1260 resultaten.
’S NACHTS
gedicht
3.0 met 80 stemmen 29.133 De regen van noem mij desnoods geen regen
wordt door geen oor wordt door de huid gehoord.
Booglamplicht geeft waarom daarom zijn zegen;
de hemel zwijgt en zwijgt van enzovoort.
En niemand komt niemand dan niemand tegen.
En iemand zegt ik ben een iemandswoord.
En iemand zegt ik ben maar ben verzwegen.
De hemel zwijgt en zwijgt want enzovoort…
Poging met een 'aviette' , Parijs 1900
gedicht
3.0 met 32 stemmen 20.156 't Houtwerk op de tribunes te nat om te gaan zitten
zuigen z'n banden zich vast aan 't cement van de baan
drassig 't middenterrein, mannen in groepjes bij elkaar
met blinkende velgen zet hij aan als voor een scherpe sprint
niet de motregen, de motregen alleen maakt die enorme vleugel
van zeildoek of geolied papier boven z'n hoofd zo hopeloos…
Landelijke herfst
gedicht
3.0 met 81 stemmen 23.131 Wie niet, als wij, in het donkerst Europa
van deze eeuw, toen er geen enkele
uitkomst meer leek, jong zijn geweest,
en hebben liefgehad, zullen nooit beseffen
hoe wij ons klampten aan het klein geluk,
een sonnet, een spoortje van weelde,
wat druiven in een kristallen coupe, die scheurde
bij het overtrekken van bommenwerpers.
We wisten het…
Aan het water
gedicht
2.0 met 10 stemmen 6.543 Steeds weer komt boven zij verdrinkt
in een droom. Aan haar navelstreng onder water
een steen. Aan de oever met een liefde die geen kinderen wil
een man die niet helpt. Die lacht. Die mijn gezicht heeft
Je vertelt het, je ogen vertellen het, je wimpers vechten
tegen opkomend tij. Ik koud en klein als een kiezel,
nooit groter vijand van hem met…
voor vader
poëzie
3.0 met 43 stemmen 22.738 o vader wij zijn samen geweest
in de langzame trein zonder bloemen
die de nacht als een handschoen aan-
en uittrekt wij zijn samen geweest
vader terwijl het donker ons dichtsloeg.
waar ben je nu op een klein ritje
in de vrolijke bries van een groene auto
of legde de dag haar handschoen
niet op een tafel waar schemering en
zachte genezing zeker…
Tekens
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.123 Hield jij ooit mijn hand vast? Niet bij dokter
of tandarts, maar wie weet in een museum of kerk,
wees je op de stigmata, wonden die anderen later
door een wonder kregen
Op je voet een zwarte vlek die niet verdoofd kan
als op een opgegeven boom, een vlek op de maan,
een nietsziend oog. De arts grijpt een mes en ik je hand
Het oog opent zich…
Je hebt me alleen gelaten...
poëzie
3.0 met 352 stemmen 57.335 je hebt me alleen gelaten
maar ik heb het je al vergeven
want ik weet dat je nog ergens bent
vannacht nog, toen ik door de stad
dwaalde, zag ik je silhouet in het glas
van een badkamer
en gisteren hoorde ik je in het bos lachen
zie je, ik weet dat je er nog bent
laatst reed je me voorbij met vier
andere mensen in een oude auto…
In memoriam vogel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 13.563 De beweging die het was,
laat deze zonder veel angst
nu zijn opgeheven of veranderd.
En laat de zwarte raaf of kraai
of welke vorm de dood
ook voor vogels aanneemt,
snel zijn werk hebben gedaan,
zoals tenslotte wij ook hopen,
dat onze dood zal zijn.
------------------------------------------------------------------------------------------…
Het was een grauwe
gedicht
2.0 met 37 stemmen 11.112 Het was een grauwe en een gure,
een dag waarop ik sterfelijk
moet zijn geweest als nooit tevoren,
maar ik had geen last van de gedachte
aan de dood - en een gedachte,
dat was alles wat het was, de dood.
Ik herinner me nog goed hoeveel beter
ik me voelde opgewassen
tegen de verliederlijking
die zeker in een zanger of een dichter
aan een half…
De oude herder
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 191 De oude herder
Ik heb allang geen kudde meer.
De tijd van werken is geweest.
Maar nu herinner ik me weer
- het staat me helder voor de geest -
die ene, zeer bijzondere nacht
met mijn collega's in het veld.
We waren met een man of acht,
van onze schapen vergezeld.
De nacht was bijna heilig stil.
Toen, plotseling: dat felle licht.
Ik deinsde…
Hartslag
gedicht
2.0 met 128 stemmen 29.959 Je vrienden -
of ze er nu zijn of niet,
altijd zijn ze om je heen.
