Alle inzendingen van Ralameimaar

Ja, ja, alweer dit jaar, ‘k dacht eerst ik ben wel klaar met ‘t héle Zwarte Piet gedoe ‘k werd er zo moe van maar zij nog lang niet moe Dus, dan weer mijn mijter op, op mijn oude baarden kop ‘Kom op’, zeiden ze ‘we zijn goed gezind, Sint!’ En door de bomen scheen vannacht de maan en woei de wind Waarop dan nu gewacht? De kinderstemmen bij…

In ‘t centrum de nagelstudio ‘s in elke straat -’k lees in krant van allergie op acrylaat - een kapperszaak op ied’re hoek sportscholen met veel apparaat Donners rukken op de vlugge Febo’s de verleiders her en der mobieltjes dokters en providers vaak dichtgeplakt een winkelraam Eenzaam hoog Lely op ‘t lege plein met een verloren oliebollen…

Hoog op het hoofd van het monument overziet de meeuw de stad Nevel ligt op de plassen In de trein kijk ik naar schermpje van iemand die op fb naar iemand kijkt die een hond aanhaalt Iemand schrijft haar schoolwerk, geholpen met mobiel Een gezagvoerder met veel streep bekijkt mobiel Ik overdenk hoe hij straks 400 man over zal vliegen ook…

Ik zat in de trein En las de gedichten van ieder Sloot m'n ogen en vroeg mezelf af waarom ik ze las en hoezo overdacht wat dit wel was Keek uit het raam toen en zag de bomen als de gedichten, de sloten ertussen, gedichten als weilanden als donkere wolken dan weer electriciteitspalen Als een gezellige bossage, een kale industriewijk…

Om die tijd voel ik diegenen die heengingen Mijn zoon en mijn ouders, de geliefde in Brabant Jou in Groet, je loop, je gebaren je gezicht, witte haren 'k Had een gedicht, de dag nadat ik je, zo wit, opgebaard had gezien Het ging over de slapende en dromende dijk geschreven in het huisje, waar ik toen sliep achter een slapende of…

Jezelf resetten Hoe doe dat… Goed slapen, vakantie, reinigingskuur, kerkbezoek, goede film of boek, boswandeling, opgesloten zijn, op onbewoond eiland zijn Alles opschrijven... Wat valt onder alles? God danken Alles en iedereen bedanken Van alles wat? Sterven en opnieuw geboren worden?…

Dingen gaan samen: Jou, trouw, wou, rouw, hou van jou Een steeds opnieuw weer beginnen iets in jezelf overwinnen Stapje voor stapje, het leven geen grapje Maar toch kun je op sommige dagen lichtheid voelen, als word je gedragen Dat gevoel hebben tussen alle gewoel van de wereld, tussen de bende ellende Want altijd komen bloemen en…

Zoals een eekhoorntje vergaart zijn nootjes in een gaatje in de aard' zoals hij ze dan later opeet en verhaart zo zorgen wij voor huis en haard en nooit zijn we van de kaart als de kaart verjaart en wordt bewaard Deze rijm heeft toch een staart want hoewel je nu verjaart blijf je evenveel steeds waard En ja, 't kan zijn, ooit word je wellicht…

Dit keer ging het anders: In ons ruim concertgebouw zou Daphne en Apollo opgevoerd Grijs was de grootste groep Enkelen met stokken of rollator De lift vol, dus weg, wij wachtten, hij kwam opnieuw zich vullend met rollators en ons achten als begeleider mij er maar net bij In de zaal drie rollators en een rolstoel in een hoek De strijkers…

'k Draag blauwe jurk was ooit van zus, 20 jaar oud, die 'k in zijnaad wijder gemaakt daarover witte stola, van Syrische vriendin, die die van dochter Daarop blauwe steen met veter om hals, gekregen van vriendin, die 't gekocht van Mexicaans straat kunstenaar Over dit alles, jas uit de kringloop van Urk Heb laarsjes en leren tas…

Ik droomde dat ik in jouw huis dat zo mooi verbouwd van binnen bakstenen muur, daartussen plantjes verhoginkjes, schilderingen Zoveel speelgoed voor de kleintjes in proporties Er waren moeders, vrouwen, kinderen Bevoorrecht met jou te kunnen slapen, hoorde je stem en vraag nog in mijn oor Maar de vrouwen en de kinderen, bleven zitten…

Je bent vandaag acht En de bloem die je ziet, lacht. Lacht naar jou, je bent acht De hele klas wacht want je mag iets trakteren! Je mag zeggen: ik ben acht als een bloem die gewacht, zich nu opent en lacht. Had jij gedacht dit te kunnen lezen? Nu, nu wel, acht, zing hard en zing zacht Ik ben vandaag acht Niet meer zeven of zes maar acht…

'Wat is jouw levensmotto?' tekst label theezakje van restaurant op hoek, knooppunt van herinneringen en gevoelens hier in alle rust enige klant Uitzicht op zonnige hemel, oud pand, kinderspeelplaats, trams behangen met reclames ouders met fietsbakken vol kinderen, oude lantaarn Concluderen dat er niets geen pijn, verdriet integendeel…

