Alle inzendingen van Tim

Jij legt met dartel geluk een rollercoaster van liefde aan in mijn buik vreugde schroeft naar een salto en valt dan duizelingwekkend diep je hand trippelt om mijn middel roert in mijn hart zweept het op je ogen kietelen in mijn hoofd daar barst het lachen langs elke kier naar buiten en dieper naar binnen…

Woorden vouwt hij open tot de juiste betekenis en past dan alles in elkaar tot een zin die zinnen zijn zijn plasticine hij schept werelden aan de lopende band in papieren scheepjes vaart zijn gevoel nader en zet ons in traan en vlam niet alleen met woorden is hij groot maar ook van hart…

Jij verstuift in het licht kleine bloesems varen langs mijn ogen binnen bevrucht door liefde mijn netvlies staat in bloei en ‘s avonds nog het meest dan gloeit het verlangen als romantiserende zon ik droom vreemde dromen voor ik in slaap ben en kruip naar de tafel mijn pen regendanst rond een vurig blad, smekend om de…

Ik zie hoe de droefnis jouw gezicht week en vochtig maakt naar zijn grauwe visie boetseert mijn keel implodeert tientallen woorden ontrafelen van binnenuit in het pijnlijk mysterie van de stilte de lucht huilt mee zijn tranen vegen de voorgrond geleidelijk met de achtergrond gelijk we blijven op een stil gepluimd podium achter gekneld…

Ik wil slapen nu rust, ronken, laat mij gaan nu, slapen wieg, wieg, schapen regen Knotst KLETTerend op mijn daken bom in glASSS scherven rInkelen waarom KErft die vreemde onrust door mijn hermetische bovenkamer, gelijk door boter tegenstelling, geKRas krIIIIIIIIIpt ten einde laat mij slapen, ik wil slapen, laat mij gaan SLAPEN!…

We horen paardenhoeven Galopperen door de bossen Waarop de stroper vlucht Met zijn gevangen vossen Eén stuurbeweging fout Het knotsen tegen hout Een buil voorop het hoofd En daarbij compleet verdoofd De jager is gevangen Wordt gefolterd in het hol Verblind door het duister En de maag meer leeg dan vol Vier verkenners op het pad Vonden hem…

Mozaïek is het beeld De vorm van de geest Neem mee wat je steelt Je bent er toch al vaker geweest Gekleurde bladeren op het pad Verdoezelen de weg die je loopt Zo ga je nooit en te nimmer nat Als je in de spookzone stroopt Niemand zal je kunnen pakken Je opent een poort in hun gedachten Bestuift de onderbewuste vlakken Door je slachtoffers…

Ik loop geheel ontbloot Over zandige paden Door een droge sloot Langs kadavers vol maden Het bruine, droge gras Is reeds lang verdord Een uitgedroogde plas Bewaakt een verlaten fort Een oneervolle naam Siert dit dorre oord Een twijfelachtige faam Waar de natuur wreed ontspoort Het woud van de dood Een woestijn vol ellende Die elke…

Waar laatst die steen in het water viel Daar is de bodem nu donkerzwart Terwijl er eerst nog iets was te zien Een kil gevoel trekt door m’n ruggengraat Een donkere hand omklemt mijn ziel Het beklemmende gevoel alsof ik dit verdien De wereld lijkt inktzwart te worden Verlicht door slechts een enkele kaars Terwijl een harde wind aan het vlammetje…

Tweemaal is geen scheepsrecht En vier keer is er één te veel Ik hak en sla m’n rug in puin Met een veel te bot houweel De muur wil maar niet om En de ramen barsten niet De kerker blijft bestaan En ontaard in kwellend verdriet Ik wil u enkel zeggen: Mijn geest zit goed verstopt Waardoor ik alle ellende Diep in mijn hoofd opkrop Een kurkentrekker…

Het is niet meer uit te houden Een woeste rit richting huis Maar het kan nog uren duren Dus ik ben nog lang niet thuis Met lieve, zachte woordjes Probeer ik de rust te bewaren Maar met hevige krampen in de darmen Laat ik nu alle hoop varen…

Tijd is het toverwoord De magie zit in seconden Gebruik uw gezond verstand Open reeds verstomde monden Zonder tijd staat alles stil Levenloos zal onze aardkloot zijn Wees dus blij met het verstrijken van de tijd En zie de ouderdom niet als pijn Vlucht niet voor de rimpels En het verschrompelen van huid Zonder tijd is er geen bestaan Dus…

Twee kontjes diep Onder de koude grond Ligt mijn lichaam begraven Naast een eland en een hond Gestorven aan het metalen kruis Het kruis van intense liefde Gestorven door jouw hand En het mes dat mijn hart doorkliefde En nu, decennia later Kijkend vanaf het duister hemelrijk Zie ik in het gitzwarte zand Een roos groeien uit mijn lijk…

mijn woorden tasten in terughoudendheid gemanteld door jouw halfbekende planeet terwijl uit elk gaatje in die blik een vruchtbare warmte aan jouw kernen ontstijgt waarop ik lijk te drijven geen slag, geen stoot gewoon mezelf, zonder te zinken naar de twijfel en de stress er leeft iets zuivers in je adem in je ogen, in het…

Je lippen lijken een lijntje te trekken onder het woord lief in de verhalen van je aangezicht mijn woorden tasten in teruggehoudenheid gemanteld door jouw halfbekende planeet uit elk gaatje in je blik ontstijgt zijn kernen een vreemde warmte ik lijk erop te drijven geen slag, geen stoot gewoon mezelf, zonder te zinken naar…

