Alle inzendingen van Ineke

geluk is het moment van harmonie en tevredenheid het moment van begrip en tederheid geluk is het moment waarop je in evenwicht bent met jezelf en met iedereen om je heen geluk is het moment van blijdschap en hartelijkheid het moment van vriendschap en saamhorigheid geluk is het moment waarop je in vrede leeft…

ik heb moeite met de dagen maar ook met de nachten kortom ik heb moeite met het verwachten ik heb moeite met de hemel maar ook met de aarde kortom ik heb moeite met het aanvaarden ik heb moeite met het hebben maar ook met het geven kortom ik heb moeite met het leven…

wat je een ander  laat zien is slechts de schaduw van je innerlijk…

Er waren eens twee konijntjes Die hadden overal pijntjes  In hun buik en poot O, we gaan vast dood Schoolziek, zei hun moeder fijntjes …

als je niet meer wilt weten wat ik voel en ik het niet meer zie zoals jij het ziet als je niet meer luistert naar wat ik vertel en ik niet meer wil horen wat je zegt als je wegloopt wanneer ik huil en ik je dan laat gaan als we nooit meer samen praten en we elkaar los moeten laten omdat het nooit meer is zoals het was en het…

opgesloten in de cirkel 'mijzelf-ik-mijn' gevecht met de angst…

de vakanties die ik als kind doorbracht in mijn geboortestad waren de fijnste vakanties die ik ooit heb gehad al heel ver van tevoren dacht ik er telkens aan of de trein wel zou rijden en of het toch wel door zou gaan het logeren bij opa en oma was een heel groot feest tijdens die heerlijke weken genoot ik het allermeest spelen met…

als verlamd zit ik machteloos gevangen in het web van mijn loerende gevoelens…

Weinig geluiden Stille uren van de nacht Te veel gedachten…

Op een tak zit een vogel, hij kijkt peinzend en is alleen. Waar zou hij aan denken, wat gaat er door hem heen? Denkt hij aan zijn vrouwtje, in hun nest bij de bomen. Of denkt hij aan hun eitjes, die nog uit moeten komen. En hoe zal het gaan, als de kleintjes er zijn. Willen ze dan wel eten, zullen ze gezond zijn? Als ze later groot…

hij vertelt over zijn dag zij luistert niet zij vertelt over haar dag hij luistert niet hun woorden zijn nietszeggende klanken hij vertelt niets meer ze luistert toch niet zij vertelt niets meer hij luistert toch niet eenzaam en zwijgend zitten ze bij elkaar ze hebben elkaar niets meer te zeggen…

Jezus is gekruisigd maar uit de dood opgestaan Jezus is gekruisigd en naar zijn vader gegaan Jezus wordt gekruisigd Want van zijn lijden hebben we weinig of niets geleerd Zijn evangelie wordt met voeten getreden en dagelijks onteerd Maar hij blijft met de mensen begaan en wij? We kunnen zelfs niet in de schaduw…

de horizon van de eindeloze emotiezee is onbereikbaar dichtbij…

de gretige eter van angst en twijfel smullend van onmacht zit zich na een kort dieet vraatzuchtig vol te proppen…

ze zweeft gelukzalig hoog in de wolkenlucht eindelijk is het dan zover haar langverwachte vlucht de wolken beschermen en dragen haar voorzichtig voor de allereerste keer voelt ze zich evenwichtig ze heeft altijd al in de wolken willen zijn nu is ze daar en oh, wat voelt het fijn ze zweeft zonder bagage de sterren tegemoet voor…

de geluksmomenten waar zijn ze de momenten waar je blij van wordt waar zijn ze ze zitten verborgen te wachten tot ze gevonden worden ze zijn te vinden in het licht- en schaduwspel van de bomen en in het zonlicht dat schittert op het water ze zitten in het schilderij van een meer met waterlelies of in de felle kleuren die van…

aan de stille gracht het statige herenhuis dromend over toen…

Er liggen rijen planken opgestapeld in een hal. Ze vragen zich verdrietig af wat er met hen gebeuren zal. Hier liggen we dan met z’n allen, we zijn mooie bomen geweest. We stonden in een gezellig bos, elke dag was daar een feest. We waren mooi en groot met takken en een dikke stam. De mensen picknickten bij ons en genoten van een boterham…

ik fluister een naam telkens weer ik fluister hem wel twintig keer ik schrijf een naam steeds maar weer ik schrijf hem soms wel dertig keer en alle keren zal ik denken denken aan onuitgesproken zinnen en alle keren zal ik huilen huilen diep van binnen om wat verloren is gegaan verloren voordat het heeft bestaan…

het blije meisje dat in mijn spiegel woonde zit diep vanbinnen…

er bestaan vele diëten voor mensen die problemen hebben met eten er heerst in vele landen hongersnood daar hebben ze geen problemen met diëten hun nood is onvoorstelbaar groter zij hebben namelijk geen eten…

Onvindbaar waren we die lange dag: we waren de paadjes achterlangs en binnendoor, brandnetels en berkenstammen, de ondoorzichtige oude kas achter in de tuin van een van ons, hutten in de bomen, in de bosjes waren we, verstopt onder bruggetjes en laaghangende takken van treurwilgen bij de gracht. We wisten alles van stekelbaars en salamander…

de kersenbloesem wuivend in de zwoele wind straalt in volle pracht…

vlammend avondrood de lucht staat in brand boven een aarde die huilt …

Ze is depressief. Haar omgeving vindt dat vreemd. Ze heeft toch alles...…

toen zijn kersenboom bloeide ging hij weg van huis hij reisde vele, vele jaren was overal geweest hij zag kersenbomen bloeien een prachtig, maar ook droevig feest want elk jaar had hij heimwee heimwee naar zijn kersenbloesem thuis…

vertel het me maar ik wil graag naar je luisteren als hardop praten te moeilijk is mag je het ook tegen me fluisteren vertel me alles wat je benauwt vertel het me als je bang bent dat er niemand van je houdt vertel het me als je vindt dat je alles verkeerd doet en niet meer weet hoe het anders moet vertel me over…

in haar spiegel woont een stem ik voel me ellendig zegt ze het kan altijd erger zegt de stem kijk om je heen zie de ellende van zovelen luister naar de verhalen van mensen in nood kijk naar het nieuws en huiver dat is heel erg maar je eigen pijn en verdriet voel je het meest zegt ze verdriet en pijn horen bij de mensheid…

ze moesten op reis wisten niet waarheen ze waren met velen toch was ieder alleen er mocht niets mee één koffertje maar ze zaten vol met vragen waarom, hoe, waar de trein denderde voort met wagons vol verdriet bestemming onbekend waarheen wisten ze niet ze hadden niets misdaan leefden in de verkeerde tijd ze hadden geen enkele keus…

de stille muur hoort het verdriet en vertelt het nooit aan iemand door…