783 resultaten.
Zoals het voelt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 81 Soms,
voel jij de diepten die je daalt
vol fouten en vergissingen
mislukkingen die je vergeet
in intieme brieven
die in woordenboeken
leren zwemmen
tussen jouw oren
duikt de essentie
van jouw ik
vertrouwde metaforen
jij bent blij met jouw bestaan
voor het eerst alleen in jouw leven
zoals het voelt in liefde geven
in louter…
Vlinders en wolven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 67 In het holst van de duistere nacht
toen de verzwakte halve maan
zich achter donkere wolken verschool
heb ik met mijn bibberende hart
tekeningen gemaakt voor vlinders en wolven
In vroegte van druilerige ochtendregen
begon ik aan mijn korte brief
voor een vreemde verte
Ik vertelde hoe trots ik was
op mijn tekeningen
en mijn geloof in…
Voorjaarsdauw
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 74 Het wordt nooit meer zo als toen
jouw ziel nog puur en onbedorven
onaangetast door maatschappelijke
belangen, niet meer gevangen was
al lang geen prille puber meer
geniet je van jouw lichaamsgeur
ouder dan je gisteren was
jongeling voor de toekomst
de ochtend is uit mist ontstegen
jouw onderbewustzijn voelt kaal
dit is de tijd voor een…
Huismus
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 97 Ze schildert je nog dikwijls
als de avondnevel haar verlangen
omhullen mag in zoete passie
terug naar de gewone dingen
van vroeger in vergane glorie
oneerlijk is de wereld geworden
je maakt wat vogelgeluiden
op het verder stille schilderij
ik ben nog niet af, fluister je
ze pakt haar penseel weer vast
onzeker over gevederde contouren…
Eenzame metaforen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 66 In het nachtland van dromen
zwemmen zwoele rivieren
naar verre horizonnen
om de zee te voeren
ik heb je lief
fluistert ze
maar je bent doof
voor argumenten
je hebt haar lief
dat weet je
maar je bent blind
voor haar schoonheid
beelden zwijgen
woorden dansen
in echo van jouw ratio
eindeloos is de stilte
van het roekeloos heelal…
Van dorp naar verre stad
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 111 De avond valt in duisternis
op aardse zwarte gronden
er ligt een diep verlangen
in het nabije landschap
een stille hunkering
in dorst naar regen
sobere onbestemde nuchterheid
tekent zich af met het donkere
silhouetten van bomen
begrenzen zoete fantasieën
jouw lucide dromen reizen
met raven, wolven en vleermuizen
in vertrouwd…
Middag in maart
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 79 Er ligt een stilte
in het landschap
bij de grijze tuin
bomen aarzelen
of knoppen komen
bollen schieten uit de grond
er zijn kleine momenten
die aan de lente doen denken
maar dan is er weer de vaatwas
de dweil die door de keuken moet
een vloer die zal gaan glanzen
er zijn wat geluiden gekomen
van wandelende vreemdelingen
die door…
Whiskey
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 145 Het is misschien in werkelijkheid
vijftig dwaze dromen verderop
een volle fles whiskey
aangespoeld op het strand
hij weet het waarschijnlijk al
het is een gevoel diep in zichzelf
de oude tekenaar wordt langzaam dronken
terwijl de wereld aan zijn voeten ligt
hij struikelt over zijn eigen benen
totdat hij de laatste droom vergeten is…
Mystieke witte vlinder
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 986 Als waarheid doorzichtig
beginnen eerste zonnestralen
aan het ontbijt op aardse gronden
mist stijgt van de ronde vijver
lijkt boven een spiegel te hangen
verstillend in een droom gevangen
Een mystieke witte vlinder
danst voorzichtig in het ochtendlicht
intensief om gedachten te vertederen
een vrolijke balletles in de ijle lucht
glimlach…
Echo van een zielsverlangen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 73 Ben ik vanochtend in uw taal gevallen
als een vlieg in uw woordensoep
een walvis in uw letter oceaan
het is met een waarom, een vragen naar
hoe gaat het met u dezer dagen
is uw leven alle moeite waard
de verbintenis verbroken
door een ononderbroken taal
van zwijgende liefdesbrieven
zonder antwoorden
spiegel ik mijn vragen
aan uw zielsverlangen…
Verre vriend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 148 Wanneer ik afstand
met stilte kan overbruggen
is mijn zwijgen tijdloos
en de hunkering
naar jouw aanwezigheid
zonder woorden
in de nacht verzonden
blijft zonder lethargie
omdat ik leef met jouw ratio
bestaan er geen grenzen
aan werkelijkheid van horizon
er is een verder weg dan hier
in de heuvels achter de oceaan
waar ik mijn brieven…
Kwetsbaar
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 31 Er is een horizon vol zwaartekracht
in geruchten uit een dromenland
alsof er een zeilschip met een vergeten ziel
vaart door het warme zand van de woestijn
Alle emoties zijn weer als die van een kind
een geest danst rond fragiele schoonheid
maatjes komen zij aan zij, eenzame wolven
verliefde libellen zweven in die verhouding
tussen wankelende…
De kerstboom van moeder
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 168 Je wilt met mij dansen
op dat grote mensen gala
tussen de fonkelende sterren
waar de boekenwurmen
vileine vlinders worden.