Hij telde 100 muggen en sliep met soort tennisracket in hand die met elektrische stroom muggen verbrandt. Bij het verslaan van één, leken er tien terug te steken Op die grote zolder, die de Hemel heet, was ons uitzicht, in schemerdonker, tussen bungelende witte lapjes die hingen aan 't plafond met veertjes, spiegeltjes, zachte…

Ik hecht aan: de kleuren van 't hout en van het strand en van de zee en van de hemel, de ribbels op het zand, de lijnen aan het strand en in de zee en in het hout. Zoals 't zachte wier en een gewemel van pokken hecht op 't zoute hout…

De geel-oranje bloemenzee in jouw tuin Je opknapbeurt boven, de gordijnloze badkamer Je schouders die aandacht krijgen na zoveel gedaan Ons praten op de bank over een knuffel piemel Hoe pluche kinderonschuld omhult We uitkijken op vlinders tussen de vlinderstruiken, de vijver die rimpelt door roze visjes, een kikker zien zitten op…

Oud hout vroeger boom Nu vorm je voor schelpjes algen en wieren de zeemeeuw en andere dieren een toevlucht een schaduwplek voor een worm…

Uitgeblust In water zwevend lig je nu elegant sieraad te zijn aan het strand O, ik voel de jongetjes je straks al prikken met een stok in je blubberige bol En jij ligt te wachten op vloed, houdt rustig nog vol…

Kwalletje Waar haal jij je schoonheid vandaan? Je bent als een danseresje met een tutuutje aan waaronder je hoofdje schuilt Of misschien draag je een parasol en kan ik niet zien dat je huilt…

Hoe zou deze hanger aan een koordje aan een hals staan zoals deze nu hier schier achteloos neergelegd siert op het strand?…

Ontspannend lopend met stok stuttend zijn lijf en zijn leden, peinst in de verte over 't verleden of is hij nu juist in het heden?…

De rimpelingen en de sporen, de verten in de horizon verloren het steeds veranderende van 't strand, de zee, dat neemt het oog, de lens voortdurend mee Ze zijn daarom zo blij als 't zand er vers en eventjes gaaf uitziet dat laaft het oog, biedt rust, een overvloed van vree…

Eigenlijk ging het dieper daar op de boulevard Want toen ik zo zat op zand dat koel en nat, boven 't muurtje d' oude kerkklok zag dacht ik aan de foto's waar ook mijn moeder, jong, zo bij datzelfde muurtje zat met broer en zussen, moeder, tantes, dat strand dat nog hetzelfde was, 'k de einden wand'lend langs kust bedacht, mijn…

'k Had eerst mooie zinnen in mijn meditatie Die gingen over overkill van kwal in zee, maar alle vissen zeiden: nee! Ook ons domein is het! En onder water zwom mijn denkgesnater naar 't paleis van Vree dat we gisteren bezochten, de pluche treden en kleden, de zalen, stoelen met hun wapenvlag 'k zocht alweer de Macedonische maar die…

Met jou naar de film waarover in alle media Een zaal vol jong volk en popcorn Om 't verhaal te begrijpen werd er veel gesproken Ideeën van wetenschappers spelend met levens Cijfers, getallen op borden, 'k Wist niets van 't vuil politiek spel En al helemaal niet waarom in Japan de bom ontploffen moest Veel knallen, gedreun Hoe…

Ik dacht over de naam van ridderspoor terwijl ik naar buiten keek, het regende en 'k een mager katje oversteken zag, het dan vlug beschutting onder auto zocht. Terwijl 't in mijn hoofd speelde, dat ik als ridder, goed voor een spoor zorgen moet. Of waren jullie het juist die me ridderlijk op 't goeie spoor brengen, met deze plant, die…

Ik wacht, zittend voor twee kooitjes waarin twee beeldjes gevangen zitten. Terwijl ik voorbijgangers bekijk. Jij dan onhoorbaar naast me komt zitten en 'k, onverstoorbaar lijk, 'k mijn hoofd op je schouder vlij, mijn arm om je rug Zullen we wat op strand gaan liggen, vraag je Zoals jij dan ligt met je hoofd op mijn buik, 'k jou…

We hadden het over het-in-leven-zijn Dat ik dat ieder jaar moest melden Hij mailde me terug Dat 'k me gelukkig niet ter plekke tonen hoefde Onmiddellijk kreeg ik zin hem te vragen er samen heen te gaan Te wandelen aan de kades, waar ik woonde tonen, de Salève die we beklommen in de middagpauze, de Mont Blanc aan de horizon in de late zon,…

Ik dank mijn ogen dat ze me steeds willen laten zien Ik dank mijn spieren dat ze me doen bewegen Mijn hart dank ik dat het zo lang maar klopt Mijn brein dank ik dat ik denken kan en danken Mijn handen dank ik, dat ondanks ze veel genomen, ook ontvangen kunnen, geven, strelen Ik dank het ademen dat me verbindt met lucht, daarmee…

Aan alle vaders die vader werden zonder te weten wat dat was precies dan plots vader zijn Het kindje in hun armen vermenging zien Oog in oog, elkaar vragend zoekend verbazend, hoe mooi, perfect. Dan een zorgen voor zoiets zo afhankelijks een zoeken naar het juiste een aantal jaar een leven lang…