenoren
in plaats van staccatocastraten die
verveeld hun piccolo’s bespeelden
zonder enig engelen geluid
het was een verademing toen de dirigent
aan de strijkstok bleef hangen
muziek de lucht in vloog en hij
voor het laatst sterren zag blinken
die van de hoge notentrap daalden zodat
een hevig slotapplaus uit de lucht kwam vallen
Zie ook: http://fly.to/laurens.nl
Schrijver: Laurens Windig, 17 december 2006
Geplaatst in de categorie: humor
De laatste regel had ik mooier gevonden als er had gestaan: "kon komen vallen". Aan de andere kant: het past wel weer in het 'onvolkomenheidsschema'.