Maar ik heb mijn denkwereld
bij de kerstboom van moeder
opgetogen met een sierlijke piek
en glinsterende ballen pronkend.
Ik zie een uitgelezen kans
op persoonlijke ontwikkeling
want je danst graag
op het opzwepende…
Zigeunermuziek
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 104 Waar het landschap grensgebied vormt
bij de rivier in de groene vallei
is het zigeunerkamp gelegen
maken de zigeuners hun muziek
mooie mysterieuze vrouwen dansen
terwijl gitaren en violen klinken
een paar meiden beginnen te zingen
er wordt geproost op de zomer
er wordt gelachen en gedronken
het maanlicht schijnt over de vallei
schaduwen…
Oude boerderij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 69 Het leven
verbergt zich niet meer
achter de schaduw
van de lange bomenrij
midden in het landschap
de oude boerderij
waar wind waait
door de plinten
de geiten zijn verdwenen
de sterrenhemel fonkelt fier
boven de oude boerderij
waar regen valt
op rieten dak
de koeien staan niet op stal
de maan beschijnt de wildernis
natuur die…
Droogte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Er ligt een diep verlangen in het landschap
te wachten op de komst van nieuwe regen
na een lange periode van droogte en zonneschijn
niet alle planten en dieren is het gelukt te overleven
dorst, en nog eens dorst, zo dorstig zijn de bomen
in dit eenzame land zonder helderheid van dromen
wanneer zal de eerste nieuwe regen komen
en zal het genoeg…
Eerste bladzijde
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 117 Het is de eerste bladzijde
van een gedichtenbundel
op een nieuwe blauwe dag
drie zwarte kraaien verstoren
de rust in het natte stadspark
in de ochtend van het groene gras
we zijn erg visueel ingesteld
zegt de fotograaf tegen zijn model
een levenslustige knappe jongeman
een mistige waas voor zijn mooie ogen
statusloze engel van lage landen…
Herfstmaan
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 113 Een herfstmaan schijnt over de velden
daar aan de oevers van haar haar liefdesboek
moet hij zich bezinnen over het strand
en het feit dat hij geen kleren draagt
hoog aan de hemel glanzend
schijnt de maan over de daken
het is nu herfst, in leeftijd en in ouderdom
in seizoen en in vergankelijkheid
kom we lopen naar de dikke deur
verdwijnen…
september
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 115 De bomen groeien niet meer
tot aan de hemel, ze zijn moe
de herfst laat hun bladeren verkleuren
september laat haar eerste tinten zien
je wringt je in jouw sociale positie
alleen en moeilijk om te vergeten
je verdrinkt herinneringen in pijn
ons geheugen houdt van de aarde
een stille herfstavond tot wasdom gekomen
maakt een einde aan zomerse…
Diva van zijn dromen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 Wie oordeelt over een ander
moet eerst eens naar zichzelf kijken
zegt ze met een glimlach om haar mond
woord je wurgt me
ik krijg je niet meer
door mijn strot
te zwaar beladen
aangetast door rot
hij kijkt haar aan, ziet hoe mooi zij is
en noemt haar diva, diva van zijn dromen
haar glimlach is goud waard
haar lichaam om van te snoepen…
Wilg
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 78 Door inheemse stilte wentelt zich wilg
aan de oevers bij het zoet water meer
waar blanke nimfen spiraalvormig dansen
in een cirkel van zilvergroen gras
alsof verlegen verliefd zijn
ook bij de oppervlakte hoort
van een noeste onherbergzame woestenij
te ruig en stoer om echt te strelen
wilg kronkelt zich lenig
in het rond, geknot of niet…
Droomschaduw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 42 Er is een verder weg dan hier
op de heuvels achter de oceaan
waar vriendschap brieven schrijft
gedachten een wereld vormen.