Ogen die je volgen,
stemmen die je dragen.
Reisgenoten
waar je ook gaat,
bondgenoten, droomgenoten.
Altijd hun wiekslag,
wiekslag die je herkent,
je eigen wiekslag.
Altijd hun hartslag -
je eigen hartslag.
------------------------------------------
uit: 'Woorden…
Slaande ruzie
gedicht
3.0 met 82 stemmen 53.609 Soms lang ik in donkere nachten
mijn vrouw haar thuiskomst af te wachten.
Ik lag haar thuiskomst af te wachten
met een klap in mijn gedachten.
Ze ging de hort op, keer op keer,
met een andere meneer.
Ik lag haar thuiskomst af te wachten
met een klap in mijn gedachten.
Het sloeg mijn vrouw soms in haar bol
en dan ging ze aan de rol.
Ik…
Allemaal steden
poëzie
4.0 met 16 stemmen 7.856 de stad weifelt over de huizen
de morgen vaart over de daken
de stad binnen
de zon staat op tussen de huizen
onder carillonmuziek
de mensen wandelen in het donker
als het elf uur is
de zon spoelt aan op de daken
aan het strand van de verten
ligt de stille zee der lucht
waarin het schip van een kerktoren
flikkert
in de buik…
boomschors
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 122 opblaaskano opblaasdolfijn
opblaaspop
popmuziek palingrokerij
beleidsambtenaar bridgeclub
dwaalspoor ontsporing
ontsproten verstopping
stapsgewijs wijsgeer hovelingen onderdanen
Denen Finnen ontginnen
piloten grenadine tuimelaar moedermelk
zoogdier rust bewustzijn fijn fijnzinnig
rijp vrucht tijd gewichtsloos loos alarm
sterrenwacht…
Vox Populi
gedicht
2.0 met 45 stemmen 10.577 Steeds minder wordt de fantasie
fantastisch, steeds kleiner
de wereld, korter
de reisduur, de voetbalbroeken.
Narcissen verdrogen en worden
door tulpen vervangen, de kat
werpt tussen ontsproten bintjes
negen jongen waar geen blik voor is.
Elke dag poets ik zorgvuldig
mijn schoenen en gebit terwijl er
verrekt, gecrepeerd en gemoord wordt…
Zodra ik mijn ogen opsla
gedicht
1.0 met 1371 stemmen 121.584 Zodra ik mijn ogen opsla
is het onzichtbare mij ontglipt
en begin ik te zien wat ik zie:
herinneringen aan wat ik zag
en ooit al zal zien. Door te zien
blijf ik mij herinneren;
en hoop ik dat ik besta.
Vooral als ik naar haar kijk
wanneer zij zo haar hand door
haar haar haalt, haar elleboog
steunend op haar knie, en zij
iets tegen mij zegt…
'Een lege postbode verdrinkt op de landweg'
poëzie
3.0 met 52 stemmen 13.725 (Voor A. Morriën)
het is verdomd al weer haast herfst
en mijn vermoeid lichaam dat geen honing kent
lichaam zwak boven mate en gespleten
het is een oud huis als in Greenwich Village
de bomen staan haastig in te pakken
hun bladeren gaan in de koffers van de grond
de wind is een gezwinde sleutel
en over het deksel legt zij een kleed van wolken…
Mol
gedicht
2.0 met 51 stemmen 12.246 mollen moeten opgetild, in elke rechter, als u links bent linker handpalm
past er één, zo heeft het beschikt, overtuig uw kind, maar blijf ook zelf proberen
tot u de uwe vindt, ze zijn zo licht, zo licht dat men wel zegt dat zij het zijn
geweest die alle wolken ondertunnelden tot ze implodeerden, hecht maar
geen geloof aan die bewering, ze groeven…
Jetayu
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.486 Als dorpsjongen, niets gewend,
stond ik een keer op de zolder
van het Goes Museum oog in oog
met Jetayu, de mythische reuzengier.
Hij sloeg een vuurwaaier
van staart en vlerken open,
een werveling van kracht en kleur,
en schreeuwde het gotische gewelf
vol oosterse triomf.
Ooit had ik een oom op Java
die uit de sprookjeswereld…
Nocturne VI
gedicht
2.0 met 10 stemmen 5.916 de slaap die zich vannacht iets van mij aantrok
liet me vallen. of een ander me nog oppikt
wat je niet zien kunt in een donkere kamer, wie je niet ziet
ergens meet cirkels
eens maar nooit is nu, het vergelijkt weer
het ruisen in de bloedbaan met het ruisen daarbuiten
--------------------------------
uit: 'Zuurstofschuld', 2008.…
Wanneer ik sterren was
gedicht
2.0 met 386 stemmen 75.828 Wanneer ik de armen van sterren had
zwaaide ik die door de grote leegte.