De vlinder fladdert vrolijk Zijn vleugels groot gespreid Daar is plots ook de zonneschijn Die mijn droeve geest verblijd Twee vingers nam ik ooit Maar gaf er geen terug Nu moet ik boeten voor mijn daden En voel me kleiner dan een mug Twee tranen liet ik varen Over wangen op de grond Gedachten dwalen nu naar jou Omdat jij altijd voor me…

Klokjes luiden De kerstnacht in Waar sneeuw De wereld bedekt En jij langzaam Je kleren uittrekt Liefde in de kerstnacht Sokjes aan de schouw Gevuld met Grootse lekkernijen En jij mij toelaat Tussen je dijen Omschrijf deze daad Van bedreven liefde Vuurpijlen! --------------------------------------------------------- www.onzinnige-gedichten.nl…

Ik liep in de stad vannacht Ik liep in de duisternis En ik had even gedacht Dat er niet meer nodig is Ik danste in een lege zaal Ik danste voor een stil publiek En vertelde mijn verhaal Aan een junk in een portiek Ik zocht het licht van boven Ik zocht de warmte van een vriend En heb daar met die junk gesnoven Meer had ik niet verdiend…

Met schimmel tussen de benen Al razende over het dak Een mooie negerin aan zijn zijde En grootse cadeaus in z'n zak Dat is die grijze ome Klaas Vol trots een kindervriend En alleen Micheal Jackson vraagt zich af Waarom hij die vrijheid niet verdient…

De lichtjes die nooit doven Was waar de geleerde naar streefde Maar helaas ging hij te snel dood Waardoor ie het zelf nooit beleefde…

Help me! Als je kan. Help me te begrijpen Dat je heen wilt gaan Dat je niet langer wilt leven Niet meer wilt bestaan Dramakoning Gedrogeerd Niet meer in staat Om te denken als een mens Levend om te sterven Sterven als enige wens Ontkoppel jezelf Zelfvernietiging Ik ben een buitenstaander Maar moet met je omgaan Om slechts te begrijpen…

de wind die tussen de bladeren hijgt een warme damp die de aarde ontstijgt ik maak met mijn vingers een kijker het geluk kleurt alle beelden rijker ontelbare druppels lekken van bomen na-nat terwijl de zon er in duizend kansen uiteen op spat de liefde die in mijn bloedbanen als maar groeit tegen de seizoenen in aan plaats nog wet gebonden…

de zon is uitgeput enkele straaltjes ontspringen de hemel de planten worden stijf en de bloemen schrompelen hun seniliteit tegemoet de bomen zijn moe en kaal de dag zwakt als maar af terwijl de nacht sterker wordt dieren kruipen weg in hun holen de vorst ontruimt het landschap het wordt winter en toch heb ik het warm vandaag…

De seconden in jouw ogen big bangen honderden dromen en broze korreltjes geluk van elkaar een omarming is een tocht in overvloedige warmte achter de tred van je hart de zoete woorden in je weet op mijn gezicht het geschapen geluk met een glimlach te onderstrepen laat de ons dan niet tot een stipje herinnering vervagen ik zie je graag…

onder de bladeren woelt een kever de oppervlakte nabij met een bal vol dromen tussen zijn roestige grijpertjes in een herfstig landschap hijgt hij tussen geel blad en afgevallen appel en rolt zijn garen tussen de mestkeverballetjes door een gevoelstroom vol leven om kalm en als mist weer in zijn warm hol te verdwijnen…

verbaasd, verdwaasd compleet tot een standbeeld verstard sta ik in uw aangezicht te kijken kleine golfjes hoop stralen van mijn erts de hemel in nu aangewakkerde hoop het lood smeltenswarm geworden is jouw ogen openen me een boek waarin onbekende tekens over zijden bladen dansen de grote boten moed drijven me in kleine stukjes gehakt…

De zonnen verdwijnen In de nachtelijke soep De manen verschijnen Bij de eerste uilenroep Het duister schittert In de armen van de nacht Het licht versplintert En donker sluimert zacht Opengesperde pupillen Zien geen enkel verband Ontvangen geen verschillen Zijn niet langer informant Bij het dalen van de dag Is alleen de blinde man…

Temmink vs Goliath Het gevecht van de eeuw Elkaar doodschoppend Zonder zucht Zonder schreeuw Goliath vs Temmink De winnaar onbepaald Twee wilde gladiatoren Niemand treurt Niemand maalt Temmink vs Goliath Straffe Goliath wint Doch Temmink sterft niet Het publiek stemt Het publiek bemint…

De wind in bolle zeilen Varend over plankton De meute drinkt de passie En bakt de gele zon Het kraaiennest bezwangerd Met de geur van stinkend vlees Kapitein stuurt immer door Met een heldere blik zonder vrees De ijsbergen omzeilend Het schip diep in de vaart De vrouwe van de stuurman Die een kindeke baart De loopplank reeds verrot…

laten we samen strijden broeder tegen de zwarte draak we hebben elkander verzwakt voor zijn grijpgrage klauwen laten we vanonder één schild de puinhoop vlammen overschouwen en met twee zwaarden hakken tot rust uit zijn groene aders bloedt laten we samen over de middenweg tussen hart en hoofd ronddolen zodat we telkens met één oog door…