Dromen van diepgang
dagdromend vergankelijk
ze blijven komen
met hun intieme kracht
ze leven slechts in schaduwen
overdag en tijdens de nacht.
Er is een verder weg dan hier
waar droomschaduw fantasie toelacht…
Ondertussen in de stad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 Het nuchtere leven heeft zich
zonder dromen verzameld
op het plein, een demonstratie!
We lopen niet weg voor de waarheid
van onze ontdekkingstocht
door de stenen jungle van de stad.
Er worden nieuwe dromen geboren
harnassen uitgetrokken, slaven ontketend
vrijheid is onze ultieme missie.
We volgen de passie
van onze harten en onze hersenen…
Regenboogvriend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 271 Pastelkleuren van de regenboog
passen bijzonder goed bij
het krap zittende ondergoed setje
waarin je half ontbloot danst op de boot
je billen, welgevormd, wiegen mee
met de ophitsende muziek
tussen alle pracht en praal
ben je een opvallende schoonheid
ga nu maar helemaal los
na de maandenlange frustraties
omdat je niet goed jezelf…
Onderweg
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 121 We dachten, dat was niet goed te horen
dat de authenticiteit van ons denken
ons voor dwaal-angst kon behoeden.
Maar het kompas van onze harten
had zich slechts duister toebedeeld
waar licht ons meer dan welkom was.
We waren onderweg, steeds verder
op zoek naar nieuwe horizonnen
in de zoete duisternis van de nacht.…
Onkruid kornuit
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 128 Onkruid bestaat niet
zegt een lieve tante
uit het rivierenland
ze noemt ze
wilde planten
en je knikt ja
wiegt jouw stevige stengel
in de zilte winderigheid
laat onverwacht jouw stekels zien
lokt vogels met jouw rijpe zaden
onkruid bestaat niet
beaam je nu volmondig
en de hongerende wind
neemt jouw stuifmeel mee.…
Nachtvlindervriend
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 142 Er zat zoveel tedere liefde
tussen de momenten van lust
dat ik me afvroeg
waarom je niet was gebleven
in het bed van de nacht
nachtvlindervriend
stille dromer van genot
en nu er niets anders
dan droeve stilte is
tussen onze ontmoeting
en het naderende heden
voel ik de tranen van mijn intieme hartstocht
dwalen naar de door de mens verlaten…
Zomermiddag
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 144 Ze praten, en ze blijven maar praten
over de kapotte fiets, de warme zomer
weilanden met koeien en schapen
op een zondagmiddag in juli
en alles wat je verkeerd formuleerde
komt terug in de gedachten
onder de heldere zomerhemel
de priemende zon en zwervende wolken
alles terug in de gedachten
ze zwemmen, en ze blijven zwemmen
de boeren…
Lotgenoot
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 131 Je probeert de lelijkheid te pareren
van boze mensen in het zomerse park
sublimeren in kwetsbare schoonheid
alleen in jouw ondergoed op de bank
je ziet de vogels foerageren
de bomen aan de waterkant
de heldere zon breekt door
sombere wolken verdwijnen
ik wandel in jouw stem
ik zwem in jouw gedachten
alles sterkt me in wie ik ben
ik neem…
Niet te noemen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 61 Leegte is een cyclus
in het land van het cynisme
hoe kan iets wat zo steenhard is
toch zo zacht en aardig aanvoelen
ze roept U aan
om haar schreeuw te begrijpen
haar schaduw te beminnen
anoniem is haar schuilnaam
incognito in jouw ontheemde dromen
van eindeloze jongensachtige fantasie
en glooiende heuvels in het nachtwoud
niet te…