Wanneer ik benen van sterren had,
stapte ik door de grote leegte.
Laatst, in onze liefde,
schreeuwde je als een zeehond, maar dan mooi.
Dat was het begin van de leegte,
torn in de tijd.
Wanneer ik ogen van sterren had,
zwierven die door de grote leegte.
Wanneer ik…
Hoe zij recht staat; dat ik zie
gedicht
2.0 met 36 stemmen 9.406 Hoe zij recht staat; dat ik zie
hoe zij dit doet door zo te staan
zoals zij gewoon is: haar voeten
iets uit elkaar, haar armen
neerhangend, haar kin iets omhoog;
zo snel denkend, dat haar stem eerst
liever wacht of het de moeite loont
om het te zeggen. Juist zij is het
die afkomstig is uit zichzelf. Al
wie haar nadering heeft herkend,…
Een annunciatie
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.012 Ooit een engel ontmoet
haar al eerder gezien achteraf
in andere blotevoetenmaat
Maar steeds als zodanig herkenbaar
Haar glimlach vraagt om een lasbril
haar beloften zijn van een zoetheid
die het glazuur van je tanden slijt
altijd gevleugeld en met een altijd
vlammend zwaard tussen ons in
Komt me nog meer vertellen
hemelse nakomelingen…
ONGRIJPBAAR
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 91 Bij dit woord heb ik nooit zo nagedacht
Nu word ik er toe gedwongen
in mijn jeugd was voor mij alles grijpbaar
Althans die gedachte had ik toen
Ongrijpbaar, dat maakt ons eigenlijk klein
We willen alles in eigen hand houden
Het zijn onze beslissingen en daarmee basta
En toch kunnen er omstandigheden zijn
Ja en zelfs de hele wereld kan er…
Dan, langzamerhand dronken wordend
gedicht
3.0 met 19 stemmen 26.231 Dan, langzamerhand dronken wordend
van pop, powezie en pils
staat hij uit zijn stoel op
zijn tikmasjiene duvelt op
de grond;
hij weet de rand van de taal bereikt
voorzichtig naar een oude
boekenkast schuifelend
(soms wordt hij eeuwen stof)
negeert hij het dode grijze oog
bij een aantal tijdschriften en bundels
blijft hij staan en probeert…
Alles is zon
gedicht
2.0 met 15 stemmen 4.847 alles is zon en brandt in de verte duizelt het
de kolos in het blauw
aan de omstreden einder
versteent het woud ontmantelt de boom korjaal
met de krijger wordt rotsgraf een volk
dat verdwijnt
in de verte
valt de kolos in het zand grijnzend in zenit
geen schaduw geen schaam meer te zien
-------------------------------------
uit: 'Vluchtig…
Gebed
gedicht
2.0 met 131 stemmen 43.339 Maak toch o Heer
dat de Zeeuwen dit keer tijdens mijn optreden
hardop lachen en niet na een stilte van
anderhalf uur verklappen dat zij in een deuk hebben
gelegen.
Maak ook o Heer
dat zij daadwerkelijk overgaan tot de aanschaf van
mijn liedbundels en LP's.
Wij smeken U o Heer
anders moeten wij ons hele leven
naar zulke uithoeken van…
De dameskapper II
gedicht
3.0 met 27 stemmen 23.129 De watergolfslag van ambities
liet hem niet onberoerd
In de weekenden reisde hij
met modellen door het land
Nog geen veertig kilo woog hij,
altijd met vrouwen bezig
Verzilverd, gediplomeerd, gefotografeerd
keerde hij terug en liet dit andere
gewicht inlijsten
Uit al deze lijsten, verkreukeld & vernietigd,
herken ik nog altijd mijn…
Het geluk weet niets van mij
gedicht
2.0 met 88 stemmen 27.751 Het geluk weet niets van mij:
het woont, denk ik, teruggetrokken op het land.
Niemand vertelt het geluk ooit over
het nut van telfoonboeken. Of over regenjassen,
het lover van geboomte, of de liefde.
Niets weet het, helemaal niets. (Het meisje
tegenover me in de trein slaapt
zonder te hebben gezegd waar ze er uit moet.)
Kent het geluk de reeën…
ACHTERUIT
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 120 Op leef-tijd gaat je gezondheid achteruit
wat er voor in gaat
komt er "hoop"pelijk achteruit
soms echter voor uit
een verrijking of narigheid
achteruit lopen is moeilijk
je kan niet zien wie er achter je loopt
dat kan ook niet als je vooruit gaat
bij achteruitrijden met de auto
kijk je in de spiegels voor achteruit
maar ook kan je naar voren…